In het najaar van 1936 toonde de Bussumse bioscoop Flora Bio de sensatiefilm ‘De weerwolf van Londen’. Een filmbespreking in de Nieuwe Bussumsche Courant stelde de lezer gerust: ‘de “weerwolfziekte” (…) is een filmziekte, ze bestaat gelukkig niet’. Voor ons tegenwoordig een overbodige opmerking, maar in die tijd dachten inwoners van het bijgelovige Gooi daar soms nog heel anders over.
>Alles wat je over Huizen moet weten, staat in de vlot geschreven en rijkelijk geïllustreerde ‘Canon van Huizen’.
>Deze zomer neemt Jan Feith je mee op reis door onze provincie. Zijn historische teksten uit het album ‘Zwerftochten door ons land: Noord-Holland’ (1933) geven een beeld van zonnige duinen, drukke pleinen en pittoreske polders. Deze week: ‘Aan de boorden der Zuiderzee’.
>Wist je dat Huizen bekendstaat om zijn speculaas mannetjes? Dat er op Huizer bruiloften vroeger steevast boerenjongens werden gegeten? En heb je wel eens gehoord van een ‘broeder’? Lees hier de geschiedenis en recepten van deze smakelijke streekgerechten.
>Het Huizer Museum organiseert elke maand een rondleiding door historisch Huizen. De ene keer staan de vissers en boeren centraal, de andere keer de architectuur.
>Dat er een grote variatie is in de klederdracht van bewoners rondom de Zuiderzee laat de tentoonstelling ‘Jong gekleed, Oud gedaan’ in het Huizer Museum zien. Het is de eerste keer dat vijf musea rondom de voormalige Zuiderzee, dat sinds de aanleg van de Afsluitdijk in 1932 IJsselmeer heet, de handen ineen slaan.
>Het gebied rond de Oud-Bussummerweg en de Langerhuizenweg in Huizen is vol natuur en de heide schiet er wortel. Bijna niets op deze plek doet denken aan een opvangkamp met barakken.
>De afgelopen vijfentwintig jaar is in Huizen een beeldenroute tot stand gekomen. Een goede aanleiding om de kunstwerken voor het voetlicht te brengen in een fietsrouteboekje en op een tentoonstelling in het Huizer Museum. Het volgen van de route door het dorp blijkt een mooie kennismaking met veelzijdige moderne beeldhouwkunst.
>De buitenplaats Oud-Crailoo is omringd door villa’s. Dit landgoed dat eens 100 hectare groot was, is tegenwoordig een buitenplaats met een tuin van ongeveer 1 hectare groot. De omliggende huizen staan in wat vroeger het park was van Crailoo.
>Midden in ´t Gooi, tussen bossen en een villapark, ligt de rijksmonumentale buitenplaats Oud-Bussem. Met de Oud Blaricummerweg als oude oprijlaan en het landschapspark gaat de buitenplaats geheel op in zijn omgeving. De nabij gelegen villa’s zijn uit het zicht onttrokken door bomen en struiken.
>In de wijde omgeving zijn ze bekend, de ‘Huizermannetjes’. Deze speculaaskoeken werden in diverse maten verkocht, twintig, zestien, twaalf en acht in een pond. Vroeger kregen de Huizer kinderen de avond voor kerst een ‘vurrël’ (vier koeken in een pond) die op kerstmorgen als ontbijt werd gegeten.
>De Huizer havenbuurt beschreven door Jan de Hartog: “Het was een winderige wereld van smalle straatjes gefestonneerd met drogende netten, die naar de haven leidden met zijn bos van masten en zijn kade, zilver van de schubben.” Aan die smalle straatjes woonden de schippersknechten en hun gezinnen in zogenaamde ‘Lange Huizen’ waarin maar liefst acht woninkjes waren ondergebracht.
>In de nacht van 13 op 14 januari 1916 voltrekt er zich rond de Zuiderzee een watersnoodramp. Een stormvloed valt samen met een hoge afvoer op de rivieren, waardoor op verschillende plaatsen de dijken doorbreken. Er komen veel mensen om het leven, waaronder vissers uit Haren.
>Elke maandagochtend kust de vissersvrouw haar man gedag. Elke maandagochtend staat ze op de kade, tuurt ze bedroefd in de verte en ziet ze haar man steeds verder de zee opgaan. Niet wetende of hij met Gods genade aan het eind van de week weer thuiskomt. Haar krijsende koters hangen aan haar rok. En dan begint het lange wachten.
>De beeldengroep op de gevel van het Oranje Weeshuis in Huizen laat twee wezen zien staande naast een bijbel op een lessenaar. Het verhaal achter deze beeldengroep en het weeshuis gaat over een treurige gebeurtenis en koninklijk medeleven.
>Hoezo, een gekozen burgemeester? Het beroep van schout, hoofd van het dorpsbestuur en de politie, was in het begin van de negentiende eeuw gewoon te koop. Dit blijkt uit de aankoopakte van Jan Hendrik Habermehl die op 3 juli 1806 voor tweeduizend gulden het herenhuis, met stalling, erf en grond, aan de Achterbaan 82 te Huizen kocht. Daarnaast kocht hij voor drieduizend gulden het ambt van schout.
>Het dorp Huizen staat bekend als vissersdorp. Toch staat er op het wapen van Huizen geen enkele visser, visnet, boot of iets wat maar naar de visserij verwijst. Hoe dit komt? Huizen is van oorsprong een boerendorp. De afbeelding van het Huizer Melkmeisje verwijst dan ook naar deze vroegste periode van het dorp Huizen.
>‘Ik ben oud, zeer oud. Ouder, veel ouder dan één uwer. Ik heb de jaren, neen de eeuwen getrotseerd. Ik heb geslachten zien komen en geslachten zien gaan. ‘k Heb ontelbare jaren neergezien op huizen en huisjes, op hutten en stulpen die reeds verdwenen zijn en waarvan niemand zich meer het bestaan weet te herinneren. En nog sta ik daar, zonder dat de tand des tijds merkbare invloed op mij heeft gehad.’
>Jan de Hartog over Huizen: “Het was het grootste, mooiste dorp met de grootste, mooiste botters van de Zuiderzee. Het was het dorp met de sterkste mannen, de liefste meisjes (denk aan het Huizer melkmeisje), de hoogste bomen, de grootste kerk, het zuiverste geloof in de enig-ware God.”
>Door de komst van de Afsluitdijk in 1932 werd de Zuiderzee afgesloten en moesten vissers als Klaas, Gerrit en Lambert Westland uit Huizen hun netten neerleggen.Ze gingen op zoek naar een nieuw beroep. De drie gebroeders Westland besloten ieder voor zich kaas te gaan venten in het zuiden van het land.
>