Vóór de Tweede Wereldoorlog was patates frites nog een onbekend verschijnsel in noordelijke streken. De patatkraam was aanvankelijk een kermisattractie die zich vanuit het zuiden geleidelijk over Nederland verspreidde. Alkmaar kwam tijdens de mobilisatie reeds in aanraking met het fenomeen patat.
>In de jaren zestig verruilde een nieuwe generatie jongeren de kamgaren pantalon voor een spijkerbroek. Deze spijkerbroek of ‘jeans’, zoals de Amerikanen zeggen, werd het kenmerk van een nieuwe generatie en het symbool van protest tegen de gevestigde orde. Vets kledingbedrijf aan de Langestraat te Alkmaar haakte als een van de eersten in op dit verschijnsel en werd zelfs dé promotor van de spijkerbroek in Noord-Holland boven het IJ.
>Op een mooie zomerdag is het een aanrader om eens naar het Noord-Hollandse dorp Langedijk te gaan, tien kilometer ten noordoosten van Alkmaar. Je kunt daar bijvoorbeeld een bootje huren en genieten van de mooie omgeving en de rust. De vele sloten in Langedijk geven je urenlang vaarplezier. Het meer ‘De Noorderplas’ nodigt uit voor een frisse duik op een warme zomerdag. Je kunt met een groep vrienden of familie kano’s te huren, het Oosterdelgebied verkennen en dan ook nog overstappen naar het kanaal tussen Alkmaar en Kolhorn.
>De Grote of St.-Laurenskerk is gebouwd in de periode 1470 tot 1520 en geldt als een van de meest zuivere voorbeelden van de Brabantse gotiek in Holland. De kerk is gebouwd voor de rooms-katholieke eredienst en had een rijk versierd interieur. Het hoogaltaar schitterde met een drieluik van Maarten van Heemskerk.
>Als rijpaarden na een lange rit in de stad kwamen, moesten ze verzorgd worden. Veel steden hadden een zogenaamde ‘paardenwed’: een drinkplaats voor de edele viervoeter. Maar ook de meeste koffiehuizen en eetgelegenheden hadden een uitspanning. Dit is een stal waar de paarden werden uitgespannen en ondergebracht voor verzorging. Tegenwoordig is een autoparkeerplaats een vereiste bij zo’n etablissement.
>Op 1 mei 1429 mocht een zekere Folkert voor de eerste keer na zijn inwijding als priester de Heilige Mis opdragen. Alle voorbereidingen waren getroffen. Hij had een mooi kazuifel aan en kreeg assistentie van andere priesters. Toch was hij verschrikkelijk zenuwachtig. En dat had een reden.
>Welkom bij het oudste kerkgebouw van Broek op Langedijk. Vermoedelijk werd met de bouw van de kerk begonnen in de vijftiende eeuw waarna het gebouw in de zestiende eeuw is voltooid. Tijdens de bouw keek men af bij andere al gebouwde kerken. Zo zie je de gebruikte baksteen ook terug in de Alkmaarse Grote Kerk, de Kapelkerk en de stadhuistoren. Maar wat deze kerk, vroeger Pontianuskerk geheten, uniek maakt is wat er binnen in het bedehuis is te zien. Zo zijn er grafzerken met uien en wortels en is tijdens een verbouwing ooit een mysterieus briefje gevonden.
>Op 1 maart 1827 stormde het op de Zeeuwse kust. Dat werd de Java-Packet noodlottig. Het schip was onderweg van Batavia (Jakarta) in Nederlands-Indië naar Antwerpen. Daar kwam het nooit aan. De Java-Packet sloeg op een bank bij Westkapelle. De 36 opvarenden verdronken jammerlijk. Onder de slachtoffers bevond zich mr. H.J. van de Graaff. Hij was in de jaren 1812-1816 dijkgraaf van het grote Noord-Hollandse Hoogheemraadschap van de Uitwaterende Sluizen. Wie was Van de Graaff? Wat zocht hij in Indië? En hoe kwam hij aan boord van het rampschip?
>De oorsprong van de Edammer kaas, een klein bolvormig kaasje van ongeveer 1,7 kilo, ligt in de weidegebieden rondom het Noord-Hollandse plaatsje Edam. Vanaf de veertiende eeuw groeide Edam uit tot een belangrijke havenplaats voor export van zuivelproducten, waaronder kaas. Dit is hoogstwaarschijnlijk de reden dat de kaas die hier werd verscheept de naam Edammer kreeg. Ook sprak men wel van ‘cleyne casekens’ of ‘klootkaasjes’ (‘kloot’ betekent rond of bol). De bekende kleur van de kaas is rood. Dit komt doordat hij dan in rode paraffine verpakt wordt. Vroeger kleurde men de kaas rood met het sap van de klaproos. Maar de kaas wordt ook in de gele kleur verkocht.
>Jaques Burgering, geboren en getogen aan het spoor in Bergen, was in zijn werkzame leven machinist op de tramlijn tussen Alkmaar en Bergen. Deze werd in de volksmond ‘de Bello’ genoemd en bestond van 1905 tot 1955.
>