Oneindig Noord-HollandBeleef de geschiedenis van jouw provincie
NL | EN

Het lelijkste gebouw van Nederland

Eigenlijk heette het ‘Burgermeester Tellegenhuis’, maar in de volksmond werd het al gauw Maupoleum: een samentrekking van Maup en mausoleum. Maup Caransa was projectontwikkelaar van het gebouw aan de Jodenbreestraat dat zijn gehele bestaanstijd bekend stond als het lelijkste gebouw van Nederland.

Het Maupoleum 1971

Bron: Collectie Stadsarchief Amsterdam

Het Maupoleum 1971Het Maupoleum 1971

Cityvorming in Amsterdam

Na de oorlog besloot het Amsterdamse gemeentebestuur dat er nieuwbouw moest komen in de oude jodenbuurt. Oudbouw in de binnenstad werd gesloopt. Ook het monumentale Huis De Pinto uit 1680 aan de St. Antoniebreestraat stond op de lijst om gesloopt te worden. Het Maupoleum was onderdeel van een veel groter plan, de Cityvorming: brede verkeerswegen, de IJtunnel, de metro én grote, moderne gebouwen.

Aanleg Mr. Visserplein, kijkend in de richting van de Jodenbreestraat

Bron: Collectie Stadsarchief Amsterdam

Aanleg Mr. Visserplein, kijkend in de richting van de JodenbreestraatAanleg Mr. Visserplein, kijkend in de richting van de Jodenbreestraat

Burgermeester Tellegenhuis werd ‘Maupoleum’

Het Burgermeester Tellegenhuis werd ontworpen door architecten Piet Zandstra en Peter de Clerq Zubli. De bouw die eind van zestig startte werd in 1971 afgerond. Het moest een kantoorlocatie met winkelboulevard worden, maar daar kwam niets van terecht. De stoffenhandelaren die zich in de plint van het gebouw vestigden, waren al snel ontevreden. De zaken liepen minder goed. De joodse ondernemers die van oudsher in deze buurt waren gevestigd, voelden zich in het ‘Maupoleum’ niet op hun gemak. De andere etages in het gebouw werden bezet door de Universiteit van Amsterdam. Door gebrek aan daglicht en slechte airconditioning bleken de kamers echter niet ideaal voor colleges. Ook van buitenaf kwam kritiek. Veel mensen associeerden het gebouw met een graftombe, gevangenis of bunker.

Rechts het Maupoleum

Rechts het MaupoleumRechts het Maupoleum

Amsterdams protest tegen cityvorming

In de loop van de jaren zeventig kregen de Amsterdammers genoeg van de uitbreidingsdrift van hun bestuurders. Er kwam een keten van protesten. Men wilde in het oude centrum wonen en niet weggedrukt worden door grote kantoorpanden. Het idee van Cityvorming was achterhaald. De Amsterdammers wisten veel van de grote plannen uiteindelijk tegen te houden. Huis De Pinto werd behouden. Het gehate Maupoleum was ten dode opgeschreven.. In 1993 werd in de gemeenteraad besloten dat het gebouw geen toekomst meer had. Omstanders keken juichend toe hoe de slopersbal in het voorjaar van 1994 de eerste dreunen uitdeelde.

Auteur: Aby Grupstra

sloop Maupoleum 1994

Bron: Collectie Stadsarchief Amsterdam

sloop Maupoleum 1994sloop Maupoleum 1994

Publicatiedatum: 06/04/2011

Aanvullingen

Vul deze informatie aan of geef een reactie.

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vereiste velden zijn gemarkeerd met *. Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.