Oneindig Noord-HollandBeleef de geschiedenis van jouw provincie
NL | EN

Stolpverhaal Ooyenbargh

Om er te komen moet je een bijzondere pontonbrug ergens tussen Alkmaar en Den Helder oversteken. Daarna rijdt je door een prachtig stukje Nederland met dorpen, een monumentale dijk en oude stolpboerderijen. Tot een bord langs de weg de Ooyenbargh interieurhoeve aangeeft. Je slaat af, neemt het pad tussen de akkers en ziet dan de stolpboerderij met een klokvorming rieten dak en glanzende, blauwzwarte dakpannen. Hier scharrelen pauwen rond, er lopen lama's en er is zelfs een varken van 300 kilo.

Voorraad in koeienstal

Carina de Wit-Schoorl: “Ik ben hier opgegroeid. Mijn ouders hadden een gemengd bedrijf, koeien en akkerbouw. Toen ik werd geboren, zei de visite: jammer dat het geen jongen is. Ik wist al jong dat ik ook boer wilde worden. Ik fantaseerde als meisje over een eigen agrarisch bedrijf met een restaurant en meubelverkoop. Ik dacht, dan serveer ik mijn gasten producten van de boerderij en ze kunnen zitten op meubels die ook te koop zijn.”

Toen de vader van Carina om gezondheidsredenen moest stoppen met werken, nam Carina in 1987 het agrarische bedrijf in afgeslankte vorm over. “Mijn echtgenoot had een goedlopende winkel met antieke meubelen in Dirkshorn. Omdat daar nauwelijks opslagruimte was, zette hij zijn voorraad hier in de koeienstal.”

Stolpboerderij Ooyenbargh.

Verbouwing

Een goed lopende antiekzaak in een winkelgebied verplaats je niet zomaar naar een boerderij midden in de weilanden. Een oude koeienstal geschikt maken tot toonzaal voor meubels, daar komt wat bij kijken. Toch heeft de familie De Wit er voor gekozen te verbouwen. In het ‘vierkant’ lieten ze vier verdiepingen bouwen. Het vierkant is de binnenruimte van een stolpboerderij, daar werd vroeger het hooi tot aan de nok van het piramidevormige dak opgeslagen. “Na de verbouwing hadden we een winkeloppervlakte van 1500 vierkante meter.”

Ooyenbargh.

Rondleiding

We lopen van vertrek naar vertrek. Er hangen bordjes die verwijzen naar de voormalige functies van de ruimtes: ‘de koegang’, ‘de vaarzenstal’, ‘de boet’, ‘kippenhok’. Op de betonnenvloer liggen her en der tapijten. De plafonds, oude muren en balken zijn netjes geverfd, voor de kleine stalraampjes hangen gordijntjes en overal staan meubels, alles door elkaar. Aan de wanden hangen schilderijen, onder andere van de Alkmaarse Mary Koekenbier, die haar sporen als beeldend kunstenaar ruim verdiend heeft. Trappen voeren naar etages met nog meer meubels, tot aan de vierde verdieping vlak onder de nok van het dak.

Carina de Wit-Schoorl.

Geen vakantie nodig

Carina maakt voor de hoeve een wijds gebaar: “als je hier woont heb je toch geen vakantie nodig”. Carina is altijd op haar post, zeven dagen per week, vanaf 10 uur ’s morgens tot half zes ’s middags is de interieurhoeve open. ‘S avonds brengt ze de meubels naar klanten. Een enkele keer sluit ze een half uurtje eerder omdat ze verplichtingen elders heeft.

Publicatiedatum: 04/11/2013

Aanvullingen

Vul deze informatie aan of geef een reactie.

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vereiste velden zijn gemarkeerd met *. Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.