1 min

Van 3 naar 5 centen

Het driecentenbad dankt zijn naam aan de entreeprijs. Later is het aantal centen in de naam meegegroeid met de veranderde entreeprijs, van drie naar vijf naar zeven centen. De entree was niet het enige waarvoor betaald moesten worden. De kleedkamers kosten ook geld, drie cent voor een kleedkamer met halve deurtjes, vier voor een met hele deuren.

Het zwembad was bereikbaar middels een voetpontje waar je voor 1 cent overgezet kon worden. Aantrekkelijk was het voor de jeugd om te lopen via een zandweggetje en een cent uit te sparen waarvoor in het zwembad snoepgoed kon worden gekocht.

Gemeente zwembad ‘Het Nieuwe Diep’. Collectie Stadsarchief Amsterdam.

Mannen en vrouwen gescheiden

In het zwembad moesten mannen en vrouwen apart van elkaar recreëren. Niet alleen de kleedkamers waren gescheiden, er was een apart vrouwen- en mannenzwembad. Tussen deze baden stond een schutting met kleedhokjes. Beide delen, zowel voor de mannen als voor de vrouwen, beschikten over een ondiep deel dat langs de dijk liep en een dieper bad. Bij het diepe mannenbad stond een springplank, dit bad werd ook voor wedstrijden gebruikt.

Gemeente zwembad ‘Het Nieuwe Diep’. Collectie Stadsarchief Amsterdam.

Waterratten

In de tijd van het driecentenbad had hygiëne nog niet dezelfde betekenis als tegenwoordig. Een stuk verderop kwam het riool uit op het kanaal. De zwemmers zagen wel eens een drol voorbij drijven. Ook ratten werden regelmatig door bezoekers gesignaleerd in het zwembad. In de loop der tijd werden de regels aangescherpt uit angst voor infectieziekten. Vanwege deze watervervuiling werd het zwembad halverwege de twintigste eeuw gesloten.

Publicatiedatum: 29/05/2012