VOC-Pakhuis Het Peperhuis
In de zestiende eeuw, aan de vooravond van de Gouden Eeuw, werd Enkhuizen een zeer belangrijke havenstad in het gewest Holland. In de stad verrezen grote panden van rijke handelaren, waaronder het Peperhuis.
>In de zestiende eeuw, aan de vooravond van de Gouden Eeuw, werd Enkhuizen een zeer belangrijke havenstad in het gewest Holland. In de stad verrezen grote panden van rijke handelaren, waaronder het Peperhuis.
>Een puntgevel met zadeldak van rode dakpannen, hoge muren en ramen van glas in lood: dit pand verraadt niet meteen waar het in de Gouden Eeuw voor gebouwd is. Dit sprekende gebouw is de oude stadsgevangenis van Enkhuizen.
>Griekse en Romeinse bouwkunst in Enkhuizen? Jazeker! Het stadhuis kenmerkt zich door de statige blik van het Hollands classicisme dat geïnspireerd was op de oudheid. Tijdens de late Gouden Eeuw was deze stijl erg populair voor panden voor bestuursfuncties.
>In een pittoresk woonhuis met een rode bakstenen trapgevel in een van de belangrijkste en oudste straatjes van Enkhuizen vind je restaurant Onder de Wester. Lekker eten in het sfeervolle pand was echter niet zo vanzelfsprekend, in 2012 werd het monument nog gered uit een vervallen situatie.
>Een groot monumentaal stenen bouwwerk lijkt de weg in Enkhuizen te versperren, maar niets is minder waar. De Koepoort te Enkhuizen heeft lang gediend als toegangspoort aan de westzijde van de stad en was deel van de vestingwerken om de stad heen tijdens de middeleeuwen en Gouden Eeuw.
>Achter een groot smeedijzeren hek aan de westkant van de Rooms Katholieke Sint-Franciscus Xaveriuskerk, bevindt zich Het Kleine Weeshuis te Enkhuizen. Bij dit relatief recent opgetrokken gebouw, kan men zo de Gouden Eeuw van Enkhuizen binnen stappen.
>Als je op zoek bent naar een historisch hotel en grand-cafe met romantisch uitzicht op de haven, ben je bij Hotel Die Port van Cleve in Enkhuizen aan het goede adres. Het gebouw stamt uit het begin van de zeventiende eeuw, en het gedeelte waar het restaurant is gevestigd, zelfs uit 1560.
>De Westerkerk wordt gerekend tot de 100 mooiste rijksmonumenten van Nederland en is te vinden in het historische hart van Enkhuizen.
>Waaggebouwen zijn in veel Nederlandse steden te vinden. Oorspronkelijk diende de Waag voor het innen van belasting en het via een weegschaal wegen van goederen zodat er geen conflicten zouden ontstaan tussen koper en verkoper.
>Er zijn in Enkhuizen veel monumenten te vinden, maar achter dikke stenen muren schuilt een lang verborgen gebleven schat: De Librije in de Westerkerk.
>Al sinds 1540 waakt de Drommedaris over Enkhuizen, haar haven en de Zuiderzee. De oude gevangenis aan de Paktuinen is tegenwoordig een cultureel centrum.
>Dit is het land van Leeghwater. De Rijp, ooit centrum van de haringvisserij. Van hier vertrokken walvisvaarders. Schippers kwamen aan uit Baltische havens. De Rijp bruiste van het leven. Met stank, stof en lawaai.
>Over het pand aan Dijk 28 weten we niet zoveel. Toch speculeert men er op los: zou het een oud VOC-pakhuis zijn?
>De Boerenboom is de meest nabij gelegen waterpoort ten noorden van de Koepoort, waar de Noorder-Boerenvaart en de Burgwal samenkomen. Dit is een van de twee overgebleven waterpoorten van de oude vestingwal uit 1600.
>De Bocht is zonder twijfel één van de meest fotogenieke plekjes van Enkhuizen. De straat maakt een scherpe bocht, waarop de naam geïnspireerd is. De geschiedenis van de panden spreekt tot de verbeelding.
>In een voormalige scheepswerf in Enkhuizen houdt Brouwerij De Werf de historie van het bierbrouwen hoog.
>Met geluiden en geuren probeert het buitenmuseum van het Zuiderzee Museum Enkhuizen bijna tastbaar te maken dat het vissersleven van een eeuw geleden niet altijd rozengeur en maneschijn was.
>Het Zuiderzeemuseum laat vanaf 16 november foto’s zien van het verenigingsleven rondom de voormalige Zuiderzee.
>Voor er nieuwe woningen worden gebouwd aan het Westeinde tussen Enkhuizen en Bovenkarspel, wordt de grond eerst uitgebreid onderzocht door archeologen. En niet zonder resultaat: ze vonden een middeleeuwse huisterp en bewoningsresten uit de zestiende, zeventiende en achttiende eeuw, zoals een Duitse trechterbeker.
>Half maart 1945 was het einde van de oorlog al in zicht. Enkhuizen had het geluk dat Ortskommandant Preusz een betrekkelijk redelijke man was en kwam tot dan toe relatief goed door de oorlog. De stad was wel drie keer gebombardeerd, maar de schade viel mee. Er was ‘maar’ één dode te betreuren. Toch was de dreiging van een bombardement nooit ver weg. Met zijn belangrijke haven vormde Enkhuizen een strategisch doel voor de geallieerden. Zo bleek ook in deze nadagen van de oorlog.
>