1 min

De Egmondsche Boys was voor veel clubs een gevaarlijke tegenstander, de club werd ook een aantal maal kampioen. Toch kwam zes jaar later een einde aan de succes reeks van Egmondsche Boys. De spelers moesten van Egmond aan Zee lopend naar Egmond-Binnen en na de wedstrijd weer dat hele eind terug. Daarbij kwam dat veel Egmondse gezinnen niet veel geld hadden en veel jongens met de visvangst hun kost verdienden. Daardoor waren ze vaak van huis. Er kwamen steeds minder leden en in 1938 werd Egmondsche Boys uit de competitie gehaald omdat de club niet meer beschikte over een volledig team. Dit tot groot verdriet van vele Egmonders.

Sportpark Egmondia in Egmond aan Zee, ca. 1965. Fotocollectie gemeente Bergen, Regionaal Archief Alkmaar.

Egmondia

Op 19 mei 1939 werd wederom een voetbalclub opgericht met de naam ‘Egmondia’. Het bestuur bestond uit voorzitter Piet Zwart en de leden Cor Blok, veldwachter W. ten Bruggencate, Jan Glas, Siem Zwart en kappersbediende Gerrit Mulder. In café ‘De Vergulde Valk’ werd een fancy fair gehouden en de opbrengst van 320,- gulden was het startkapitaal voor de nieuwe voetbalclub. Voorzitter Piet Zwart kon een stuk land huren van een weduwe voor 200,- gulden per jaar. Een bollenschuur diende wederom als kleedkamer.

In 1940 brak de oorlog uit, maar de eerste jaren kon men nog wel gewoon doorvoetballen. Toen het dorp geëvacueerd werd, was dat natuurlijk niet meer mogelijk, maar hield iedereen nog wel contact met elkaar. Hierdoor was het mogelijk dat Egmondia na de oorlog vrijwel direct weer verder kon. De bollenschuur werd ingeruild voor een verlaten Duitse bunker als kleedkamer aan de andere kant van de Van Oldenborghweg en zo heeft Egmondia nog drie jaar daar gespeeld.

Publicatiedatum: 04/07/2012