Huis van Michiel de Wael

In dit hoekhuis woonde Michiel de Wael (1596-1659). Hij was een rijke bierbrouwer en eigenaar van twee bierbrouwerijen, De Son en ’t Roode Hart. Hij was ook commissaris van de Kleine Bank van Justitie en bekleedde tussen 1625 en 1657 diverse officiersfuncties in de Haarlemse schutterijen. Bierbrouwers behoorden tot de machtigste burgers van de stad. Veel bierbrouwers hadden functies in het stadsbestuur, of officiersfuncties in de schutterijen. Van de 10 officieren met wie Michiel de Wael in 1627 door Frans Hals werd geportretteerd, waren er maar liefst zes bierbrouwer!

2 min

Portretschilder van de Haarlemmers

Frans Hals was vooral portretschilder. Hij schilderde de portretten van heel veel Haarlemmers. Hij maakte individuele portretten, maar ook groepsportretten, van families, schutters en regenten. Het is niet bekend hoeveel portretten Hals in totaal gemaakt zal hebben tijdens zijn lange schilderscarrière. Tegenwoordig zijn er nog zo’n 220 schilderijen van hem bekend.

Woonhuis van Michiel de Wael, Gedempte Oudegracht 93. Bron: Michiel1972/cc-by-sa/via Wiki Loves Monuments

Meer portretten van de Wael

Frans Hals zou bierbrouwer de Wael drie keer in zijn leven portretteren. Hij werd voor het eerst als kapitein van de Sint-Jorisschutterij in 1627 door Hals geportretteerd op een groot schuttersstuk. In 1637 werd de brouwer fiscaal bij de Sint Jorisschutterij en in die functie portretteerde Hals hem op het schuttersstuk uit 1639. Beide groepsportretten zijn te zien in het Frans Halsmuseum. Michiel de Wael liet zich ook samen met zijn vrouw, Cunera van Baersdorp, door Frans Hals portretteren. Hun portretten bevinden zich tegenwoordig in het Taft Museum of Art in Cincinnati. In 1644 werd hij nogmaals als fiscaal geportretteerd, dit keer door Pieter Soutman, een gerespecteerd portretschilder uit die tijd.

Michiel de Wael, detail van het St Jorisschutterstuk uit 1627 door Frans Hals. Foto: Frans Hals Museum, Haarlem

Stad van het bier

De productie van bier was een belangrijke en welvarende bedrijfstak in het 16^de en 17^de eeuwse Haarlem. Dankzij de aanwezigheid van de Spaarne, beschikte de stad over een overvloedige voorraad schoon en helder water. Dit was noodzakelijk voor het brouwproces. De Haarlemse bierbrouwerij was gericht op de export. Daarvoor was eveneens de bereikbaarheid van goed vaarwater essentieel. Via de Spaarne verlieten grote hoeveelheden biervaten de stad.Haarlem was de belangrijkste bierproducent in die tijd.

Door de explosieve groei van de textielnijverheid in de 17de eeuw raakte het Spaarne steeds meer vervuild. Het spoelen en verven van textiel was een vies werkje waarmee resten verf, aarde en urine in het Spaarne terechtkwam. Met recht vreesde het stadsbestuur dat de Haarlemse bierbrouwerijen hun schone water niet meer uit het Spaarne konden halen vanwege al die vervuiling.Daarom schreef dit bestuur voor dat alleen nog het schone duinwater uit de Brouwerskolk mocht worden gebruikt voor het brouwproces.