3 min
Het Centraal Genootschap voor Kinderherstellings- en Vakantiekolonies kreeg in 1905 de beschikking over een huis in Egmond aan Zee. Hier konden de eerste bleekneusjes worden ondergebracht voor een verzorgde vakantieweek in een natuurrijke en gezonde omgeving. De belangstelling was overweldigend. Al snel moesten er meer onderkomens in Egmond aan Zee worden gezocht. De wens een eigen koloniehuis te realiseren werd hierdoor sterker. Het Genootschap kocht een terrein in het duingebied waarop zij een tehuis lieten bouwen naar een ontwerp van architect P.N. Leguit uit Alkmaar. Op 18 mei 1907 kon het eerste koloniehuis ‘Kerdijk’ worden geopend. Het bood ruimte aan 60 kinderen.
Koloniehuis Kerdijk interieur slaapzaal met meisjes, 1920. Beeld: Regionaal Archief Alkmaar
Koloniehuis Zwartendijk
De opening wakkerde de belangstelling voor dergelijke koloniehuizen nog meer aan. Ook de voormalige bar van het Kurhaus aan de Boulevard en locaties in Egmond aan de Hoef moesten worden afgehuurd. De aanhoudende vraag bracht het comité ‘Ter wille van het Kind’ ertoe gelden in te zamelen voor een tweede tehuis. De inzameling resulteerde in de bouw van het koloniehuis ‘Zwartendijk’ in Egmond aan Zee dat op 28 juli 1910 werd opgeleverd. Het telde 160 bedden. Met deze en andere vestigingen van katholieke en protestants-christelijke signatuur groeide Egmond in het begin van de twintigste eeuw uit tot de gemeente met de meeste kindertehuizen van Nederland. Decennia lang zou het met kinderkolonies worden geassocieerd.
Koloniehuis Zwartendijk in Egmond aan Zee. Bron: Regionaal Archief Alkmaar.
100.000ste kind: Diddy Leeseman
Op zaterdag 15 april 1935 kon de 13-jarige Diddy Leeseman uit Hilversum als het 100.000ste bleekneusje worden begroet. Onder een klaterend applaus van honderden jongens en meisjes, getooid met witte en groene strikken en wit-groene lintjes, werd zij in het koloniehuis Zwartendijk in het zonnetje gezet. Als cadeau ontving zij een zilveren lepel en vork. Volgens de krantenverslagen bedankte ze met flinke stem en stond zij onbevangen het Polygoonjournaal te woord.
Groep kinderen van koloniehuis Zwartendijk tijdens kringspel tussen golven, 1920. Beeld: Regionaal Archief Alkmaar
Activiteiten in de koloniehuizen
Aanvankelijk arriveerden de meeste kinderen per stoomtram op het station te Egmond aan Zee. Dat moet voor velen al een geweldige belevenis zijn geweest. Minder aangenaam waren de verplichte ontluizing en wasbeurt bij aankomst in het koloniehuis, maar verder stond hen een aantrekkelijk programma te wachten met veel ochtendgymnastiek, enkele uren les, fikse duinwandelingen, strandbezoek, gezond eten en veel rust. Er was zelfs een lighal ontworpen op het duinterrein van Zwartendijk om bij guur weer optimaal te kunnen profiteren van de buitenlucht. Op de woensdagen werden er brieven naar huis verzonden (waaruit onwelgevallige zaken en onvertogen woorden door de leiding waren verwijderd).
Gymnastiek op het terras van het koloniehuis. Bron: Collectie Regionaal Archief Alkmaar.
Terug naar koloniehuis Kerdijk
Plezier en enthousiasme voerden de boventoon, maar er waren natuurlijk ook kinderen die gekweld door heimwee heftig naar huis verlangden. Zo wisten twee Amsterdamse jongens in 1939 aan de aandacht van de begeleidsters te ontsnappen en langs het strand in de richting van IJmuiden te trekken. Verder dan Wijk aan Zee kwamen ze niet. Daar werden zij door politieagenten in de kraag gevat en naar koloniehuis Kerdijk teruggebracht.
Koloniehuis Kerdijk interieur woonkamer met verpleegster die voorleest aan meisjes, 1960. Beeld: Regionaal Archief Alkmaar
Teloorgang kinderkolonie
Een halve eeuw lang floreerde de kinderkolonie. In de jaren vijftig en zestig tekende zich een ommekeer af. Kinderen die fysiek op peil werden gebracht maakten plaats voor patiëntjes die psychische en sociale zorg behoefden. Bovendien verschoven zorg- en hulpverlening meer en meer naar de eigen omgeving, de school en het gezin. Aan koloniehuizen en herstellingsoorden was niet langer behoefte. In 1982 werd Kerdijk verbouwd tot appartementencomplex. Zwartendijk sloot datzelfde jaar de poorten om vanaf 1985 te dienen als gemeentehuis. Tegenwoordig zijn er in het majestueuze gebouw luxe appartementen gevestigd.
Auteur: Jan van Baar
Het originele verhaal is te lezen in de bundel ‘Ik was erbij’ deel 1.
Publicatiedatum: 10/03/2011
Vul deze informatie aan of geef een reactie.
52 reactiesWas zelf ook 6 weken op Zwartedijk .was in 1967 . t was er heel mooi ,maar ook heimwee naar huis.Ben er later in eind jaren 80 nog weer geweest . Toen was het in gebruik als gemeentehuis . Heb het mogen bezichtigen. . Vele herinneringen aan .
Bijna 2 jaar in Zwartendijk gewoond
1x weggelopen toen kwam die lieve Directrice me achterna en bracht me terug met haar kever
Best wel een mooie tijd gehad
Lieve juffie’s
Lieve groepsgenootjes
Jelle de bok
En de hond Kasper
1 ding die vieze vel door de pap als niemand die wilde?
Ik kan me best nog wat meisjes herinneren
Ria die zat daar met haar broertje
Henriëtte
Laura met een verstandelijke
beperking
Mooie herinneringen
Ik zat hier als meisje tussen 1962-1974. Het enigste wat ik me kan herinneren is juffrouw Ria , de vieze pap en het buitenzwembad. Weet iemand nog wat meer over in deze periode? Dat zou leuk zijn.
Ik ben de verpleegster die voorleest op de ansichtkaart. Ben nu 91 en heb er 2 jaar gewerkt met veel plezier op Zwartendijk.
Ik heb daar 1.5 jaar gezeten in het jaar 1965
Ik ben ook in egmond aan zee geweest, volgens mij in zwartendijk
Maar volgen mijn zus was het sint josef.
Ik wist niet dat er meer van die huizen voor bleekneusjes waren.
Er waren er 5
Hoe kan er er achter komen in welk huis ik geweest ben, bestaat er een archief van .
Groet Math Callemeijn Maastricht
Ik ben in Zwartendijk geweest, vermoedelijk in 1953. Het juiste jaar weet ik niet meer.
En ik vond het, ondanks de goede bedoelingen, ”helemaal niks”.
Ben overigens benieuwd of er nog jaarboeken zijn ter inzage?
Ik ben er geweest tussen 1970 en 1972 samen met me zus Saskia we woonde kerdijk
Ik zat in huis ter duin met en broer van mijn dag zelf 1972 VOOr 12 weken Vondt het erg leuk zou graag foto’s van die Tijdt zien
Mooi??
Heb in kerdijk gezeten en van heimwee in de ziekenboeg gezeten.was samen met mijn vriendinnetje uit buren (Gelderland) daar geplaatst. Heb het als een nare periode ondergaan.vieze warme melk met vel. Was blij dat ik weer naar huis mocht na 6 weken.
Wie kan zich Hilly Strampel nog herinneren uit Heerenveen ongeveer in 1948 …1949…
Mijn zus Joke verbleef in 1954 in een gezondheidscolonie in Egmond aan zee.
Een naam hiervan weet ik niet, en hoe lang ze daar precies is geweest ook niet.
Ze was daar voor haar gezondheid omdat ze een nierziekte had.
Mijn moeder heeft altijd gezegd dat ze daar een half jaar is geweest.
Wel herinner ik me nog de dag dat ze weer thuis kwam, zaterdag 17 juli.
Mijn moeder kwam die dag thuis uit het ziekenhuis na de geboorte van mijn broertje.
Mijn vader haalde mijn zusje van de bus en zei tegen haar dat hij een verrassing voor haar had. Toen ze thuis was en de baby in de wieg zag liggen zei ze in heel beschaaft ABN:” Dat dacht ik wel”. Wij moesten allemaal lachen dat ze zo “netjes” sprak. Helemaal geen brabants. Dat is de herinnering die ik nog heb van haar tijd in Egmond aan zee.
Ze overleed op 25 februari 1955 aan haar nierziekte.
Ik zou zo graag weten of er nog iets meer bekend is over haar.
Misschien foto’s of lotgenootjes. Alle informatie is welkom.
Haar naam was Johanna ( Joke) van Os geboren; 09-05-1947 Veghel.
ik heb er ook gezeten vond er niks aan om daar te zijn
ik heb er ook gezeten vond er niks aan om daar te zijn je leerde ook ook niks want er was geen schoolles een kwalijke zaak ben erg achterop geraakt omdat er geen school les is toen die tijd
Ik ben er geweest ik dacht in1955of 56 ik ben er 2keer geweest in zwartendijk vond het best leuk
Zutphen
Ik ben er ook geweest en heb vandaag daar nog voor het hek gestaan en gekeken of het nog net zo was als in mijn herinnering, kon ik het maar van binnen bekijken was mijn gedachte. Ik heb nog een oude foto dat ik op een klimrek zit en ook nog een foto dat ik met schep in de hand sta voor de barakken die er ook stonden. Weet dat ik daar moest leren kokosbrood en appelstroop eten. Denk dat ik ongeveer 7 a 8 jaar oud was, geboren in 1955
Ik zat er in 1961. Ik dacht dat het st. Joseph heette . Ik zat er met mijn klasgenootje 6 weken. Zij moest erna nog 6 weken blijven. Ik heb geen fijne herinneringen .
De vieze havermoutpap met dikke vellen, en die moest je opeten. Tot op de dag van vandaag eet ik nog geen pap . Ik kan me ook de nonnen nog herinneren. Heb het boek de Bleekneusjes. Erg leuk
ik ben er vroeger geweest in vakantie kolonie 6 weken er werd gezegt moest eten leren en rust maar er was veel veel meer bij ons huis aan de gang en hand daar heb je nu nog last van liefde heb ik nooit gehad of kende ik niet dus als je iets niet heb gehad hoe kun je dan geven ik probeer wel met mijn kinderen maar gevoel moest je maar uit sluiten je mocht nooit huilen wand sdan kreeg je klappen en ga zo maar door we zijn zo gehard dat emotie s heb ik niet sluit meteen uit ze zeggen wel eens je kunt over lijken lopen dat doet me helemaal niks en nu nog steets vraag tekens waarom waarom hebben ze nooit in gegrepen waarom hebben we in een hell gewoond als kins zijnde pijn ken ik niet bv mn moeder en mn vader zijn overleden en het doet me niks ik heb wel gezegt als ik bij onze lieve heer komt hoop ik hem niet tezien maar mijn vraag is is er nog bv foto s van mij en of dokumetatie bv ik ben geboren in 1961 ik was 7 a 9 jaar toen ik daar kwam ongeveer ik lag in kamer waar je licht vd vuurtoren door kwam lke morgen levertraan eten en elke morgen bruin brood met melk en veel wandelen duinen in klopt allemaal ik hoop dat iemand weet waar ik de stukken kan in zien of foto s bv gr
Hoi,ik ben er ook geweest en weet nog van een houte paard en een klimrek wat er stond.Ook de pap die ik vreselijk vond en de melk.Mijn leeftijd toen zal 6 of 7 zijn geweest en ben in1955 geboren
Ik ben er ook geweest 1970 1971 ongeveer heb er wel een goede tijd gehad aleen een hele strenge meester op school en wat ik mij nog herinner dat we veel buiten waren aan zee dunen bossen en smiddags even rusten en 1x in de week hangop waar ik de hele week naar uitkeek picknicken in de grote eetzaal dan mog je met je handen eten anders altijd met mes en vork aleen geen foto’s van binnen wel heel jammer
Ik ben in 1952 op Kerdijk in Egmond aan Zee geweest, met wisselende herrinneringen, maar wat mij altijd bij is gebleven een bijzonder aardige verzorgster, Bea van Oosten, zij was een wees zoals zij mij toen vertelde en had een vriend drie meubelmaker was, ik mocht een keer een bankje zien wat hij bekleed had, zij heeft mij erg goed opgevangen, als een jongetje nog nooit van huis geweest en uit een klein plaatsje Gersloot bij Heerenveen vandaan kwam, ik hoor graag iets, Dirk Bruinsma, nu 83 jaar oud.
Samen met mijn broertje was ik daar. Geen onplezierige tijd gehad. We gingen er ook naar school, juf Konijn gaf les. De groepjes hadden namen als miertjes en rupsjes en de leidsters waren aardig. Teerske, Josee en Ati geloof ik. En bok Jelle. Ook had het een tamelijk gestormd en was er iets met een VW kever gebeurt. Wat precies weet ik niet meer, te lang geleden. Ik was een jaar of zeven begin jaren zeventig. Ooit nog eens wezen kijken, prachtig gebouw, ook nog te zien in de film van Ciske de Rat.
Wat leuk die namen zeggen mij zeker wat juf Konijn was ook mijn lesjuf de leidsters kan ik nog wel Nicolet Mieke Atie Hilly . De bok ja Jelle het kippenhok beneden die ik mocht verzorgen de bunker waar we in speelde en de auto banen die we op de helling daarnaast maakten zodat ze van in een lijn naar beden konden rijden. Keert en sinterklaas was erg gezellig we gingen dan naar Kerdijk beneden om dit damen te vieren si terklaas was in de ontmoetingszaal 1 x per week in bad. Ik had na een lange tijd daar te verblijven een eigen kamer maar daarvoor natuurlijk op zaal meisjes aan de linkerkant jongens rechts beneden was de ziekenboeg en zat de ik denk psygoog er stond daar speelgoed waar je mee kin spelen en dan observeerde hij je gedrag. De uitjes waren heel leuk op het strand vooral dauwtrappen smorgens heel vroeg wandelen op het strand het centrum in om iets van het zakgeld te kopen wat je had gekregen ( vooral postzegels en vliegtuigjes maar kaarten om naar j opa en Oma te sturen vossenjacht 1x per jaar opsporen van verklede leidsters 1 keer mocht ik zelf meedoen. Ik heb daar bijna 2 jaar gezeten ik denk zo tussen 1974 en 1977 precies weer ik het niet meer.
Ik heb hier voor 6 weken gezeten in 1982 in de zomer vakantie werd daar 8 jaar voor mij een moeilijke periode geweest. Zoals ik het mij herinder moesten / gingen de kinderen daar naar school maar ik niet omdat het mijn school vakantie was .
Ik heb een vraag mijn vrouw is onlangs overleden , die zij dat zij daar ook is verbleven ik denk 1955 wie kan zich dat nog herinneren haar naam is Willie van der kolk uit Zwolle :PS of eventueel een foto,
Wat leuk dit allemaal te lezen.
Heb ruim 2 1/2 jr op Kerdijk gewerkt.
Stage vanuit de kinderverzorgsyer opleiding.
Directie mevrouw Baars en adjunct mevrouw Vermeulen.
Meestal draaide ik de grote jongens groepen.
Geweldig hoor met eigenhuiskamer. Die veranderde van naam, telkens met een nieuwe groep. B.v De Noormannen.
Struinen in de duinen.
Keukendienst en nachtdiensten gedraaid.
Het mooiste waren de grote jongensgroepen.
Mooi om op terug te kijken.
Ik ben 6 weken in zwartendijk geweest 1972 , was 6 jaar .de warme melk met vel weet ik nog ,verder geen slechte herineringen,weet er ook niet zoveel meer van.
ben 6 week in kerdijk geweest en vond het geweldig! Naar de zee, het spelen in de speeltuin, het eten…veel plezier daar gehad was rond ’62 of ’63. Iemand nog iets weet van toen wil het graag horen..
Ben er ook 6 wk geweest niet leuk.volgens mij ij 1969.
Ik ben er geweest in 1963, voor bedplassen. Vreselijk als ik bed had geplast moest ik voor straf op de gang zitten en mocht geen jas van de kapstok pakken. En die vreselijke pudding rood of groen en pudding met vel. Ik was 7 jaar oud, je ouders mochten je na 4 weken even bezoeken.
Ik heb hier geen leuke herinneringen aan. Ik weet ook niet in welk huis ik heb gezeten.
Ik heb in 1959/1960 ongeveer 6 weken in een vakantie kolonie in Egmond aan Zee gezeten. Vond het verschrikkelijk. Vieze warme vla met vel, die als je het uitspuugde, weer moest opeten. Als je in je bed plaste, moest je de hele nacht rechtop in je bed zitten. Ik had verschrikkelijke heimwee. Ik was 6 jaar en zag mijn ouders maar een keer gedurende deze tijd. Heb jaren daarna in de angst gezeten dat ik weer terug moest. Heb er verschrikkelijke herinneringen aan over gehouden.
Een reactie plaatsen. Fijn datdat nog mogelijk is. Van het bovenstaande heb ik veel gelezen, maar nog niet alles. Te meer omdat ik begrijp dat er twee van die kolonies zijn geweest. Ik denk te concluderen dat ik in Huize St, Joseph, an de Kerdijk (??) heb gezeten. Ik zat in de tweede klas van de lagere school. Ik ben een “vroege”leerling die met zijn 5de jaar naar de school mocht en in september gelijk jarig was en 6 werd. Dus dat is dan 1948. In de tweede klas ben ik dan 7 geworden. Dus in dat jaar – 1949 – was ik zeven, ik denk dan concluderen: ik heb er gezeten in 1949 en misschien was het wel begin 1950.
Details zijn me niet zo bij gebleven, maar voor mij was het geen pretje, maar wel te doen. Halverwege mijn verblijf van zes weken is me wat onverwachts overkomen. “Ze” kondigde me aan dat er bezoek voor mij was. Ik mocht naar de bezoekkamer en daar stond in een mooi, grijs militair pak mijn oudste broer Leo ! die was heelhuids terug gekomen uit Indonesië. Had in NL kennelijk vrij reizen en de moeite genomen mij op te komen zoeken. Samen gingen we naar het strand, naar de bunker(s). En hij had twee rollen pepermunt voor me bij zich ! Als ik terugdenk aan die momenten wordt ik sprakeloos………………….. en emotioneel.
Nu terug naar “waarom ik op deze website terecht gekomen ben. Nu bijna 82 jaren oud is me overkomen, op vakantie in Zuid Afrika, nota bene, ik een mede groepsreiziger leer kennen, zijn naam is Jan en bijna even oud als ik, die ook nog in Egmond aan zee heeft gezeten om daar aan te sterken. En waarachtig, die kon het wandellied nog helemaal van voor naar achter uit zijn hoofd zingen. Het was wel zo dat die er 13 weken heeft moeten zitten, want hij kwam niet AAN.
Daarom dat ik ben gaan googlen. En op 24 april gaan we samen terug naar huize St. Joseph, Egmond aan Zee. Met veel wetenschap die “Google” ons nu in 2024 geeft.
Kortom, die Jan als gepensioneerd aannemer, bouwer en ik -ook gepensioneerd- als zelfstandig werkend Registeraccountant / ondernemer hebben zich – door de krachten daar opgebouwd, ons weer kunnen hervatten en bekwamen.
DAAROM DANK AAN AL DIEGENEN DIE DAARTOE, IN DIE 50-GER OPBOUWJAREN, HUN BIJDRAGEN HEBBEN GELEVERD.
(Fijn om dat nog eens in 2024 in “internet eeuwigheid” te kunnen vastleggen.
Robert C.M. van den Dungen, geboren in Eindhoven.)
Ik heb ook in een vakantie kolonie gezeten in egmond aan zee ik was nog best klein ik denk zelf tussen de vijf of zes jaar dus rond 1965 1967 ,ik moest daar heen om aan te komen het huis hoe het hete weet ik niet mee ik vond de pap met de gekleurde snoepjes heel lekker wat me bij is gebleven is dat mijn moeder me weg bracht met de trein en het stuk naar de kolonie met de taxi bij binnen komst hele zware grote deuren mijn moeder ging weg dat vond ik vreselijk heb er ook nog eens een bord met porselein onder een kast geschoven vond dat zo vies. Een bijzondere ervaring vond ik het
Gr margha bosman
Ik ben er denk ik voor zes weken in 1962/1963 geweest, ik moest eigenlijk nog 6 weken blijven maar heb het niet gedaan. Herinnering is als wij gingen wandelen in de duinen dat ook de meisjes erbij waren, ook kan ik nog goed herinneren dat er een Potvis of Walvis toen is aangespoeld. De zusters waren streng en nu nog steeds als ik ergens ben ruik ik nog het eten die wij er kregen ik vergeet die geur nooit meer. Verder kan ik mij niet meer veel ervan herinneren
Mijn naam is Bert van Hemert, ik heb 5 1/2 week in Kerdijk gezeten. Het was voor mij een vreselijke tijd. Nooit geweten waarom ik daar geweest ben. Wel dat ik het vreselijke gevoel nu nog steeds heb.. jij hoort er niet meer bij in het gezin je bent de minste wegwezen. Het was in het voorjaar 1961 in juni zou ik 10 jaar worden en dan mocht je lezen, tussen 19.30 en 20.00 uur ik was negen jaar en 10 maanden, dus ik niet. Ik heb in die periode 123 prentbriefkaarten ontvangen. Er hingen er een aantal boven mijn bed. Op een dag was ik er één kwijt en de juf zei: je vergist je. Tijdens een wandeling naar zee zag ik mijn kaart in de tuin liggen verregend een Cocker spaniël. Mijn vriendje zo herinner ik hem Een klein Indonesisch jongetje, dat was mijn vriendje hij klom over het hek om de kaart te pakken. Ik vond het zo verschrikkelijk daar dat ik het voor elkaar kreeg om vijf dagen eerder opgehaald te worden door mijn vader. Ik weet wel dat we een keer een wedstrijdje gedaan hebben wie het meeste kon eten, ik heb gewonnen 12 sneden wit brood. ik zou het heel fijn vinden om uit die periode nog eens iemand te ontmoeten, vooral mijn vriendje. We zochten ook schelpen op het strand, wat ik dan paarlemoer noemde. Afsluitend het was een vreselijke periode en heb daar nog steeds een traumatische herinnering aan. Ben nu bijna 73 Want antwoord op de vraag waarom moest ik daar heen heb ik NOOIT Gekregen!!
Ik Gerda van Barneveld heb er ook gezeten ik ben in 1960 geboren ik was denk ik 7 jaar in die tijd maar ik vond het daar niet leuk moest altijd naar bed omdat ik mijn eten niet ophad ik heb er gelukkig maar 6 weken gezeten mijn ouders mochten 1 keer op bezoek komen ik vond het daar niet leuk groetjes Gerda
Ik ben Anneke Keizer zou graag meer informatie willen over de kinderkolonies . Mijn moeder heeft er wel over verteld maar nooit concreet. Mijn moeder is Rika van Dijk . Ik denk dat ze gelijk na de oorlog daar is geweest . Hoe kom ik hier achter?
Ik ben in Zwartendijk geweesd; zes weken in 1950 ongeveer Mei/ junie Had het goed naar de zin. Had een vriend daar: Bertus Buunk uit Arnhem net als ik. Nog iemand van dezelfde lichting?
Mijn schoonmoeder Annie Leeuwenhaagen heeft hier in 1949-1950 gezeten. Ze is nu 81 jaar. Ze zou zo graag daar nog eens willen gaan kijken. Wie kan zich haar nog herinneren? Zij had haar bed langs de raam, waar vandaan je een stukje zee en dorp kon zien.
Ik ben in Huize Kerdijk geweest al een bronchitis meisje en kwam als herboren terug,had weer lucht en goede herinneringen aan de vele wandelingen in de duinen
Ik denk k dat het in 58 was.
Mijn zus was er ook maar die had heimwee en ging na 14 dagen weer weg
Niet alleen stadskinderen, ik kwam van het platteland. Wegens gezondheidsproblemen naar Kerdijk gestuurd in 1968. Kan me nog herinneren dat ik absoluut niet wilde en dat iedereen in de omgeving me om moest praten, tot de onderwijzer van de school aan toe. Slechte herinneringen aan, voor mijn gevoel leek het een concentratiekamp. Streng regiem en een onderdirectrice (Vermeulen?) die een schrikbewind voerde in de ogen van een achtjarig kind. Psychische mishandeling, in de huidige tijd zou zo iemand zich moeten verantwoorden voor de rechter. Waren bijvoorbeeld kinderen die niet geheel zindelijk waren, die werden dan ’s morgen ten overstaan van de rest van de groep te kijk gezet en moesten zelf in he bijzijn van andere kinderen hun onderbroek wassen. Gedwongen eten als je iets niet luste, men liet je gewoon tot de andere morgen in de eetzaal zitten tot je het op had. Censuur werd toegepast in de brieven die je (wekelijks) naar huis stuurde. Met potlood zodat men strepen kon. Ouders die pas na 3 weken op bezoel mochten komen. Ook weinig effect hebben die 6 weken gedwongen inernering gehad, bleek een lichamelijk defect. Dus onnodige gevangenschap. Wonderlijk dat dit nog tot in de jaren 70 in stand gehouden is, terwijl de koloniehuizen toen al achterhaald waren. Ik hoop dat diegenen van het personeel die nog leven, zich beseffen wat ze bij sommige kinderen aangericht hebben.
Ben er 2 keer op zwartedijk geweest toen ik 6 was en 12 op zwartedijk
Nu bijna 80 jaar
Ik ben in Kerkdijk geweest…Wat ik nog weet en dat is heel veel ,Ik vond het een drama..Een strafkamp…Verplicht met je handen boven de dekens slapen.Pleister op de duim omdat ik die nog wel eens in mijn mond deed…Schoolles op Zwartedijk..Vanaf de eerste maaltijd wilde ik al naar huis…Ik denk dat ik daar rond 1968 zat…Het enigste wat wel leuk was,was een jongetje die Heintje na zong.Maar goed dat dit soort sttafkampen niet meer bestaan.Ik heb zelf 2 kinderen van nu 14,Maar die zou ik ze nooit zoiets aan doen..In die zelfde periode zat mijn 1 jaar jongere zusje in Oostvoorne..Geen fijne periode
Ik lees net na mijn post het stuk van J.H een aantal dagen eerder geschreven..Het klopt als een bus..Kinderen werden te kakken gezet.Geestelijk kapot gemaakt door de leiding.Ik noemde het eerder nog een drama,maar het was idd meer een concentratiekamp.Ben er gedump door mijn vader en die mocht idd ook niet langs komen..Degene die daar de leiding had moeten ze vervolgen wegens misdaden jegens kleine kinderen…Een schande dat er zo met kinderen is omgegaan..Ik zal de controles op de slaapzalen en de straffen nooit vergeten.Maar uit veel ervaring weet ik dat dit toen op meer plekken aan de hand was..
Ik heb er 3x gezeten zat 2x in de groep de rupsjes, Ik weet nog een groep leidster Juf José de Vries waar ik naar op zoek ben die heeft nog foto’s van die tijd. De eerste keer was 1975-1976 de andere groep heb ik maar kort gezeten dat was de laatste keer.
Voor ik ergens anders werd geplaatst.
Denk dat ik alles bij elkaar 2 jaar gezeten heb. weet nog wel de school waar ik les kreeg van juffrouw Hellen haar man was arts. zaten ook kinderen in de klas van Kerdijk.
ene kant een fijne tijd andere kant een verdrietige tijd.
een keer in de 3 weken kwamen je ouders een paar uurtje op bezoek en wandelde we in de duinen.
Zwartendijk een zeer toepasselijke naam voor een concentratiekamp met een beulin als hoofd van de afdeling waar ik was gedropt. Als amsterdams schoffie (opvallend beschaafd pratend) moest ik smiddags een uurtje slapen oo straffe van executie ter plekke… dus liet dit zenuwlijertje een drolletje in zn onderbroekkie
DUs door voormelde Obersturmfuhrerin door de gangen gesleurd na flinke klapoen waar HeSSa me raken kon en volledig naakt natuurlijk. Werd op de grotejongensafdeling aan eenieder ggetoond als een product van “unwertes Leben”r
eif fuer das Vernichtungslager. Werd daarna door HeSSa hardhandig gewassen en kreeg n erectie waarop HeSSa riep “doe dat ding slap!” Daarna voorafgaande aan de executie nog ten overstaan van iedereen op een gang uitgestald. Mijn moeder onderging een operatie, pappie dood, broerlief op vakantie dus heb ik mezelf vermaakt spelend met roestig prikkeldraad, kennelijk n pigung om weg te komen, dich met enig gevolg dadat mn wijsvinger openlag, dus medisch gestipt en gehecht. Hoe ik in Godsnaam die weken heb doorstaan is me onduidelijk… mam dn mn broer zijn later verhaal gaan halen echter zinder blijvend resultaat…Mam heeft later gezegd dat ik in het land der levenden was teruggekeerd : je bent daar totaal veranderd, ik hesmrkende je in t begin niet. Er is daar dus sprake geweest van geestelijke en lichamelijke mishandeling! Zoiets belast je de rest van het leven. Uiteindelijk is alles ten goede gekeerd maar er is een ultiem punt waarover men niet heen moet proberen te gaan, anders…. . .
Hopelijk staan er niet te veel tikfouten!
Groet, Drs.Willem K. Gelok , hoc loco amstelodamum .
Er vond ook seksueel grensoverschrijdend gedrag plaats op Zwartendijk; dit lees ik nergens terug.
Ik heb bijna 2 jaar in Kerdijk gezeten van 1976-1978. Niet echt lekkere herinneringen aan mijn verblijf. Directrice Baas was wel een aardige vrouw, maar adjunct mevrouw Vermeulen kon ik wel schieten. Rabarber was waar ik van moest kotsen en na een maaltijd moest ik twee uur blijven zitten om het op te eten terwijl alle andere kinderen al buiten aan het spelen waren. Uiteraard heb ik het niet naar binnen gewerkt.
Best last van heimwee gehad, maar ben er toch goed uit gekomen.
Met drie andere boys heb ik nog lichtelijk contact en zijn we een aantal jaren geleden nog bij een leidster op bezoek geweest die een viswinkel heeft/had.
We hadden les in Zwartendijk en ik van juf Konijn. Wat een aardige vrouw in tegenstelling tot hoofdmeester Heijns. Na de pauze buiten werd iedereen geroepen d.m.v. een fluitje. Kon geen hoogte krijgen van hem.
Ik Lydia Schaap heb er ook gezeten in 1963. Was wel aardig we zouden ook school krijgen maar dat was er niet. Iemand heeft ook nog mijn zilveren armband gestolen. Ik herinner mij Irne Westendorp?
Ik heb er ook gezeten Kerdijk. We zouden ook school krijgen … is nooit gebeurd dus was wel leuk veel spelletjes gespeeld.
Minpunt: iemand heeft mijn zilveren bedelarmband gestolen.