Het Nederlands dat we nu spreken, is gevormd tijdens de middeleeuwen. In de Lage Landen werden eerst allerlei verschillende dialecten gesproken, maar vanaf het jaar 1000 raakte het Oudnederlands langzaam dominant. Vanaf dat moment komen we ook steeds meer geschreven bronnen tegen in deze voorloper van onze taal. Maar hoe zag het Oudnederlands er eigenlijk uit? En is het voor ons nog steeds te begrijpen?
>Het Evangeliarium van Egmond is een perkamenten boek uit de 9e eeuw. Het is beroemd omdat je er een afbeelding in vindt van graaf Dirk en gravin Hildegard van ‘Holland’. Zij lieten die afbeelding er rond het jaar 975 in zetten. Meer dan 1000 jaar later zijn Dirk en Hildegard de oudste Nederlanders van wie een afbeelding bestaat.
>Waarom graaf Dirk I van Holland een vrouwenklooster stichtte nabij het graf van de Heilige Adelbertus weten we niet zeker, maar de graaf hechtte blijkbaar veel belang aan de plek. De nonnen die er eerst woonden baden voor het zielenheil van de grafelijke familie en de monniken uit Gent die hen opvolgden zongen Gods lof.
>Wie over de Sint Adelbertusweg loopt ziet een gewone straat met huizen uit de jaren 1970 die dicht op elkaar staan. Maar met de Sint Adelbertusweg is meer aan de hand. Wie beter kijkt ziet voetsporen op een aantal plekken in de verder onopvallende bestrating. De afdruk van kindervoetjes, gezet in de ongebakken klei van de tegels. Deze stoeptegels vertellen het verhaal van de levensader tussen de Adelbertusakker aan de westkant van het dorp en de Egmondse Abdij aan de oostkant. Twee centra die het kloppend hart waren voor de regio in de middeleeuwen. Sinds 922 is het dan ook een processieweg waar veel voeten overheen gingen.
>De Sint Adelbertabdij te Egmond-Binnen is de oudste abdij van Holland, als eenvoudig klooster gesticht in de eerste helft van de 10e eeuw door graaf Dirk I van Holland.
>De Adelbertusakker ligt circa 700 meter ten westen van Egmond-Binnen. Het is de plek waar in de vroege middeleeuwen een kapel was gebouwd boven de Adelbertusput. Deze put zou zijn ontstaan ter plaatse van het graf van de plaatselijke heilige Adalbert (Adelbertus), gelegen bij de oorspronkelijke nederzetting. Aan het water uit de put werd een geneeskrachtige werking toegeschreven waarvan slechtzienden en bezetenen baat konden hebben. Tegenwoordig is de Adelbertusakker ingericht als een historisch-religieus monument, met een modern kapelletje. De Adelbertusput bestaat in vernieuwde vorm nog steeds en op het terrein zijn de opgemetselde contouren van het middeleeuwse kerkgebouw aangeduid met behulp van mergelblokken.
>In de jaren vijftig was het geen goede tijd om te trouwen. Toch waren Johan van der Molen en zijn verloofde er echt aan toe. Maar waar moesten ze wonen? Toevallig wist Johan dat er een huis leeg stond aan de Limmerweg in Egmond-Binnen. Nou ja, leeg… Het werd als bollenschuur gebruikt. En hoewel het er vervallen uitzag vond hij het de moeite waard er werk van te maken.
>De Vader Abt van het klooster in Egmond Binnen woont sinds 1978 in de Adelbert Abdij van Egmond-Binnen.
>Bloembollenteler Jan Apeldoorn vertelt graag over de geschiedenis van het familiebedrijf in Egmond-Binnen, het dorp waar hij zelf al zijn hele leven woont.
>