3 min

Hoe vind je een vondst terug?

Deze ontsluiting word uitgevoerd door een klein team collectiebeheerders en een aantal enthousiaste vrijwilligers. Het gaat daarbij om het registreren van de vele vondsten en de daarbij behorende documentatie die kan bestaan uit onder meer dagrapporten, vondstenlijsten en wetenschappelijke publicaties waarin de vondsten en grondsporen beschreven staan. Basisregistratie vormt hierbij het uitgangspunt: het vastleggen van de inhoud van dozen en het registreren van de standplaats, zodat alles makkelijk teruggevonden kan worden. Men moet zich voorstellen dat in het depot een omvangrijke collectie aanwezig is, bestaande uit ruim 9000 dozen en vele strekkende meters documentatie.

Mark Phlippeau bezig met het registreren van traponderdelen die gevonden zijn in Uitgeest en vermoedelijk circa 2000 jaar oud zijn. Hier worden de verschillende onderdelen fysiek genummerd, zodat deze terug te vinden zijn in het collectieregistratiesysteem.

Beschrijven van de ‘specials’

Andere werkzaamheden die hier uitgevoerd worden zijn het beschrijven van de ‘specials’, de bijzondere archeologische vondsten. Het gaat hierbij om archeologisch complete objecten, waarbij het gehele profiel tot een geheel kan worden gereconstrueerd, zeldzame munten of een compleet bewaarde houten lepel van ruim 2000 jaar oud. Ieder object wordt uitgebreid beschreven, afmetingen worden opgenomen en gefotografeerd. Deze registraties worden uitgevoerd in een omvangrijke collectiedatabase, waarin nu ruim 12.500 objecten staan beschreven. De oudste objecten dateren uit de oude steentijd, dus zeg maar 150.000 jaar oud en de jongste objecten stammen uit de Tweede Wereldoorlog.

Veel geduld en kennis

Het registreren van deze vondsten vergt heel veel geduld en kennis. Je moet immers weten met wat voor objecten je te maken hebt, waar ze voor werden gebruikt in het verleden en hoe deze gehanteerd moeten worden. Ze zijn namelijk na een langdurig verblijf in de grond vaak bijzonder kwetsbaar. Daarnaast wordt ieder object fysiek genummerd en dus moet je nauwkeurig en geduldig te werk gaan.

Wie maakt gebruik van het depot?

Het mooie van dit werk is dat vondsten na vele honderden of zelfs duizenden jaren worden opgegraven, beschreven en uiteindelijk voor het nageslacht bewaard in het depot. Door het toegankelijk maken van de collectie wordt het voor musea interessant om vondsten te lenen voor een tentoonstelling. Archeologen komen ook regelmatig langs met verschillende vraagstellingen. Het kan bijvoorbeeld gaan om een toekomstige opgraving waarbij de archeoloog zijn vraagstelling wil toetsen aan de hand van het hier aanwezige vondstmateriaal.

Metalen voorwerpen in het depot.

Klimaat in het depot

Daarnaast worden vele oude opgravingen alsnog uitgewerkt door verschillende specialisten. Het monitoren van het klimaat in de verschillende depotruimten is van groot belang voor het behoud van de collectie. Iedere materiaalsoort, denk hierbij aan bijvoorbeeld metaal en bewerkt bot, heeft zo zijn eigen eisen ten aanzien van klimatologische omstandigheden. Zo moet metaal zo droog mogelijk opgeslagen worden, terwijl bewerkt bot juist vochtiger bewaard moet blijven. Dit betekent dat vondsten al tijdens de overdracht na de opgraving gescheiden aangeleverd moeten worden.

Veel en gevarieerd

Het werk in het archeologisch depot is dus zeer gevarieerd en dat maakt het ook zo ontzettend leuk. Met een klein team van collectiebeheerders en vrijwilligers wordt een aanzienlijke berg werk verzet.

Auteur: M. Phlippeau

Publicatiedatum: 26/12/2014