Dorp verplaatst zich
Op het kruispunt van de Almersdorperweg en de Westfriese Omringdijk moet in de middeleeuwen Almersdorp hebben gelegen. Na een verwoestende stormvloed in 1334 verdween een deel van Almersdorp in de golven. Het dorp is door de watersnood steeds verder naar het zuiden verplaatst, om tenslotte in de zestiende eeuw op zijn laatste locatie te komen. Uiteindelijk is het dorp verdwenen.
Archeologisch proefonderzoek
Bij de aanleg van de brug en de weg rond 1970 werden vele menselijke skeletten en andere resten van het dorp gevonden. Omdat op deze plaats langs de N239 in 2014 een nieuwe rotonde werd aangelegd, heeft een archeologisch proefonderzoek plaatsgevonden.
Bronstijd
Door de wegaanleg in de jaren ’70 zijn grote delen van het dorp, die dicht onder de oppervlakte lagen, verdwenen. Uit het recente onderzoek blijkt dat onder de dijk uit 1334 resten uit de bronstijd (2200-800 v. Chr.) liggen. Het niveau waarop de Almersdorpers in de dertiende eeuw woonden ligt maar liefst drie meter onder de voet van de dijk.
Middeleeuwen
Ter plaatse van de kruising werd op anderhalve meter diepte een laag aangetroffen met scherven van aardewerk uit de periode tussen 900 en 1100. Daaruit zou kunnen worden opgemaakt dat Almersdorp mogelijk 300 jaar ouder is dan de oudste vermelding. In de vergraven grond werden brokken tufsteen gevonden, het kenmerkende materiaal voor de bouw van de vroegste kerken in dit gebied. Maar er werden ook fragmenten ‘kloostermop’, de eerste grote rode bakstenen uit de dertiende eeuw, en menselijke skeletresten gevonden.
Publicatiedatum: 23/09/2014
Vul deze informatie aan of geef een reactie.