3 min

Jan Cornelis ‘Johnny’ Meijer wordt op 1 oktober 1912 geboren in de Jordaan. Hij krijgt van een oom een accordeon en speelt er al snel allerlei melodieën op. Op zijn veertiende treedt hij toe tot het accordeontrio Van Dijks Origineele Volendammers. In 1928 wordt Meijer, die zich dan Johnny noemt, lid van het accordeonkwartet The Four Serenades.

Meijer gaat solo verder in cafés en op bruiloften en partijen, maar ook als begeleider van buitenlandse artiesten in theaters en nachtclubs. In de loop van de jaren dertig begint Meijer furore te maken als jazzmuzikant. Hij treedt op als solist bij The Ramblers en werkt met het combo van gitarist Ab de Molenaar, die later The Millers opricht.

Johnny Meijer met zijn accordeon.

Oorlogstijd

Meijer treedt veel op tijdens de Duitse bezetting. Als hij in 1943 wordt gevraagd op te treden voor de in Duitsland te werk gestelde Nederlanders, laat hij naar verluidt net over de grens zijn accordeon kapotvallen. Het instrument kan alleen worden gerepareerd in Amsterdam, beweert hij. Na de oorlog speelt Johnny Meijer een aantal keren in Zwitserland. Hij neemt er een plaat op met Gershwin-medleys.

In 1953 wordt hij op een concours in Parijs uitgeroepen tot Koning van de Accordeon. Terug in Nederland maakt Meijer veel radio-opnames. Ook begeleidt hij de Amerikaanse danseres en zangeres Josephine Baker en de Franse chansonnier Maurice Chevalier.

Accordeonist Johnny Meijer 75 jaar, krijgt Gouden Speld gemeente Amsterdam van burgemeester Van Thijn, 1987. Collectie Nationaal Archief.

Manke Nelis

Na de jaren vijftig keert hij terug naar het café- en feestcircuit, waar hij zich steeds meer moet beperken tot het Nederlandse meezingrepertoire. Vanaf de jaren zestig werkt Meijer samen met zijn zwager Cor Pieters, beter bekend als Manke Nelis, in cafés op het Amsterdamse Rembrandtplein, waaronder San Remo en de Shorts Of London. Ook zijn ze geregeld te horen in Café Nol in de Jordaan. Manke Nelis kan aardig zingen en entertainen, maar voor jazz is nauwelijks ruimte. Onderlinge irritaties, versterkt door alcohol, leiden midden jaren tachtig tot een breuk tussen de zwagers.

Johnny Jordaanplein. Op de voorgrond van links naar rechts: bustes van Tante Leen, Manke Nelis, Johnny Meyer en Johnny Jordaan. Collectie Stadsarchief Amsterdam.

De laatste jaren

Na het overlijden van zijn tweede vrouw in 1980 gaat het slechter met Johnny Meijer. Hij komt afspraken niet na, waardoor hij contracten misloopt. De Amsterdamse loodgieter Chris Huissen begeleidt hem vaak onbeholpen op bas, terwijl diens vrouw Olga het management verzorgt. Voor zijn 75e verjaardag wordt Meijer een groot concert aangeboden in het Bimhuis, het jazzpodium aan de Oude Schans. Kort daarna wordt hij gefilmd in de jazzclub van Max Teawhistle in Den Oever, waar hij zijn virtuositeit en stuwkracht demonstreert. In 1990 maakt Johnny Meijer nog de cd Body And Soul. In december 1991 heeft hij in het Concertgebouw een kort, succesvol optreden met het Amsterdam Saxophone Quartet. Hij maakt een verzwakte indruk en overlijdt de volgende maand, op 8 januari 1992. In 1996 wordt op de Elandsgracht in Amsterdam een standbeeld van Johnny Meijer onthuld, gemaakt door Rob Cemeüs. Dochter Ingrid Simons en kleindochter Eva Simons hebben later succesvolle muzikale carrières.

Bron: Muziekencyclopedie

Publicatiedatum: 14/10/2011