Requiem voor een Zeevaarder
De geschiedenis van de voormalige Gemeentelijke Zeevaartschool Texel, 1913-1933, vastgelegd in verhaalvorm.
>De geschiedenis van de voormalige Gemeentelijke Zeevaartschool Texel, 1913-1933, vastgelegd in verhaalvorm.
>De overledene laat geen twijfel bestaan over zijn beroep: Pieter M. de Waard was een zeeman, kijk maar naar de sloep op zijn grafsteen, te vinden op de begraafplaats van Oudeschild. Op het kerkhof rond de Maartenskerk in Oosterend is een opengeslagen bijbel een aanwijzing dat hier een gelovig man begraven ligt. Wie de Texelse begraafplaatsen bezoekt, valt op dat er een rijke begraafcultuur bestaat, al eeuwen lang en nog steeds in ontwikkeling. De Historische Vereniging staat op de bres voor het behoud van monumentale en waardevolle uitingen van begraafcultuur.
>De Zandkuil is een uniek stukje Texel. Meer dan 40 soorten graafwespen en -bijen vinden in de zandwanden ideale omstandigheden voor het maken van nestholtes. Natuurmonumenten is sinds 1925 eigenaar en beheerder van dit terrein.
>Duidelijk zichtbaar in het landschap vormt de Hoge Berg een markant aandenken aan de ijstijd. Deze tot 15 meter hoge glooiing is geen zandduin, maar een stuwwal van keileem. De glooiing strekt van Oost tot Den Hoorn. Door ingrijpen van de mens is een bijzonder cultuurlandschap ontstaan: schapenweiden omzoomd door tuinwallen, drinkkolken en de voor Texel karakteristieke schapenboeten.
>Op het eiland Texel lagen de meeste Texelaars nietsvermoedend in hun bed, toen op het hele eiland in een tijdsbestek van amper een paar uur, bijna alle Duitse soldaten werden vermoord door Georgische krijgsgevangenen. Het gebeurde snel en het eerste uur bijna geruisloos.
>De biografie van schrijver, beeldhouwer en schilder Jan Wolkers verscheen in 2012. Texel neemt daarin een belangrijke plaats in. De eigenzinnige Wolkers (1925-2007) was zijn leven lang verliefd op het eiland.
>