Antirevolutionair staatsman Hendrikus Colijn (1869-1944) begon zijn lange carrière in de binnenlanden van koloniaal Indonesië. Hij bekleedde topfuncties voor de regering en Shell, en loosde als premier Nederland door de crisisjaren tot aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. Een veelbewogen leven, dat begon in het gehucht Burgerveen in de Haarlemmermeer en eindigde in ballingschap in een kuuroord bij Ilmenau.
>Aan het strand in Egmond aan Zee is het in de zomer heerlijk vertoeven. Wandelend op de boulevard langs de viskramen zie je hoe het dorp al eeuwenlang verbonden is aan de visserij. Dagjesmensen klimmen bij de vuurtoren de trap omhoog om van het mooie uitzicht te genieten. Hier op de Vureboetsduin staat een bijzonder bronzen beeld van een vissersvrouw: Het Vraauwtje van Derper. Ze kijkt uit over de zee, die gaf en nam. In de Eerste Wereldoorlog verloren 95 vissers uit Egmond aan Zee door zeemijnen het leven. Het Derper Vraauwtje is een eerbetoon aan de vele weduwen die achterbleven.
>Vele Nederlandse zeelieden waren tijdens de Tweede Wereldoorlog vijf jaar lang van huis. Zo ook Laurens Johannes Swart (1891-1977). Op 19 april 1940 voer hij als chef hofmeester uit op het m.s. Tanimbar van de Stoomvaart Maatschappij Nederland (SMN), om pas weer in juli 1945 per m.s. Salland van de Koninklijke Hollandsche Lloyd (KHL) naar huis terug te keren. Een reis die een oorlog lang duurde.
>Pampus bestaat op 20 augustus 2020 precies 125 jaar. Pampus werd destijds ontwikkeld met als doel Amsterdam te verdedigen. Het eiland staat op zijn verjaardag aan de vooravond van een grote duurzame transformatieopgave. Nu met het doel ons klimaat te verdedigen.
>
1 min
In 1918 en 1919 teisterde een griepvirus ons land, dat meer doden teweegbracht dan alle slagvelden van de Eerste Wereldoorlog bij elkaar. De Spaanse Griep begon bij de soldaten in de loopgraven, maar verspreidde zich in hoog tempo onder de rest van de bevolking en maakte miljoenen slachtoffers. Medische kennis ontbrak, overheden wisten zich geen raad met deze wereldwijde pandemie.
>De Duitse keizer Wilhelm II en zijn zoon vluchtten in november 1918 naar het neutrale Nederland. De kroonprins zou vijf jaar lang onderdak krijgen op het oude eiland Wieringen, waar hij zich als een echte vrouwenverslinder gedroeg.
> 2 min
Vogels, wijnliefhebbers en saunagasten, ze hebben allemaal baat bij de forten die destijds als onderdeel van de Stelling van Amsterdam zijn gebouwd. Agnes de Boer sprak met mensen die op de forten hebben gewoond en gewerkt. Dat leidde tot drie boeken, waarvan het laatste deel net is verschenen.
>Midden in het havengebied van Amsterdam op de kruising van de Zaan en het Noordzeekanaal, ligt een afgesloten enclave van ongeveer veertig hectare met een bijzondere geschiedenis. Dit zogenoemde Hembrugterrein was ooit het epicentrum van de Nederlandse wapenindustrie.
>Dat had kroonprins Wilhelm nooit gedacht. Dat hij als balling op een afgelegen eiland in de Waddenzee hoefijzers zou smeden. De playboy die in de Eerste Wereldoorlog liever achter de dames aan zat dan zijn troepen aan te voeren. Bij smid Luijt aan de Nieuwstraat in Hippolytushoef ging de kroonprins in de leer. Uit verveling.
>Vier dagen na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, op 1 augustus 1914, kondigde de Nederlandse regering de mobilisatie af. Binnen een paar dagen werden 200.000 man onder de wapenen gebracht. De Stelling van Amsterdam kreeg een bezetting van zo’n 10.000 man. De soldaten die de forten gingen bemannen, werden voor een groot deel ingekwartierd bij particulieren. Zo werden ook soldaten ingekwartierd in de Beemster, met als gevolg dat er spoedig voedseltekorten ontstonden. Met name de boerenfamilies die dichtbij de forten woonden, werden onevenredig zwaar belast.
>Schiphol is het oudste vliegveld ter wereld dat nog steeds bestaat en ondanks alle uitbreidingen nooit van plek is veranderd.
>