Op woensdag 2 november is in museum Batavialand het eerste exemplaar van het boek Neolithic Human Diet uitgereikt aan Michiel Rijsberman, gedeputeerde Kunst & Cultuur van de provincie Flevoland door Arjan de Zeeuw, directeur Kennis & Advies van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.
>
2 min
In tijden van schaarste grijpen veel mensen terug op wildplukken, als aanvulling op hun magere dieet. Speciale oorlogskookboeken informeerden hongerige plukkers tijdens de Tweede Wereldoorlog over welke planten en paddenstoelen eetbaar waren en hoe ze het best bereid konden worden.
>De monumentale Centrale Markthal voorzag Amsterdam zo’n zestig jaar lang van verse producten. Groente en fruit uit de regio werden vroeger per boot aangevoerd en in de hal aan marktkooplieden, winkels en restaurants verkocht.
>In de laatste oorlogsjaren was veel vraag naar noodkacheltjes. Smid Van Dijk aan de Ouddiemerlaan maakte ze. Het kleinste exemplaar was een ‘rus’. Je zette zo’n van plaatijzer gemaakte ‘rus’ op een gewone kachel waarvan de bovenklep was afgehaald. Stukjes hout en steenkool dienden als brandstof. Zo kon je koken.
>Er staat een monument van Diemen in Holwerd (Friesland). Als dank voor het opvangen en laten aansterken van ondervoede jongeren. Eind 1944 was er vrijwel niets meer te eten. Suikerbieten en tulpenbollen kwamen op het menu. Een predikant in Diemen zocht contact met een kennis in Holwerd. Of er aan aardappelen was te komen en konden op de heenweg ondervoede kinderen mee?
>Zo komen we de donkere wintermaanden wel door! De oude man op de afbeelding hieronder heeft niets te klagen. Hij zit lekker warm bij het vuur en naast hem staat een fraai gedekte tafel. Op de achtergrond zijn schaatsende en kolvende figuren te zien. Kolven is een traditioneel Hollands spel waarbij men met een soort houten golfclub een bal tegen een paal moet slaan. Kortom, dit maandbordje voor de maand december toont precies wat men doorgaans graag doet in die koude wintermaand: lekker genieten en plezier maken.
>In de bezettingstijd werden steeds meer artikelen schaars en voor de burgers slechts verkrijgbaar met bonkaarten van het distributiestelsel. Onderduikers waren aangewezen op hulp van het verzet om de bonnen te bemachtigen. In Haarlem ging dat soms mis.
>Geen mens zou het nu nog in zijn hoofd halen om water uit het Spaarne te gebruiken bij het brouwen van bier. Toch kon de bierbrouwerij in Haarlem ooit een florerende industrietak worden dankzij de aanwezigheid van schoon Spaarnewater.
>