1 min

Een nieuwe ‘heerlijkheid’

Toen de oude 18de eeuwse St. Martinuskerk op het Hollands End te klein maar vooral ook te oud was geworden uitte pastoor J. Lokin in 1924 de wens om een nieuwe kerk te bouwen. Zijn wens ging al spoedig in vervulling. Op de plaats waar in de 17de en 18de eeuw ‘De Heerlijkheid Ankeveen’ stond, werd op 15 april 1927 door Chris van Blarcum, die de grond gratis ter beschikking stelde, de eerste spade in de grond gestoken ‘voor de bouw van een nieuwe Heerlijkheid’ zoals hij dat uitdrukte.

De meeste parochianen waren trots op ‘onze nieuwe kerk’ maar er waren er ook die meenden dat de kerk te groot was en dat ‘God ook gediend kon worden in een kleiner gebouw’.Voor de aannemer was het kerkgebouw zeker te groot, hij ging enkele maanden na de oplevering failliet. Direct na de bouw werd de slanke 36 mtr. hoge toren een herkenningspunt in de wijde omgeving. Volgens de bekende natuurkundige Jac. P. Thijsse behoorde het gebouw onder de categorie ‘de mooiste dorpskerken van westelijk Nederland’.

Boordevol Ankeveense historie

In de kerk hangt een rouwbord van de ambachtsvrouwe van Ankeveen Maria Elisabeth de Walé (* 1691-† 1753). De inventaris van de St. Martinuskerk bevat o.a. interessante schilderijen, beelden en zilverwerk.

Ontdek ook eens die twee prachtige driedimensionale gevelstenen tegen de torenmuur welke vervaardigd werden in het atelier van een van de beroemdste 17de-eeuwse steenhouwers: Ignatius van Logteren. Ze zijn afkomstig uit de gevel van de voormalige 12 armenhuizen aan het Sticht End van Ankeveen. Betast u eens met uw handen het prachtige ingewikkelde medaillon en het hartschild met de Ankeveense ooievaar. Als u heel goed kijkt en luistert, vertellen zij u hun verhaal toen zij met de trekschuit vanuit Amsterdam vertrokken om hun reis te beginnen door de boeiende Ankeveense geschiedenis.

Publicatiedatum: 24/05/2013