Dik Trom en de Etersheimerbraakmolen

Je staat nu bij de molen die er vroeger in de tijd van Dik Trom ook al stond. Maar niet precies deze, want de oude molen is tot twee keer toe in de vlammen opgegaan! Wanneer een molen bij te sterke wind op hol slaat, bestaat de kans dat de molen in brand vliegt. Dat was een ramp voor de molenaar, omdat hij dan voor langere periode zonder werk en geld zat. Er moest dan zo snel mogelijk een nieuwe molen gebouwd worden. Aangezien een molen vaak het hoogste punt in de omgeving was, kon hij ook door de bliksem getroffen worden en in brand vliegen. Tijdens windstille periodes waren er geen inkomsten en werd de tijd nuttig gevuld met bijvoorbeeld onderhoud of reparaties aan de molen of de maalstenen.

1 min

Roerige geschiedenis

De voorlopers van de huidige Etersheimerbraakmolen werden tweemaal door de bliksem getroffen, in 1886 en 1882. Beide keren brandde de molen af waarbij in 1882 de vrouw van de molenaar om het leven kwam. In 1886 werd toen voor een bedrag van bijna zevenduizend gulden een nieuwe molen neergezet. Vijftig jaar later werd de molen tot een plat dak afgezaagd en werden de wieken vervangen voor een elektrisch gemaal. In 2002 is de negentiende-eeuwse molen geheel gerestaureerd tot een maalvaardige molen, dus eentje die echt werkt. Bij deze restauratie is eveneens het wooninterieur in zijn oorspronkelijke vorm en originele kleurstelling teruggebracht van rond 1900.

De Etersheimerbraak molen in het mooie landschap van de Zeevang. Bron: Molenstichting Zeevang.

Droge voeten

De molen zorgt er voor dat de polder niet onderwater komt te staan. Door de wind gaan de wieken van de molen draaien en wordt een houten vijzel in beweging gebracht. Dit is de schroef die het water uit de sloot omhoog draait. Deze molen heeft een vlucht (lengte van twee tegenoverliggende wieken tezamen) van 22 meter. De omvang van de vlucht bepaalt mede de hoeveelheidwater die per omwenteling verplaatst kan worden. Deze molen voert het water 2,30 meter hoger op vanuit polder De Etersheimerbraak naar de hoger gelegen polder De Zeevang. Vanuit daar wordt het polderwater door het gemaal Warder op het Markermeer uitgelaten. Dit gemaal kan je vanaf hier zien liggen aan de IJsselmeerdijk.