Stolpverhaal uit Hoogwoud

De grote stolp ligt als een slapende mastodont in het lage licht van een magere najaarszon. De karakteristieke langhuisboerderij lijkt op te gaan in zijn omgeving, alsof ze allang bij elkaar horen. En dat is ook zo. Het voorhuis dateert van 1600, de boerderij van rond 1850! Een oude stolp op een nog oudere plek. Maar duidelijk samen één.

2 min

Zorgvuldige restauratie

John Kunis en Irma Stroet kochten in 2003 het domein van de twee broers en zus Beerepoot, toen nog geheel in de staat anno 1923, het jaar dat de ‘Beerepootjes’ de stolp betrokken. Foto’s tonen het vergeten beeld van een ouderwets boerenbestaan van de eenvoudige familie die niet wenste aan te passen. Irma houdt van oude huizen en John is gewend om op de ruimte te wonen. Wellicht ligt hier de basis voor het begrip en de drijfveer het karakter van de stolp zo min mogelijk te wijzigen. Zorgvuldig is met Ko Graas van architectenbureau Cornelis de Jong gezocht naar een geschikte indeling passend binnen de bestaande situatie. Het voorhuis en de lange regel werd de aangewezen woonplek, terwijl de zaad- annex tuigkamer de vergrote woonkeuken werd. Stroet en Kunis hebben de kunst verstaan om oud en nieuw op een unieke manier bijeen te brengen zonder aan modern wooncomfort te hoeven inboeten. ‘Kijk’, zegt John wijzend op zijn lichaamslengte, ‘die lage deurtjes moesten hoger, anders liepen we hier klem. Inclusief de voordeur, in feite de enige aanpassing aan de buitenkant’.

Het prachtige uitzicht.

En dan die vergunningen!

Tijdens de rondgang verbaast steeds weer de combinatie van nieuw met oud. ‘We vinden het belangrijk dat de doorleefbaarheid leesbaar bleef. Goede oude planken bleven gespaard. Hoekjes eraf, grote kieren, scheve wanden en niet sluitende deuren maakt ons juist niet uit. Het karakter dat op deze manier in je huis blijft is niet te betalen, maar wel te genieten. Elke dag weer’, vult Irma aan. Het interieur is werkelijk een feest. Bedsteden, houten wanden met oude boerenkleuren, een raampje voor licht in de kledingkast, stijlvolle ramen, nieuwe deuren naar oud model, een schoorsteenmantel met een eenvoudige zwarte kachel (met ingegoten ‘Phoenix’), een zorgvuldig ingericht modern slaapgedeelte met verschillende slaapkamers en de gezellige woonkeuken. John: ‘De enige ruimte waarvoor we een stuk van het vierkant hebben afgesnoept, maar de stokoude steunbalk hebben we bewust in het zicht gelaten voor het verhaal.’ De stolp is rijksmonument en de eigenaren zijn tevreden over de verkregen steun. Lastiger was de lange weg naar de vereiste vergunningen. Kunis (zelf aannemer) verbouwde binnen een jaar! Liefde voor het geheel en oog voor detail maken deze restauratie meer dan geslaagd. Binnen, waar het vierkant leeg bleef voor een werkplaats, en buiten is de 21e eeuw verweven met het verleden. De boomgaard, het werkmanshuisje met de dubbele rij knotwilgen, de ondiepe drenkplaats, de hekken, de boeten, de boerderij: sprookjesachtig mooi. Familie Beerepoot kan zich geen betere opvolgers wensen.