3 min

De drek loopt van de muren

“Gemetselde bakstenen muren in de gangen mogen erg fraai zijn. Maar met al die holle voegen verzamelen ze ook zulke hoeveelheden stof, dat de drek van de muren loopt, wanneer bij de jaarlijkse schoonmaakbeurt de muren worden afgespoten”, klaagde schooldirecteur van der Kamp vijftig jaar na de opening van de school. Ook vond hij de klaslokalen klein. Na de oorlog was een leerlingenaantal van 300 normaal. Het kwam voor dat er in klassen soms zelf meer dan 50 leerlingen zaten.

Henny Mooiweer-Sirach herinnert zich haar eerste schooldag op School 7. Ze wist niet dat er een toilet op school was. Tijdens het speelkwartier ging ze ‘even’ naar huis om te plassen. Toen haar moeder haar tot haar schrik zag, schoot ze in de lach toen ze hoorde waarom haar dochter ineens op de stoep stond. Ze bracht haar vlug weer naar school. “Toen ze me weer in de klas afleverde, bleek dat de juffrouw haar niet eens gemist had! Hoe kan het ook anders met zoveel kinderen!”

Opening van de Multatulischool in 1929. Beeld: Collectie Museum Hilversum.

Geen schoenen meer

Tijdens de oorlog was het schoolgebouw bezet door de Duitsers. De leerlingen kregen les in de gebouwen van de Snelliusschool aan de Huygenstraat en Leeuwenhoekstraat. Veel joodse kinderen gingen naar School 7. In het jaarverslag van 1941 valt te lezen dat 17 jongens en 19 meisjes werden verwijderd. In 1942 meldden zich maar 17 leerlingen aan. Dat kwam omdat joodse kinderen niet meer welkom waren. Het werd steeds moeilijker om les te geven. Het was armoe troef. Kinderen hadden geen schoenen of kleding. Papier was er niet meer. Er werd daarom gebruikgemaakt van de sinds lang afgeschafte maar gelukkig bewaarde leien.

Multatulischool tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Multatulischool was tijdens de oorlogsjaren bezet door de Duitsers en werd toen de Deutsche Schule genoemd. Beeld: Streekarchief Gooi-en Vechtstreek (Hilversum).

Aubade

Gelukkig braken er na de oorlog betere tijden aan. De school heette nu Multatulischool. De eerste klas ging kort na de bevrijding met de Canadezen op stap naar Lage Vuursche. De andere klassen hadden het nakijken, maar gelukkig kregen de drie hoogste klassen ook een bijzonder uitje. Ze mochten meedoen aan de aubade (ochtendhulde met muziek) in paleis Soestdijk, ter ere van de verjaardag van de koningin op 31 augustus.

Opvallende kleuren

In 1996 is de school gerestaureerd. Opvallend aan het gebouw zijn de kleuren. De oranje kleur van de stalen vensters en deuren. De blauwe tegeltjes tussen de ramen op de begane grond. Aan de achterkant bevinden zich de grote ramen. De hoge schoorsteen van rode baksteen breekt de horizontale lijn. Onder het platte witte dak is de ingang. Via een gangetje liepen de kinderen naar binnen. Dit gaf de kinderen een veilig gevoel, vond de bouwmeester Dudok. De Multatulischool heet nu De Wegwijzer en is een school gebaseerd op christelijke grondslag.

Auteur: Margriet van Seumeren (redactie) m.m.v. Corry Dubois

Bronnen:

• Annette Koenders, Hilversum: Architectuur en stedenbouw 1850 – 1940, Monumenten inventarisatie project, 2001.
• mediabank.omgevingseducatie.nl
• 50 jaar Multatulischool 1929-1979, 1979.

Publicatiedatum: 07/07/2011