Oneindig Noord-HollandBeleef de geschiedenis van jouw provincie
NL | EN

Sporttribune te Hilversum

Het is 1928, het jaar van de Olympische Spelen in ons land. Bokser Bep van Klaveren wint goud. Niet alleen Amsterdam maar ook Hilversum verandert in een Olympisch dorp. Op 9, 10, 11 en 14 augustus vinden er dressuurwedstrijden, een springwedstrijd en een cross country met steeplechase in en om Hilversum plaats. Het ultramoderne Hilversumse Sportpark is het hippisch centrum. Architect W.M. Dudok had de fraaie houten tribune ontworpen in 1919.

Drukte van jewelste

De eerste dag werkt het weer niet echt mee. Toch weerhoudt dit de sportliefhebbers niet om met de trein, bus of op de fiets naar Hilversum te gaan. “Bij ons sportpark was het een drukte van jewelste. Eenige inspecteurs en talrijke agenten zorgden ervoor, dat het verkeer in goede banen werd geleid”, berichtte De Gooi- en Eemlander. De krant geeft een gedetailleerde beschrijving van het belangrijke spektakel en van de komst van de koninklijke familie.

Lang wachten

Natuurlijk wapperen de witte Olympiadevlag met de vijf cirkels samen met de vlaggen van de deelnemende landen. De eretribune is versierd met witte en oranje bloemen. Ook hangen er tapijten en staan er groene palmen. Op de tribunes zitten de Denen in hemelsblauwe uniformen, de Duitsers in veldgrauw en de Japanners in witte kleding. Ook burgemeester Reymer is in vol ornaat aanwezig en geeft de laatste instructies aan de politie. Het wachten op koningin Wilhelmina, prins Hendrik en prinses Juliana duurt lang. Later blijkt dat de hofauto’s maar liefst twintig minuten hebben moeten wachten voordat de spoorbomen op de Soestdijkerstraatweg opengingen!

Witte mantel

Het koninklijke gezelschap neemt plaats op de eretribune en volgt de dressuurwedstrijden. De volgende dag maken de ruiters zich op voor de cross country en de steeplechase. Koningin Wilhelmina en prinses Juliana geven weer acte de présence. De prinses draagt een witte mantel. Of die mantel ook nog wit was na afloop van de wedstrijd is niet bekend, maar het ligt voor de hand dat de zandkluiten van de passerende galopperende paarden ook op de koninklijke mantel terecht zijn gekomen.

Sporttribune. Dressuurproef van de Zwitser W. Gerber op het paard Chesnut Lily (1928).

Scandinavische koninklijke familie

’s Middags worden er in het Sportpark weer dressuurproeven gehouden. Gadegeslagen door onder meer de Scandinavische koninklijke familie. Er wordt in die dagen druk gespeculeerd over een relatie tussen prins Olav van Zweden en prinses Juliana. Ritmeester Gerard Pieter de Kruijff wint de dressuur. Tegen ritmeester Adolf Dirk van der Voort van Zijp wordt officieel een protest ingediend, omdat hij tijdens de cross een vlag gemist zou hebben. Het gevolg is dat de nationale equipe dreigt te worden gediskwalificeerd voor het landenklassement. Majoor jonkheer Quarles van Ufford, de praeses van de Nederlandse Hippische Sportbond, overhandigt enkele tekeningen van het parcours, waaruit zonneklaar blijkt dat onze landgenoot wel degelijk de juiste weg nam.

Veel ruimte nodig

Het houden van de ruiterspelen in Hilversum ging niet zonder slag of stoot. Het merendeel van de wedstrijden werd gehouden in het Olympisch Stadion in Amsterdam. Maar voor de ruiterspelen was veel ruimte nodig en dat had de hoofdstad niet. Het royale en ultramoderne Sportpark met de 85 meter lange deels overdekte tribune in Hilversum bood voldoende ruimte voor de paardenwedstrijden. Er was twintig kilometer zandpad nodig voor de uithoudingsproef  en een terrein met natuurlijke hindernissen voor de cross country en nog eens een renbaan voor de steeplechase. Er zouden zo’n 200 paarden, net zoveel oppassers, ruiters en officials gehuisvest moeten worden.

Onderdak voor de paarden

Omdat Hilversum veel toeristen trekt was het onderbrengen van de deelnemers en hun aanhang in de hotels en pensions geen probleem. Bovendien konden oppassers en wachtmeesters in de scholen terecht, die vanwege de zomervakantie toch leegstonden. Een probleem was de stalling van de paarden. Om maar niet te spreken over het vervoer. Hoe moesten zoveel paarden vanaf het Olympisch Stadion in Amsterdam naar Hilversum worden vervoerd?

Onderdak voor de paarden werd gevonden in de nu verdwenen manege aan het einde van de Jonkerweg. Andere stalruimte was er in ’s-Graveland. Om te trainen met de paarden konden de ruiters terecht op de terreinen van de heren Blaauw en Van Ommen van Guylik.

Sporttribune. Beeld: R. Veltkamp.

De eerste keer

De Hilversumse gemeenteraad was uiteindelijk erg blij met het binnenhalen van de Olympische Spelen. Hoewel het wel even heeft geduurd eer het Olympisch comité en Hilversum het eens waren over de financiën. Gastvrij bood Hilversum de Olympische deelnemers op 13 augustus een feest aan in het Palace Hotel. Nederland won bij de military uiteindelijk brons, achter Duitsland. De komst van de ruiters naar Hilversum heeft bij de bevolking iets losgemaakt. Jaren later sprak men er nog over. Het was voor veel Hilversummers de eerste keer dat ze mensen uit het buitenland zagen.

Auteur: Margriet van Seumeren (redactie) m.m.v. Corry Dubois

Bronnen:

  • www.albertusperk.nl
  • Annette Koenders, Hilversum: Architectuur en stedenbouw 1850 -1940, Monumenten inventarisatie project, 2001.
  • Gooi en Eembode 7 augustus 2008.
  • www.echo.nl/ge-hi/buurt/redactie/793410/olympische.spelen.in.hilversum/

Publicatiedatum: 07/07/2011

Aanvullingen

Vul deze informatie aan of geef een reactie.

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vereiste velden zijn gemarkeerd met *. Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.