Het programma Deep Nostalgia van MyHeritage maakt bewegende animaties van mensen op oude foto’s of schilderijen. Bij dergelijke programma’s kun je allerlei bedenkingen hebben, maar voor nu vonden we het vooral erg bijzonder om Rembrandt eens diep in de ogen te kunnen kijken.
>Meer weten over liefde in de kunst? Bekijk dan de liefdesverhalen van Rijksmuseum Stories. Met een video over knuffelen van conservator Ilona van Tuinen, een podcast over de ring van Oopjen Coppit, een video over vrij om lief te hebben en nog veel meer verhalen.
>Eenrichtingsverkeer, handgel en mondkapjes, niemand had kunnen voorzien dat dit in 2020 de standaard zou worden voor een bezoekje aan Teylers Museum in Haarlem.
>Deze zaterdag gaat de eerste herfst-editie van ‘Museum in Bloei’ van start. Zes weken lang worden zalen met oude meesters en hedendaagse kunst voorzien van bloemcreaties in de mooiste design- en historische vazen. Iedereen is van harte welkom om de locatie Hof van het Frans Hals Museum in een unieke, fraaie herfsttooi te bezoeken!
>Wollebrand Geleynsz de Jongh (1594-1674), geschilderd in 1674 door Caesar van Everdingen. Hoewel het schilderij Portret van Wollebrand Geleynsz de Jongh heet, staan er nog twee personen op: de slaafgemaakten die rechts achter de opdrachtgever zijn afgebeeld. Ga met de conservator of museumdocent in gesprek tijdens één van de gallery talks. Het Stedelijk Museum Alkmaar organiseert een talk voor gezinnen op 14 en 15 oktober en een volwassenen talk op 22 en 27 oktober.
>Weidse uitzichten vanaf de hoge duinen, de wind die wolkenluchten over het weiland jaagt, grazende koeien langs de sloot met molens aan de einder, de oudste polders ter wereld: het Noord-Hollandse landschap heeft door de eeuwen heen vele kunstenaars geïnspireerd.
Van 28 november 2020 tot en met 28 februari 2021 presenteert Stedelijk Museum Alkmaar de tentoonstelling ‘Weids!’ een ode aan het Noord-Hollandse landschap.
Watteau? Wie? Grote kans dat u nog nooit van de man heeft gehoord, maar als het aan het Teylers Museum in Haarlem ligt, komt daar nu een einde aan.
>Vol verwachting klopt menig kinderhart; Sinterklaas is in aantocht. De verjaardag van de goedheiligman houdt de gemoederen van kinderen al eeuwenlang bezig, maar was ook een bron van inspiratie voor Hollandse schilders. Wie kent het beroemde Sint-Nicolaasfeest van Jan Steen niet? Op het schilderij dat in de eregalerij van het Rijksmuseum in Amsterdam hangt, waan je je in een knus Nederlands huishouden dat Sinterklaas viert. Het topstuk van Steen is een van de meest herkenbare en mooiste voorstellingen van een Sint-Nicolaasfeest, maar niet het enige doek met het kinderfeest als onderwerp.
>Wel eens omhoog gekeken en gezien welke windvaan er op de toren van het stadhuis staat? Dat is een zeemeermin! In 1403 strandde er tijdens een storm een zeemeermin in het Purmermeer bij Edam. Haarlem, als grootste stad van Holland, eiste het wonder gewoon op en zo kwam zij hier te wonen. Men leerde haar spinnen en bidden en zij zou hier nog jaren hebben geleefd. Toen ze overleed werd ze gewoon in de kerk begraven.
>Frans Hals werd oud. Hij stierf in 1666, en was toen de 80 ruim gepasseerd. Hij kreeg een graf in de gereformeerde Sint Bavokerk, waarvan hij in 1655 was lid geworden. Frans Hals was van huis uit katholiek. Zowel zijn eerste vrouw Anneke Harmensdr, als zijn tweede vrouw, Liesbeth Reyniers was gereformeerd. Ook zijn kinderen zijn gedoopt in gereformeerde kerk.
>De westvleugel van het stadhuis werd rond 1590 verbouwd tot logement voor de stadhouder en staat sindsdien bekend als het Prinsenhof. De vleugel behoorde oorspronkelijk tot het voormalige Predikherenklooster, het klooster van de Dominicanen, dat achter het stadhuis lag. In het Prinsenhof kregen schilderijen die na de reformatie eigendom waren geworden van de stad Haarlem een plaats. Zo hingen hier de zijluiken van het Drapeniersaltaar, die afkomstig waren uit de Grote of Sint Bavokerk, en geschilderd waren door Maerten van Heemskerck.
>Op nummer 47 staat de poort van het voormalige Sint Elisabeths Gasthuis. Op de steen boven de deur is te zien hoe een zieke wordt vervoerd in een grote draagmand. Het St-Elisabeth Gasthuis was het ziekenhuis voor de armen. De rijke bovenlaag werd thuis verpleegd.
>De paarse heide heeft menig kunstenaar en schrijver tot verrukking gebracht. De schilder Anton Mauve was er helemaal weg van. Regelmatig trok hij er met zijn schilderskist op uit om de schaapskudde met de herder en zijn hond vast te leggen. Toch is een paarse heide niet vanzelfsprekend. Het is dankzij de goede zorg van het Goois Natuurreservaat dat we van de heide kunnen genieten. Als er niet op tijd wordt geplagd, gemaaid en er geen schapen en Schotse Hooglanders lopen, zou de heide veranderen in bos en helemaal vergrassen.
>