3 min
Landschap met grote beukeboom en ruiter in gesprek met man, Albertus Brondgeest, 1796 – 1849. Bron: Rijksmuseum Rijks Studio.
Jeugd
Brondgeest werd op 2 december 1786 te Amsterdam geboren en groeide op in een welgestelde familie. Als kind toonde de kunstenaar al veel interesse in de tekenkunst. Ondanks het tegenstribbelen van zijn ouders kreeg hij op zijn vijftiende de gelegenheid om het kunstkabinet van kunstverzamelaar Cornelis Ploos van Amstel (1726-1798) te aanschouwen, waarna hij toestemming kreeg in de leer te gaan bij de Nederlandse landschapschilder Pieter Gerardus van Os (1776-1839).
Rivierengezicht naar Aelbert Cuyp. Nageschilderd door Albertus Brondgeest. Bron: Wikimedia Commons.
Kunstenaar
Na een paar jaar geleerd te hebben van Van Os, kreeg Brondgeest onder andere de landschapstudies van zijn inspirator Jan Hulswit (1766-1822) onder ogen, waarna hij ook zelf naar de natuur ging tekenen. Hij begaf zich om die reden ook regelmatig enkele weken in die natuur. Brondgeest was lid van de Koninklijke kunstacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam en tussen 1806 en 1808 ook van de Stadstekenacademie in Amsterdam. Hij leerde allerlei kunstenaars en kunstliefhebbers kennen, waaronder Wouter Johannes van Troostwijk (1782-1810) met wie hij een goede vriendschap onderhield. Op advies van Troostwijk is Brondgeest ook met olieverf gaan schilderen. Naast Van Os is de kunstenaar vervolgens ook nog in de leer geweest bij Hermanus Numan (1744-1820).
Panorama van licht glooiend landschap, Albertus Brondgeest, 1818. Bron: Rijksmuseum, Rijks Studio.
Handelaar
Naast de natuur, besteedde Brondgeest veel tijd aan het bestuderen van kunstwerken uit de zeventiende eeuw. Hij deed veel onderzoek naar de Nederlandse beeldende kunst uit de zogenoemde Gouden Eeuw. In 1817 begon de kunstenaar met succes zijn kunsthandel. De binnen- en buitenlandse betrekkingen die hij als kunsthandelaar onderhield hielpen hem toegang te krijgen tot allerlei kunstwerken, waaronder vele voor hem te bestuderen meesterwerken uit de zeventiende eeuw. Ondertussen moest hij zich in zijn eigen werk beperken tot nabijgelegen rivierlandschappen en stadsgezichten, omdat er door de kunsthandel minder tijd was om zich zoals eerder enkele weken in de natuur te begeven.
Gezicht op de Haarlemmerpoort te Amsterdam, Albertus Brondgeest, 1796 – 1849. Bron: Rijksmuseum Rijks Studio.
Latere jaren
Brondgeest exposeerde bij enkele openbare tentoonstellingen in Amsterdam, waar zijn werken goed werden ontvangen. In 1814 behaalde hij de gouden erepenning die de Maatschappij Felix Merítís had uitgeloofd voor het beste schilderij van een gezicht van een Nederlandse stad en in 1839 kreeg hij een zilveren medaille van het bestuur van Den Haag voor een tentoonstelling. In 1728 trouwde de kunstenaar met Anna Barbara Ratelband. Samen kregen ze zes kinderen, drie zoons en drie dochters. Door zijn succesvolle kunsthandel konden ze in 1840 het buitenhuis Vlietzorg kopen. Op 30 juli 1849 overleed de kunstenaar in Amsterdam. Zijn werk is tegenwoordig onder andere te zien in het Teylers Museum in Haarlem en het Rijksmuseum in Amsterdam
Landschap met molen op terp aan water, Albertus Brondgeest, 1796 – 1849. Bron: Rijksmuseum Rijks Studio.
Geschreven door Liza Koppenrade
Bronnen
Rijksbureau van Kunsthistorische Documentatie (z.d.). Albertus brondgeest. Geraadpleegd 26 mei 2015, via https://rkd.nl/nl/explore/artists/12928
Van der Aa, A.J. (1855). Biographisch Woordenboek der Nederlanden. Haarlem: J.J. van Brederode. p.1391-1392. Geraadpleegd op 26 mei 2015, via: http://resources.huygens.knaw.nl/retroboeken/vdaa/#source=aa__001biog03_01.xml&page=436&accessor=accessor_index
Van Capelleveen, Ruud. (z.d.). Albertus Brondgeest (1786-1849). Nederlandse schilder en tekenaar. Geraadpleegd op 26 mei 2015, via: http://www.cultuurarchief.nl/kunstenaars/brondgeestalbertus1786.htm
Publicatiedatum: 26/05/2015
Vul deze informatie aan of geef een reactie.