Oneindig Noord-HollandBeleef de geschiedenis van jouw provincie
NL | EN

Arina Hugenholtz

Arina Hugenholtz (1848-1934) staat met name bekend als leerling van Anton Mauve. Toch is haar werk niet onverdienstelijk en is haar werk in verschillende collecties vertegenwoordigd, waaronder in bijvoorbeeld de collectie van museum Singer Laren.

Arina Hugenholtz (1848-1934), Spelende kinderen op het strand

Arina Hugenholtz (1848-1934), Spelende kinderen op het strand. Olieverf op doek op paneel, 13,5 x 22,5, gesigneerd r.o.

Anton Mauve

Arina Hugenholtz studeerde als een van de eerste vrouwen aan de Amsterdamse Rijksacademie. We weten dankzij de biografie van vriendin Wally Moes uit 1961 meer over haar achtergrond en leven.
Arina was de dochter van Philips Reinhard Hugenholtz  ‘de stichter der Vrije Gemeenten’, en leidde een niet onbemiddelde jeugd. Via haar vader leerde Arina de kunstenaar Anton Mauve kennen. Mauve trad in de jaren die volgden meer dan eens op als haar artistiekadviseur. Er gingen zelfs geruchten dat Arina en Mauve een liefdesrelatie met elkaar kregen. Mauve adviseerde haar om schilderles te gaan nemen in het atelier van Bernard Blommers. Het was tevens Mauve die Arina verleidde om in 1885 naar Laren te komen. Hij schreef haar: ‘het is een Luilekkerland voor een schilder. […] Ik geloof dat ik er maar voorgoed ga wonen’ (Uit: Denninger-Schreuder 2003, p. 17). Arina aarzelde geen moment en gaf direct gehoor aan de uitnodiging van Mauve. Zij logeerde in Laren altijd bij de Vergulde postwagen. In 1894 vestigde zij zich er blijvend.

In de knoop

Arina’s oeuvre is zeer divers. Zij liet zich inspireren door landschappen, Larense dorpsgezichten, maar ook door spelende kinderen en stillevens. Haar werk sluit opvallend nauw aan bij het werk van de Haagse Schoolmeesters. Dit is niet verwonderlijk gezien haar bewondering voor Mauve en de contacten die zij met hem onderhield. Een kanttekening is dat haar werk echter niet dezelfde picturale kwaliteit heeft als dat van haar leermeester. Haar werk oogt soms wat onbeholpen en grof. Soms zat ze duidelijk in de knoop met het vinden van een evenwicht tussen een impressionistische sfeer en een geloofwaardige uitwerking van de figuren.

Tekst: Sarah Thurlings-Heijse; Uit: Margriet van Seumeren, Sarah Heijse, Nikkie Herberigs, Gooise Vrouwen in de KUnst (2008)

Publicatiedatum: 09/12/2014

Aanvullingen

Vul deze informatie aan of geef een reactie.

1 reactie

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vereiste velden zijn gemarkeerd met *. Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.