Cornelis Koning en zijn vrouw Antje Molenaar trouwen in 1866. Uit dit huwelijk worden 11 kinderen geboren. Het eerste kind is een meisje, dat Trijntje genoemd wordt. Zij zal al vroeg de handen uit de mouwen hebben moeten steken om haar moeder te helpen, want na haar komen 9 jongens ter wereld.
>Een schokkend bericht in Schuitemakers Purmerender Courant van 28 december 1887: ‘Woensdagmiddag [21 December] liet de vrouw van C. Hoek, wonende in een watermolen bij RUSTENBURG hare beide kinderen eenigen tijd alleen te huis, daar zij boodschappen moest doen. Toen zij terug kwam, vond zij het oudste, een meisje van 4 jaar, verkoold in haar stoeltje zitten. Het arme kind was levend verbrand.’
>‘Kunne wij het gebeurde niet ongedaan maake dat ik weer in de moole blijf zitte…’, zo schrijft Frederik van Leijen aan het polderbestuur. Omdat hij met strijkmolen I deelnam aan de staking, heeft het polderbestuur hem ontslagen als molenaar.
>In 1919 raakt de strijkmolen H, waarop molenaar Georgius Josephus van der Heijden draait, zwaar beschadigd. De roeden zijn stuk en de kap is vernield. Een zware verliespost voor het polderbestuur, dat daarover verantwoording moet afleggen aan Geestmerambacht.
>Nadat de korenmolen in 1899 in vlammen is opgegaan, koopt de timmerman en molenmaker Jan Levendig het erfpachtrecht van deze molen. De stoommachine is in opkomst en die blijkt heel wat betrouwbaarder te zijn dan de wind. De handige Jan puzzelt de hele molen bij elkaar met allerlei losse molenonderdelen, die elders wegens afbraak te koop worden aangeboden.
>De familie van der Heijden telt van oudsher vele molenaars. Van oorsprong komt ze uit Duitsland. De familie is via Brabant naar het noorden getrokken en in Heerhugowaard terecht gekomen. Eén van de nazaten is Joop van der Heijden.
>Dat spinnen en ander kruipend gedierte graag in molens vertoeven zal niemand verassen. Het riet en de talloze hoekjes en gaatjes vormen een aangename verblijfplaats voor deze kleine plaagdieren. Ook de muggen geven in een waterrijke omgeving al gauw overlast. Niet alleen de mens maar ook de molen wordt door insecten belaagd.
>De Waard was voor de droogmaking tot Heerhugowaard een groot meer, evenals de Schermeer. Beide meren werden van elkaar gescheiden door de Huigendijk. Door de slechte uitwatering had buurgebied Geestmerambacht van oudsher regelmatig wateroverlast. Daarom moest het zijn water ergens anders lozen.
>Het verwondert ons hoe eenvoudig men eeuwenlang met de gevaren rond de molens omging. Pas na een Veiligheidsbesluit in 1916 worden veiligheidshekken rond de molens geplaatst.
>