Grafstenen als bouwmateriaal
De begraafplaats bestaat uit vier delen, die verschillen in ouderdom. Het oudste deel is gelegen bij het grote gebouw. Dit is de woning van de beheerder en de ontvangstruimte. In dit gedeelte staan acht tombes van voormalig opperrabbijnen. De oudst bekende grafsteen dateert uit 1659. Het laagst gelegen deel van de begraafplaats aan de linker kant van de laan is het jongst; hier wordt tegenwoordig begraven. Net na de ingang van de begraafplaats treft men geen grafzerken aan. Enkele stenen melden wel hoeveel graven hier bijeen liggen. De grafstenen zijn namelijk als bouwmateriaal gebruikt, toen de Fransen in 1673 in Muiderberg waren gelegerd.
Uitbreiding
De begraafplaats is constant uitgebreid. Het land waar vroeger de buitenplaatsen Rustrijk en Hofrust lagen behoorde vanaf het midden van de negentiende eeuw tot de begraafplaats. Ook de toegangslaan voor de Kohaniem, een kaste in de joodse religie, hoorde niet altijd bij de begraafplaats. De Kohaniem maakten al vanaf 1670 gebruik van de laan, omdat zij niet met de onreine graven in aanraking mochten komen. Honderden jaren werd het pad gehuurd, maar pas in 1844 werd de laan officieel eigendom van de gemeenschap.
Grafschennis in 1724
In 1724 werd melding gedaan van lijk- en grafschennis. Bij een vrouw in Naarden waren doodsklederen ontdekt die werden herkend als van iemand die begraven was in Muiderberg. De kleding bleek afkomstig van de bewaker van de begraafplaats. Toen er graven werden geopend werden de misdaden bewezen. De bewaker en zijn vrouw werden gegeseld en verbannen. Voor de gestorvenen werden een vastendag gehouden en een eeuwig brandende lamp ontstoken in de Synagoge in Amsterdam.
Publicatiedatum: 30/05/2012
Vul deze informatie aan of geef een reactie.