Stolpverhaal uit de Haarlemmermeer

De brede vaart loopt kaarsrecht naar de platte einder. De hoge en steile oevers zorgen voor extra aandacht bij de automobilisten op de even rechte, maar smalle polderweg. Hoofdvaart meldt het bord bij de brug. Stalen staketsels staan in lange rijen op de akkers. Langs de weg grote landbouwschuren, in de verte glimmen vliegtuigen in de stralende zomerzon. Een grote schaduw glijdt als een schip over de grond. We staan in de Haarlemmermeer.

3 min

Sobere exportstolpen

Voorbij het viaduct breekt het polderlandschap open. Ineens verschijnt als in een droom aan de linkerkant van de weg een grote stolp op een vrijwel boomloos erf. Het enorme dak rondom voorzien van rode dakpannen priemt als een keramische reuzenvinger in de strakblauwe lucht. Een stolp van het Noord-Hollandse type. Gewoon recht, zonder tierelantijnen. Een sober, maar strakke stolpboerderij met de naam ‘Boomkamp’. De stolp stamt uit 1854/56 toen grootgrondbezitter Gerrit Visser van Hazerswoude uit Amsterdam een aantal kavels grond in de Haarlemmermeer kocht en er zes identieke stolpboerderijen liet bouwen. Hazerswoude, Dorp Zwaag, De Beemster, Vissershoop, Westerhout en Boomkamp heetten ze. Alleen de ‘Boomkamp’ bleef als stolpboerderij gespaard en in bedrijf. In de schuur op het erf staat Juriaan van Kooten rustig tussen het graan en de aardappels. Zijn hand gaat met kennersgevoel over de in kisten gestorte knollen. Van Kooten -81, met flinke grijze kuif – oogt fit en is nog steeds actief op het bedrijf. ‘Mijn vader Aalbert begon hier in 1931, mijn zoon heeft het 50 ha. grootte akkerbouwbedrijf nu overgenomen. Eerst was het een gemengd bedrijf met zes rooie koetjes. De stolp is het eerste gebouw dat je ziet als je hier (Schiphol, red.) landt. Als het de koningin is, zwaait ze altijd naar me’, verklaart Van Kooten kort en bondig.

Stolpboerderij Boomkamp is nog in bedrijf.

Boerenbedrijf met aardappels

Binnen toont de Boomkamp zijn imposante en puntgave houtconstructie van kaarsrechte vierkante balken met een hoge middenstijl voor extra steun aan het hoge dak. De ronde overstek naar de achtergevel is zeker 4 meter lang. Onder de pannen zit, zoals gebruikelijk, riet. Alles ziet er schoon uit door het altijd geringe aantal koeien en omdat de boerderij recent tegen boktor is behandeld. Het vierkant is in topconditie. De darsdeuren hebben over de hele hoogte een eigenzinnig tussenpaneel als variatie op een onderdeur. De paardenstal -aan de relatief koude noordkant- is ook nog intact. ‘De tractoren van vroeger’, aldus Juriaan. Het vierkant is nu vooral in gebruik als koelcel. In de keuken ontmoeten we Geertje (80), Juriaans vrouw. Ze schenkt koffie. Beiden zitten aan de keukentafel en die plek past hen een zondagse jas. Het is bijna een foto, een foto in een vergulde lijst. Twee mensen die op hun plek zijn. Twee mensen die met elkaar vertrouwd en dik tevreden zijn. Een aardig stel boerenmensen die vergroeid raakten met de hoeve Boomkamp op de oorspronkelijke kavel DD12. De indeling is navenant traditioneel. Niks spectaculairs, alles keurig netjes en gesitueerd op het oorspronkelijke woongedeelte. De voordeur zit nog op de oude plek. Het aantal ramen en het formaat is ook oorspronkelijk. ‘Alleen de kruizen zijn eruit en het raam in de keuken is vergroot voor het uitzicht’, zegt Geertje monter. In de huidige zitkamer een schilderij van de stolpboerderij in 1976 gemaakt door zwager R. van Booren, reclameschilder van zijn vak. Van Schiphol en de vliegtuigen hebben ze -zeker sinds de Polderbaan – geen last, hoewel er voortdurend veel veranderde. In 1985 is de wegsloot gedempt en sindsdien heeft de -geïsoleerde- stolp last van trillingen. Erf en stolp bleven eigen, de rest is gepacht land. De smaak van de aardappels bleef onveranderd goed, getuige het grote bord aan de weg met: ‘Bildtstar te Koop’. Op de post van de achterdeur prijkt een schildje: ‘Gemeentelijk Monument’. Ook dat is mooi meegenomen.