Scoronlo presenteert Jaarboek 2025
Met veel genoegen presenteert Scoronlo, de cultuur-historische vereniging van Schoorl, Groet en Camperduin, haar Jaarboek 2025, het achtste in een succesvolle reeks die in 2018 begon.
>Met veel genoegen presenteert Scoronlo, de cultuur-historische vereniging van Schoorl, Groet en Camperduin, haar Jaarboek 2025, het achtste in een succesvolle reeks die in 2018 begon.
>In november kan cultuur-historische vereniging Scoronlo uitkijken naar een lezing met een bijzondere invalshoek. Lisette Blokker, medewerker van het Regionaal Archief, zal naar Schoorl komen om ons mee te nemen in de verborgen wereld van eeuwenoude prenten, oude documenten, kaarten, historische foto’s, oude filmbeelden en ander historisch materiaal dat wordt bewaard in het pand van de voormalige Ambachtsschool in Alkmaar.
>Cultuur-historische vereniging Scoronlo (Schoorl, Groet en Camperduin) organiseert op donderdag 30 oktober 2025 – samen met de bibliotheek Kennemerwaard, vestiging Schoorl – een lezing over de geschiedenis van Huize Glory in Bergen aan Zee, onder het motto: Van villa tot vakantiekolonie.
>Tijdens de donkere winterdagen is de natuur in diepe rust. Toch kunnen wandelaars worden verrast door een laag, magisch geluid in het bos. Tientallen midwinterhoornspelers blazen vanaf de eerste zondag van de Advent tot aan Driekoningen op handgemaakte midwinterhoorns. Een traditie die voornamelijk voorkomt in het oosten van ons land. Sinds een aantal jaren is het geluid van de midwinterhoorn, mede dankzij het Midwinterhoorngilde ‘Van Hakken Komt Blazen’, ook in Noord-Holland te horen.
>Twee gebouwen die een prachtig duo vormen: de Hervormde kerk (Duinweg 5) en het oude raadhuis (Duinweg 3) in Schoorl. Beide gebouwen zijn een rijksmonument. De kerk wordt voor het eerst genoemd in 1094. In januari 1784 vond de inwijding van de huidige kerk plaats. Het oude raadhuis, waar ook recht werd gesproken, is gebouwd in 1601. Het deed dienst tot 1901, toen ernaast een groter raadhuis verrees.
>Het iconische Klimduin verbindt de natuur van het Schoorlse duingebied op een bijzondere manier met het dorp. Veel mensen in Nederland hebben bijzondere herinneringen aan deze plek. Niet alleen is beklimmen een sportieve uitdaging, ook de zogenaamde ‘Meidenmarkt’ is onlosmakelijk verbonden met het Klimduin. Van oudsher verzamelden dames uit de omgeving zich tijdens de Pinksterdagen bovenop het Klimduin en de heren aan de voet van het duin, om met elkaar te flirten.
>Tegenover korenmolen Kijkduin aan de Molenweg in Schoorl, ligt de Algemene Begraafplaats. De begraafplaats, met graven die teruggaan tot de negentiende eeuw, is een kleine oase van het rust in het dorp. Een aantal monumenten geven de begraafplaats een bijzondere status.
>Korenmolen Kijkduin is een baken in Schoorl. Al sinds medio zestiende eeuw wordt op deze plek graan gemalen. Inwoners van Schoorl, Camperduin en Groet brachten er hun tarwe, rogge, bonen en erwten om te laten malen. De huidige molen is ruim 250 jaar oud en doet tegenwoordig dienst als instructiemolen voor de opleiding van vrijwilligers.
>Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Noordzeekust een belangrijke schakel in de Atlantikwall. Dat was een keten van Duitse verdedigingswerken langs de West-Europese kust, bedoeld om een invasie vanuit zee te voorkomen. In de Noord-Hollandse kustplaatsjes werd een lang lint van bunkers, kanonnen en mijnenvelden opgetrokken. Zo ook in Egmond, Bergen en Camperduin, die van oudsher met elkaar verbonden zijn door de Herenweg.
>Zo’n honderd jaar geleden kwam ook het toerisme bij Schoorl op gang. Twee strandexploitanten gingen tussen 1930 en 1950 met elkaar de strijd om de toerist aan. Twee identieke paviljoens en tientallen badhokjes verschenen bij Camperduin aan het strand en op het duin. Het strandgedoe kwam in een stroomversnelling.
>Groothoffs ijskar was aan het begin van de vorige eeuw een begrip in de omgeving van Schoorl, Camperduin en Callantsoog. In de zomermaanden deden Willem Groothoff en zijn jongere broer Harrie goede zaken op straat en op het strand.
>Deze zomer neemt Jan Feith je mee op reis door onze provincie. Zijn historische teksten uit het album ‘Zwerftochten door ons land: Noord-Holland’ (1933) geven een beeld van zonnige duinen, drukke pleinen en pittoreske polders. Deze week: ‘In den zeewind langs onze Noordzee-kust’.
>Op zaterdag houden de Joden sabbat, zo ook op 22 februari 1941. In de Amsterdamse Jodenbuurt is het dus relatief rustig, tot om vier uur ’s middags legertrucks de straten in rijden.
>Een middagje wandelen door de Schoorlse Duinen is natuurlijk nooit weg. Lekker een luchtje scheppen in de zon, omringd door een uitgestrekt natuurgebied. Verschillende wandel- en fietsroutes beginnen bij het bezoekerscentrum. Wat weinig mensen weten is dat dit centrum op een stuk grond staat dat een tragische geschiedenis kent.
>Onder het zand en de planten in Kennemerland liggen bunkers, muren en vestingwerken verscholen. Ze maken deel uit van een hele rits kustverdedigingswerken die de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben gebouwd. Veel restanten zijn afgebroken en daarmee uitgewist. Ook namen die herinnerden aan de oorlog werden na de oorlog veranderd. Het Moffenpad bij Castricum werd bijvoorbeeld omgedoopt tot de Stille Strandweg. Toch zijn er nog genoeg sporen van de oorlog te vinden.
>Tegenwoordig kom je als vrijgezelle man of vrouw gemakkelijk in contact met een potentiële partner. Met behulp van datingwebsites en speciale apps heb je zo een hele waslijst aan kandidaten en via het internet en de telefoon hou je elkaar minutieus op de hoogte als hij of zij niet om de hoek woont. Dat was vroeger wel anders. Wij zetten een aantal oude Noord-Hollandse liefdestradities op een rij, om lekker bij weg te zwijmelen en je misschien zelfs wel te inspireren.
>Een waterig zonnetje prikt door de grijze voorjaarswolken, die over de toppen van de duinrand het Schoorlse buurtschap Catrijp binnen waaien. Stolp ’t Witte Paard staat hoog en droog langs de Heereweg ter plaatse. De rode tinten van het schilderwerk stralen je tegemoet als de vlammende herfsttinten van de ‘Indian summer’.
>Op kaarten uit de 16e eeuw is achter de Hondsbossche Zeewering bij Petten een meertje te zien, de Laij of Lei. Dit meertje werd na 1600 drooggemaakt met een wipmolentje. Tijdens de Engels-Russische invasie ging het molentje in vlammen op. Na veel geharrewar verrezen er begin 19e eeuw zelfs twee molens pal achter de dijk. Helaas zijn die nu verdwenen.
>Het wrak ligt er nog steeds. Tot 28 juli 2014 staken bij eb de roestige resten duidelijk zichtbaar boven water uit. Toen verdween het onder een dikke laag zand ter versterking van de Hondsbossche Zeewering. Het gaat om het formidabele Engelse slagschip H.M.S. Prince George, te water gelaten in 1895. Het schip was bijna 120 meter lang en mat 14.000 ton. De Prince George had een bepantsering van 45 centimeter dik. De hoofdbewapening bestond uit vier kanonnen die granaten van 390 kilo konden afvuurden. Op 28 december 1921 strandde de Prince George op de Hondsbossche Zeewering bij Camperduin. Hoe kon dat gebeuren?
>In de jaren vijftig organiseerde het Kunstenaars Centrum Bergen (KCB) gedurende het zomerseizoen kortlopende ledenexposities in het kunstzaaltje van De Rustende Jager. In augustus 1956 werd er werk geëxposeerd van de werkende leden David Kouwenaar, Lucebert en Jaap Mooij en twee gastkunstenaars, George Ides en Arnold Reemer. De tentoonstelling kreeg een bizar onthaal en werd na twee dagen gesloten. De expositie in de vroegere stal van ‘De Rustende Jager’ was geen alledaagse tentoonstelling. Boven de ingang prijkte een uitdagende tekst, ‘Soldaten en priesters geen half geld’. In een toelichting op de geëxposeerde schilderijen, tekeningen, montages en collages schreven de kunstenaars dat in de werken een aanklacht verscholen lag tegen ontmenselijking, valse romantiek, schijnreligie en door reclame en televisie verwekte wansmaak. Hier exposeerde midden in de Koude Oorlogsjaren een jonge en strijdbare generatie kunstenaars met experimentele kunstvormen.
>