Rijk worden is niet iets waar je meteen aan denkt als je zand ziet. Slimme Amsterdamse ondernemers hebben echter eeuwenlang Goois zand verkocht. Al in de zeventiende eeuw was er veel behoefte aan zand. De VOC gebruikte het zand als ballast in schepen en bouwde er in het Verre Oosten kades mee. Later gebruikten aannemers het zand om huizen te bouwen en wegen en spoorwegen aan te leggen.
>Als het aan de Amsterdamse wethouder De Miranda had gelegen, was een groot deel van de Wester- en Bussummerheide een Amsterdamse enclave geworden. Een tuinstad voor 50.000 Amsterdammers waar het goed toeven zou zijn. Nu ondenkbaar.
>Het had niet veel gescheeld of we maakten nu boswandelingen in plaats van heidewandelingen op de Bussummer- en Westerheide. De eerste aanzet tot het ‘verfraaien van het landschap’ waren de bomen die omstreeks 1840 langs de Nieuwe Crailoseweg werden geplant.
>In de gemeente Hilversum zijn drie hoge gebouwen te vinden met grote architectonische en cultuurhistorische waarde: de Sint Vituskerk, het gemeentehuis van Dudok en de KPN-toren. De gemeenten in het Gooiland blijven waken voor massale hoogbouw, ter bescherming van de natuurbeleving, waardoor er in de omgeving weinig hoogbouw is te vinden. Dit zorgt er voor dat de genoemde hoogbouw opvalt.
>De ruimte binnen de aarden wallen van de omwalling werd gebruikt als een schapenkampje. De schaapherder dreef hier zijn kudde samen. Het schapenkampje is dus een schaapskooi in de open lucht.
>De 35 meter hoge watertoren van Laren van architect Wouter Hamdorff torent hoog boven de Westerheide uit. Wat maar weinig mensen weten is dat de Larense watertoren zorgde voor een belangrijk deel van het drinkwater voor het Gooi. Nu heeft de toren geen functie meer: het water wordt met pompen getransporteerd. De plaats is nog wel een centraal verdeelpunt in het Gooi.
>