Weesp: bier, jenever, cacao
Bier, jenever, chocolade – Weesp was er ooit wereldberoemd om. Trekschuiten met bier voeren af en aan naar Amsterdam. De jenever ging mee op de zeilschepen naar de Oost.
>Lusthof bij Driemond
Waar de rivier ’t Gein samenstroomt met de Gaasp stond ooit een indrukwekkende buitenplaats. Passanten die er in de trekschuit langs voeren vergaapten zich, zoveel pracht en praal zag je daar. In Driemond.
>180 jaar verwennerij: Van Houten’s Cacao en Chocolade
Casparus van Houten, oprichter van het bekende cacao en chocolade merk, introduceerde in 1828 de zogenaamde ‘Hollandse methode’. Een uitvinding die het mogelijk maakte makkelijk oplosbare cacaopoeder te produceren zoals we die vandaag de dag kennen. Samen met zijn zoon Coenraad van Houten, zorgde Casparus voor een omwenteling in de chocoladewereld. Het begon bij een kleine chocolade fabriek in het Amsterdam van 1815.
>In de synagoge van Weesp staan geen auto’s meer
‘Dit was de plaats waar zij de eeuwige en elkaar ontmoetten – tot ze zo maar weg waren.’ Je leest het op een gedenkplaat in de Hanensteeg in Weesp, op de zijmuur van de voormalige synagoge aan de Nieuwstraat. Op 29 april 1942 vertrokken de laatste joden uit het stadje. Gedwongen.
>Ankeveen: Polderhuis
Het Polderhuis functioneerde vanaf 1651 tot 1913 als herberg waarvan de bovenkamer gereserveerd was als de werkkamer van het polderbestuur, waarvan destijds ook de schout-bij-nacht Cornelis Tromp deel uitmaakte. In verband met het verbreden en verhogen van de Loodijk werd in 1928 het oude Polderhuis gesloopt om plaats te maken voor een eigentijds café-restaurant in eigendom van Piet van Schie. Het bleef zijn functie behouden tot 1983 toen de naam ‘Polderhuis’ vervangen werd door ‘Restaurant De Chinese Muur’. Na vervolgens enkele wisselingen van de wacht werd het in 2010 plotseling verlaten. Verkeerstechnische aanpassingen en faunapassages hebben voor de komende generaties een totaal ander beeld in petto van dit historische stukje Ankeveen.
>Joods trouwen en feesten in Weesp
De buurgemeenten van Amsterdam waren in trek voor een uitstapje, en vanwege de goedkopere tarieven trouwden joodse Amsterdammers soms in Zaandam of Weesp. Koosjere boter en kaas werd veelal ingevoerd vanuit de ‘mediene’ – de benaming voor alle plaatsen buiten Amsterdam waar een joodse gemeenschap bestond. Op reis kon men eten en slapen in koosjere kosthuizen en pensions.
>Fort aan de Ossenmarkt
Weesp heeft van oudsher een belangrijke rol gespeeld in de verdediging van Amsterdam als onderdeel van de beroemde Hollandse Waterlinie. In 1861 werd besloten de bestaande vesting te versterken met een bakstenen torenfort op de Ossenmarkt.
>Alkmaar op een haar na universiteitsstad
Het had niet veel gescheeld of Alkmaar was nu een universiteitsstad. In de jaren zestig bestonden er serieuze plannen om in de Schermer een vierde technische hogeschool te vestigen, na die van Delft, Eindhoven en Twente. Als de plannen waren gerealiseerd zou de uitbreiding van Alkmaar zich veel meer in oostelijke richting hebben voltrokken en was er van het polderlandschap van de Schermer weinig overgebleven.
>Jan de Boer zocht rust die hij in zijn leven niet vond
“Word maar geen schilder. Leer maar een vak.” Dat kreeg Jan de Boer als jongeling te horen van leermeester Willem Jansen. De Boer volgde die raad op. Hij werd huisschilder.
>