Ondergaande zon schijnt weer in Teylers
Honderd jaar hing het schilderij ‘Landschap bij ondergaande zon’ van Cornelis Lieste in het Teylers
Museum. Het werd verkocht, teruggekocht, opgeknapt, en nu hangt het er weer.
1 min
1 min
1 min
De prenten van Frans Buffa & Zonen
De kunst-voor-iedereen-gedachte bestaat al langer dan je zou denken. De kunsthandel Frans Buffa & Zonen uit Amsterdam was hier meester in. Zij behaalden grote successen met hun gegraveerde reproducties van bestaande kunstwerken.
>Japan en de Joffer
Het is mysterieus, het is ver weg, en er worden in de ogen van menig Europeaan fascinerende gewoontes op na gehouden. Japan heeft altijd een bepaalde aantrekkingskracht gehad. Vanaf het midden van de negentiende eeuw lieten diverse kunstenaars zich inspireren door het land. Eén van hen was Lizzy Ansingh. Het onderwerp van veel van haar schilderijen: poppen. Hoe is dit te rijmen met Japan?
>Hollandse lachebekjes
Humor is geen nieuw onderwerp binnen de kunsten. Het wordt er al eeuwenlang op allerlei manieren in verwerkt. Zijn humor en kunst een goede combinatie?
>Hein Kever
Op 19 juni 1854 zag Jacob Simon Hendrik Kever, alias ‘Hein’, het levenslicht in Amsterdam. Al vroeg had de dromerige Hein een neiging tot tekenen en schilderen. Hij kon op school niet makkelijk meekomen en het ontbrak hem aan belangstelling voor de zakelijke en nuchtere dingen in het leven. Zijn moeder was bevriend met de familie van Jozef Israels en besloot de oude meester-schilder om hulp te vragen. Israels bemiddelde meerdere malen voor de jonge Kever, die zou uitgroeien tot één van de bekendste Larense schilders.
>Judith Leyster (1609-1660)
Judith Leyster is de bekendste vrouwelijke schilder uit de 17de eeuw. De Haarlemse kunstenares is gezien haar schildertechniek waarschijnlijk in de leer geweest bij Frans Hals (1583-1666). Ze schilderde genrestukken, portretten en stillevens met als onderwerp vaak spelende kinderen of muzikanten. Als een van de weinige vrouwelijke schilders liet Leyster zich als lid inschrijven in het Haarlemse schildersgilde en werd, zover bekend, als eerste vrouw in 1633 vervolgens uitgeroepen tot ‘meester-schilder’.
>Het Prinsenhof in Haarlem
De westvleugel van het stadhuis werd rond 1590 verbouwd tot logement voor de stadhouder en staat sindsdien bekend als het Prinsenhof. De vleugel behoorde oorspronkelijk tot het voormalige Predikherenklooster, het klooster van de Dominicanen, dat achter het stadhuis lag. In het Prinsenhof kregen schilderijen die na de reformatie eigendom waren geworden van de stad Haarlem een plaats. Zo hingen hier de zijluiken van het Drapeniersaltaar, die afkomstig waren uit de Grote of Sint Bavokerk, en geschilderd waren door Maerten van Heemskerck.
>Frans Hals Museum in voormalig Oudemannenhuis
Het gebouw waarin het Frans Hals Museum is gevestigd heeft al een lange geschiedenis. Het werd gebouwd als Oudemannenhuis, een tehuis waar mannen van boven de 60 hun laatste dagen konden slijten.
>Singer: “I have found my country”
Het was de kunstschilder Martin Borgord die zijn vrienden William en Anne Singer in de zomer van 1903 meenam naar zijn geboorteland Noorwegen. William had nauwelijks een voet aan land gezet of hij sprak de legendarische woorden ‘I have found my country’. In de foyer van het Singer Museum hangen schilderijen die de Amerikaanse schilder in Noorwegen schilderde.
>Klaas Landsman koesterde het Zaanse verleden
De Zaandijker Klaas Landsman (1914-1998) was een echte autodidact. Samen met zijn broer Floor exposeerde hij in de jaren tachtig diverse keren in het Molenmuseum in Koog aan de Zaan.
>Jan Kruijver portretteerde geen mensen maar molens
Dat de in Koog aan de Zaan geboren Jan Kruijver (1869-1950) een grote voorliefde aan de dag legde voor het afbeelden van molens, is niet verwonderlijk. Kruijver kreeg het met de paplepel ingegoten als zoon van een molenaar.
>Jan de Boer zocht rust die hij in zijn leven niet vond
“Word maar geen schilder. Leer maar een vak.” Dat kreeg Jan de Boer als jongeling te horen van leermeester Willem Jansen. De Boer volgde die raad op. Hij werd huisschilder.
>Villa De Wilde Zwanen, Laren
Aan de Oude Drift in Laren staat sinds 1911 villa De Wilde Zwanen. Tegenwoordig vormt de villa het hart van Singer Laren, bestaand uit een theater en museum met beeldentuin. Het complex opende op 12 mei 1956 zijn deuren voor het publiek. Voor het verhaal achter het ontstaan van de villa en Singer Laren moeten we meer dan een eeuw teruggaan in de tijd, naar het jaar 1901. In dat jaar arriveerde het Amerikaanse echtpaar William Henry Singer Jr. en Anna Singer-Brugh in Laren. Ze verbleven de eerste tijd in het hotel van Jan Hamdorff, dat een belangrijke rol in het artistieke leven in Laren speelde.
>