3 min

Zand en ‘slukkies’

Rond 1830 was Hein Koster de herbergier van t’ Bonte Paard. Weinig mensen maakten zich druk om de schrijfwijze van de naam van de herberg, waardoor t’ Bonte Paard met de apostrof aan de verkeerde kant werd geschreven. Dit is nooit veranderd en wordt tegenwoordig nog steeds zo geschreven. Kosters ‘t’ Bonte Paard’ was een vrij eenvoudige herberg. Naast een bierpomp en stamtafel voor de reguliere bezoekers uit Laren, waren er enkele stoelen en tafeltjes voor mensen op doorreis. Er was geen buitenterras en er lag nog zand op de grond, maar dat maakte voor de Laarders niet uit. Rond de stamtafel werden de laatste dorpsnieuwtjes en roddels gedeeld, terwijl de bezoekers hun ‘slukkies’ dronken. Hein Koster onderhield ook enkele koeien en varkens op de boerderij annex herberg, onder andere voor de melkproductie. Koster verkocht zijn melk dan aan bezoekers van het sanatorium Hooglaren, Julianaoord en Bosch en Heide. In 1860 werd er een zaaltje naast de herberg aangebouwd waar Kees Roest, de broer van Heins vrouw Bet Roest, een barbierszaak had.

Het Bonte Paard in Laren. Beeld: Flickr.com, Kees de Vos (devos).

De witte bergen

Toen de vrouw van Hein Koster in 1888 overleed, riep de herbergier de hulp in van Jan Roest, het neefje van Hein Koster. Deze trouwde en kwam met zijn vrouw Wijmpie bij de herbergier wonen en werken. Destijds was de Naarderstraat, toen nog Laarder Straatweg, onderdeel van een van de hoofdwegen van Amsterdam naar Amersfoort. Vele reizigers kwamen zo langs t’ Bonte Paard. Hein Koster kon dus alle hulp goed gebruiken. De omzet van de herberg nam echter af toen in 1921 de Rijksstraatweg rondom Laren werd aangelegd en al deze reizigers niet meer langs Kosters bedrijf kwamen. Hier reageerde de herbergier op door een nieuw stuk grond aan deze Rijksweg te kopen en het café ‘De Witte Bergen’ te openen, waar Jan Roest de directeur van werd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd deze uitbreiding echter door de Duitse bezetters gevorderd en na de oorlog werd het café verkocht.

Cafe het Bonte Paard. Beeld: Wikimedia Commons, M.Minderhoud.

Latere jaren

Na het overlijden van Kees Roest in 1924, werd de voormalige kapperszaak bij café t’ Bonte Paard gevoegd. Deze zaal werd in de loop der jaren veelal gebruikt voor bruiloften, vergaderingen en andere grote samenkomsten. Op het aanschaffen van een biljart na, is het interieur van het café weinig aangepast en nog steeds vrij eenvoudig. Toen Jan Roest in 1966 overleed, werd het café verpacht. De huidige uitbater is Frank van Dijk.

Het verhaal gaat dat Napoleon op een reis naar Leusden in 1811 voor de deur van t’ Bonte Paard stopte. Hij ging echter niet naar binnen om de onovertroffen warme sfeer te proeven van het bruine interieur met zand op de vloer. Vele bekende en onbekende bezoekers, van politici tot musici, schrijvers en leden van sportclubs hebben al een kijkje genomen, wanneer kom jij een ‘Bonte’ tosti proeven?

Auteur: Liza Koppenrade

Bronnen

• De Boer, A. H. F., ‘Geschiedenis van Het Bonte Paard’, Historische Kring Laren, via: http://www.cafehetbontepaard.nl/geschiedenis/
• Stenvert, Ronald, Kolman, Chris e.a. (2006). ‘Laren’, in: Monumenten in Nederland. Noord-Holland, http://www.dbnl.org/tekst/sten009monu11_01/sten009monu11_01_0102.php

Publicatiedatum: 16/06/2015