Op Texel wonen net zoveel schapen als mensen. Het Texelse schaap is vanwege haar fijne wol en smakelijke kaas zeer geliefd. De duizenden lammetjes trekken in het voorjaar veel bekijks van toeristen en Texelse rammen worden wereldwijd het meest als dekram gebruikt. Hoe komt het schapenras van dit kleine Noord-Hollandse eiland aan deze grootse reputatie?
>In elke toeristische plaats in Noord-Holland vind je tegenwoordig een kaaswinkel van Henri Willig. Van de proefkelder aan de Amsterdamse bloemenmarkt tot de karakteristieke Catharina Hoeve op de Zaanse Schans: het merk Henri Willig is niet meer weg te denken uit de kaaswereld. Hoe heeft deze boer uit Katwoude in korte tijd zo’n kaasimperium weten op te bouwen?
>De Zaanstreek telde vroeger tal van cacao- en chocoladefabrieken. Heden ten dage wordt er nog wel cacao verwerkt, maar de chocoladefabrieken zijn inmiddels uit de streek verdwenen. Totdat De Euforij in Wormerveer de draad weer oppakte.
>De zwart-witte koe die in de wei in Nederland staat is de ‘Holstein-Friesian’: dit zijn echte melkkoeien. Er zijn echter heel veel verschillende koeienrassen in Nederland, waaronder oudhollandse rassen zoals ‘Lakenvelders’ en ‘Verbeterd Roodbont’. In Noord-Holland zijn nog veel melkveehouderijen te vinden. Steeds meer van deze boerderijen organiseren activiteiten voor publiek. Want naast de koeien te melken, kan je ze tegenwoordig ook knuffelen of zien ‘dansen’.
>Elk, maar ook voor Lutjewinkel. In dit kleine Westfriese dorp met 700 inwoners draait alles om zuivel. Hier is in 1916 de coöperatieve zuivelfabriek West-Friesland opgericht, tegenwoordig een van de drie zuivelfabrieken die Noord-Holland telt. Voor de Tweede Wereldoorlog telde de provincie nog 258 zuivelfabrieken. Wat maakt de 100-jarige zuivelfabriek van Lutjewinkel uniek?
>Hoe is het om in een stolpboerderij te wonen? Nettie Stoop uit Schagerbrug kan erover vertellen. Samen met haar man Wim woont ze in boerderij De Surinaamsche Vriend, een provinciaal monument.
>Toeterend trokken boze boeren naar Den Haag. Stikstof, fijnstof, PFAS: je zou bijna terugverlangen naar de melkbus aan de polderweg. Naar de boer die met een brik vol kazen naar de markt rijdt. De boer uit het Kaasmuseum.
>Over de melkvoorziening van Amsterdam kan je wel een boek schrijven, zegt Peter van Schaik. Voor rtvAmstelveen verzorgt hij historische columns over zijn gemeente. In april 2012 vertelde hij over de melk die Amstelveense boeren leverden aan Amsterdam. De concurrentie leidde op een gegeven moment tot een melkoorlog.
>Huizen was, voordat het een vissersdorp werd, een boerendorp. Dat is ook terug te zien in het wapen van Huizen met het Huizer Melkmeisje. De boeren hadden een hard bestaan. De Huizers hadden maar een paar schapen en koeien om de arme zandgronden te bemesten. De koeien gaven ook nog melk. Het melken gebeurde niet bij huis maar op de gemeenschappelijk weidegronden, de meenten.
>Dit verhaal speelt in Huizen in het jaar 1514. Huizen was een klein arm boerendorp. Op zekere dag vestigde zich een vreemde boer in het dorp. Met zijn paard en drie koeien betrok hij de grootste boerderij in het dorp. De arme Huizers, die zelf geen koeien hadden, wisten niet wat ze zagen.
>