2 min

Barsingerhorn

Daar staat de Maartje Cornelishoeve bijna vorstelijk op een zeer ruim bemeten erf. De dakspiegel van het dubbele vierkant spiegelt in de stille wegsloot. Darsdeuren aan de Mieldijk, een bakstenen boet, een staart uit begin jaren zeventig en een op de uiterste hoek daarvan aangebouwde stolpschuur maken de stolpboerderij tot een trots agrarisch ensemble. Het erf en de parkachtige tuin versterken dit beeld. Het geheel maakt de hoeve tot een dorpse variant van ’t Loo. Erf, stolp en stolpschuur ademen een oude vertrouwde sfeer. Dat klopt, want het is bekend dat er op deze plek al in 1663 een (stolp)boerderij stond. De bouwgeschiedenis strekt zich uit tot en met de twee belendende percelen, respectief een bijbehorende arbeiderswoning en een rentenierswoning voor de bejaarde boer. De huidige boerderij is een zogenaamde gekeerde West-Friese stolp, verlengd met een koestaart, zodat er ruimte was voor ruim 35 stuks melkvee op de lange regel. Die bevond zich dus haaks op de Heerenweg, direct achter de huidige ‘voordeur’!

De gerestaureerde woonkamer. ‘We wonen op de mooiste plek van de wereld.’ Foto Mart Groentjes.

Een hoeve met stijl

Marja Bruin en Hans de Wit en hun twee zonen bewonen de Maartje Cornelishoeve met stijl. Marja en Hans al vanaf 1988, maar in 2003 is er mede dankzij een subsidie van de provincie groots gerestaureerd. Ook al met stijl en dankzij het vakmanschap van aannemer Aad Epskamp uit Schagen met een prima bouwkundig resultaat bovendien. Het was geen geringe opgave de stolp waarin veel was vertimmerd te restaureren en een nieuwe woonbestemming te geven. Het eindresultaat mag er zijn en leverde ook hier een zogenaamde kangoeroe-constructie op. In de stolpschuur woont namelijk Nic Bruin, de vader van Marja, die hier tot 1984 boerde.

De restauratie van de kap. Foto Mart Groentjes.

Tegelsymfonie

Heel bijzonder is het interieur waar alle ruimte is gegeven aan de tijdens de restauratie herontdekte tegeltableaus. In de lichte woonkamer vormen die dagelijks de jubelende opmaten voor een feest in paars en blauw. De fraai betegelde schouw en smuiger, elk aan een kant van de centrale schoorsteen, vormen als het ware het grote orkest in een ware tegelsymfonie. En dat zit wel gebakken in deze muzikale familie. Marja en Hans zijn trots op hun bezit. De West-Friese stolp met het dubbele vierkant is ingericht naar hun woonwensen. Hans zit graag in de hoekkamer met uitzicht op twee dorpswegen, terwijl Marja een plekje bij de houtkachel verkiest of de kruk achter de vleugel. De inrichting ademt een sfeer van  authenticiteit, die wordt gevoed door de in het zicht gehouden vierkantstijlen en het instromende licht van de zes grote T-ramen met elk een drieruiter als bovenlicht. ’We wonen op de mooiste plek van de hele wereld, heel vrij en toch beschut’, besluit Marja. Daar zijn we het volledig mee eens.

Dit verhaal is geschreven door Willem Messchaert voor de Boerderijenstichting Noord-Holland Vrienden van de Stolp.  www.boerderijenstichting.nl

Publicatiedatum: 29/06/2013