2 min

Man met de hoef

Eeuwen geleden woonden er grote en sterke reuzen in Goylant, zoals het Gooi toen nog werd genoemd. Op een septemberavond zat de vrouw van een van de reuzen te spinnen. Plotseling ging de deur open. Een lange man gehuld in een wijde mantel stapte binnen en vroeg met luide stem of hij kon overnachten.

Toen de reuzin zag dat de vreemdeling mank liep dacht ze ‘nu moet ik oppassen, dit is een gevaarlijk teken.’ Ze vroeg hem binnen te komen en te wachten op haar man. Na niet al te lange tijd kwam de reus thuis. Hij had reuze honger en trek in pannenkoeken. “Dat treft ”, antwoordde de vrouw lachend, “het deeg staat al te rijzen. Maar wil je dan straks schoon zand halen, zodat ik de vuile koekenpan weer goed schoon kan schuren?  De buurman aan de andere kant van de hei heeft zand en zal je er graag wat van geven.”

Terwijl de reuzenvrouw het eten bereidde, gingen de twee mannen dobbelen. Hoe zeer de reus ook zijn best deed, hij verloor steeds van de vreemdeling. Na het eten ging de reus met zijn gast de hei over om zand te halen. Het viel de reus op dat zijn metgezel mank liep. Het zat hem niet lekker dat hij had verloren met het dobbelen. En hij dacht ‘ik ga hard lopen, zodat hij moeite heeft mij bij te houden.’ De vreemdeling deed er alles aan om in de buurt van de reus te blijven. Plots zag de reus tot zijn schrik dat zijn gezelschap de heer met de hoef was. Iedereen weet dat de heer met de hoef de duivel is.

Inmiddels waren ze aangeland bij de buurman. De zak werd gevuld met fijn, wit schuurzand. De reus droeg de zak en de man met de hoef ging achter hem lopen. Hij wilde de reus een lesje leren. De duivel hinkte achter de reus aan en stilletjes maakte hij met een mes een scheur in de zak. Langaam liep het zand uit de zak. De reus merkte niet dat zijn vrachtje steeds lichter werd. Waar de paardenhoef stapte verscheen een vlammetje uit de grond. Eenmaal thuis zag de reuzenvrouw dat er niets in de zak zat.

“Gaf de buurman geen zand mee?” vroeg ze geïrriteerd. “Jawel”, zei de reus, verbaasd over de reactie van zijn vrouw. “Je kletst”, riep ze kwaad en gaf haar man een paar ferme tikken om zijn oren. Een gierende schaterlach klonk. De reuzin keek opzij en zag tot haar schrik dat de man met de hoef was verdwenen.

Als je vanuit Bussum de hei opgaat richting het zuiden, kom je De Lange Heul over. Als een smal spoor ligt daar nog altijd het zand, door de domme reus eens verloren. En als je op een herfstavond ’s avonds De Lange Heul oversteekt, kan het gebeuren dat je rode vlammetjes ziet.

De Lange Heul. Beeld: Goois Natuurreservaat.

Bron

Henk de Weerd Wzn., Gooise legenden, De Lange Heul, 1974, pp. 109-112.

Publicatiedatum: 23/05/2011