De familietentoonstelling ‘Liefs van Julia’ in Huis van Hilde toont topvondsten uit de Bronstijd, gevonden bij de aanleg van de Westfrisiaweg. Deze grote archeologische opgraving geeft ons een goed beeld van Julia en het landschap waarin zij leefde.
>De herkenbare bakstenen panden met glooiende trapgevels aan Onder de Boompjes zijn stille getuigen uit de bedrijvige periode van de Gouden Eeuw.
>Aan de Nieuwstraat 26 in Medemblik staat een bijzonder zeventiende-eeuws huis, dat ook wel bekend staat als het ‘Koggehuis’. De vroegere bewoner? Een welgestelde dijkgraaf.
>De Gouden Eeuw en de Verenigde Oost-Indische Compagnie worden vaak in één adem genoemd, maar minstens zo belangrijk en berucht was de West-Indische Compagnie (WIC). Beide compagnieën waren op een vergelijkbare manier ingericht en allebei bezaten ze een kantoor in Hoorn.
>Het Weeshuis van Medemblik was van oudsher ondergebracht in het voormalige Sint-Catharijneklooster. Na de Reformatie werden de kerkelijke eigendommen namelijk overgenomen door de Staat.
>De Zuiderzeemeermin is een attractie in het Sprookjeswonderland te Enkhuizen, gebaseerd op een legende die rondom de voormalige Zuiderzee al eeuwen verteld wordt. Het is een grimmig sprookje en is daarom niet geschikt voor de allerkleinsten.
>Jan Pieterszoon Coen is door de tijd heen zowel verheerlijkt als bekritiseerd. Hij speelde een grote rol in de geschiedenis van Hoorn en de Verenigde Oost-Indische Compagnie.
>Op de hoek van de Kaasmarkt en de Oosterhaven bevindt zich hotel en restaurant Het Wapen van Medemblik. De naam is een verwijzing naar het eeuwenoude stadswapen van de West-Friese plaats.
>Aan de Oosterdijk ten noorden van Enkhuizen staat een bijzonder vormgegeven vuurtoren, uitkijkend over het IJsselmeer. In plaats van een ronde vorm is deze zeventiende-eeuwse vuurtoren vierkant, wit gepleisterd en uit baksteen opgebouwd. Het is een van de oudste kustlichten die Nederland rijk is.
>In Huis Bonck lijkt de tijd te hebben stilgestaan: zowel van binnen als van buiten is het koopmanshuis uit 1624 een prachtig voorbeeld van de Hollandse Renaissancestijl. Een stijl die je terugvoert naar de Gouden Eeuw.
>In de zestiende eeuw, aan de vooravond van de Gouden Eeuw, werd Enkhuizen een zeer belangrijke havenstad in het gewest Holland. In de stad verrezen grote panden van rijke handelaren, waaronder het Peperhuis.
>In het statige huis met de trapgevel aan het marktplein vergaderden ooit de Gecommitteerde Raden van West-Friesland en het Noorderkwartier. Nu huist het Westfries museum in dit pand.
>Maar liefst vijf stadsbrouwerijen telde Medemblik in de Gouden Eeuw. Dat is niet veel als je je bedenkt dat het gouden gerstenat vaak mee ging als proviand aan boord van grote handelsschepen.
>Een puntgevel met zadeldak van rode dakpannen, hoge muren en ramen van glas in lood: dit pand verraadt niet meteen waar het in de Gouden Eeuw voor gebouwd is. Dit sprekende gebouw is de oude stadsgevangenis van Enkhuizen.
>Hoorn heeft aan de Tachtigjarige Oorlog een prachtig staaltje van bouwkunst uit de Hollandse Renaissance te danken: het Statenlogement. Dit pand uit 1613 werd gebouwd om onderdak te bieden aan de Gecommiteerde Raden van het Noorderkwartier en Westfriesland.
>Griekse en Romeinse bouwkunst in Enkhuizen? Jazeker! Het stadhuis kenmerkt zich door de statige blik van het Hollands classicisme dat geïnspireerd was op de oudheid. Tijdens de late Gouden Eeuw was deze stijl erg populair voor panden voor bestuursfuncties.
>