3 min

Metamorfose van het Doelenplein

Om de Indische sfeer zo veel mogelijk op te wekken onderging het Doelenplein een metamorfose. Het plein werd één groot decor voor de ultieme Indische belevenis, zo stonden er bijvoorbeeld houten gevels in oosterse sferen voor de Hollandse gevels. Het gedeelte waar het Indische restaurant was opgericht, sprong vooral in het oog. De uitbater, de heer De Jong, had een groot Indisch restaurant in Den Haag en verwachtte met zijn Javaanse bediening veel aandacht en klanten te trekken. Aan zijn aankleding kon het in ieder geval niet liggen; hij bracht een keur aan Indische voorwerpen mee die veel Hollanders nog nooit hadden gezien.

Een druk bezocht marktplein met in het midden nog een man in zeventiende-eeuwse kledij. Bron: Westfries Archief, collectie Ridderikhoff.

Oosterse muziek, vuureters en een acrobaat

Te midden van dat decor zouden tijdens de feestdagen enkele kraampjes met koopwaar staan en een aantal oosterse acts worden opgevoerd. Iedere dag konden bezoekers van het plein kijken naar een Chinese Wanggroep die het publiek zou gaan entertainen met vuureten, messenwerpen en jongleren. Hoofdact was echter de welbekende hoogdraadkunstenaar Pillon, die de meest gekke stunts uithaalde op een smal draadje hoog boven de grond. Voor wie dit allemaal te eng was, waren er ook Hollandse vermakelijkheden in de vorm van kermisattracties zoals de Cake Walk en de Auto Skooter.

Voor het zover was moest het geheel echter nog officieel geopend worden. Donkere wolken pakten zich samen boven de feestelijk versierde stad. Wat een pech! Zou de eerste avond meteen al verpest worden door regen?

In het Indische restaurant van de heer De Jong werden de heren in zwarte kostuums bediend door echte Javaanse obers. Bron: Westfries Archief, collectie Ridderikhoff.

Dreigende wolken bij de opening

Bij de erepoort verzamelden de eerste gasten zich al. Het waren voornamelijk leden van het comité dat het feest had georganiseerd. Bij hen stond een klein meisje. Dat was Anne Marie, het oudste dochtertje van de secretaris van het comité. Zij had de eer het lint door te knippen. Helaas voor haar viel de belangstelling voor deze opening erg tegen. De dreigende regen en de wind nodigden niet echt uit.

Stipt om acht uur liep een echte Javaan met een satijnen kussentje richting de poort. Op het kussen lag de schaar waarmee Anne Marie het lint in de Hoornse kleuren mocht doorknippen. Met een forse streek knipte ze het lint door waarna het Wilhelmus direct werd ingezet. Nu de eerste bezoekers zich op het terrein begaven, wilde Anton Kloet’s Band net de dansmuziek inzetten toen het begon te regenen. En niet zo maar een beetje. De feestelijke aankleding op het marktplein veranderde al snel in een mistroostig gebeuren. Met de harde regen en de aanstaande intocht van de als Coen verklede acteur, liep het plein al snel leeg. De Jong zag de bui al hangen; daar ging zijn omzet! Hij was benieuwd of het de rest van de avond nog wat zou worden.

Vermaak in de Auto Skooter als kermisattractie op het Indische Marktplein. Bron: Westfries Archief, collectie Ridderikhoff.

Een geslaagd feest

“Overal stonden plassen water, maar daarin weerspiegelden de honderden lampjes feestelijk. Van alle kanten blonk prettige muziek en de Indische bedienden in ’t restaurant bedienden hun eerste klanten reeds. Op het marktplein werd Coen ook met groot gejuich begroet.” Werd een dag later in een krant vermeld.

Na een toespraak en een rondwandeling op het plein verliet ‘Coen’ de Indische markt. Hij liet echter heel wat meegekomen publiek achter dat tot twee uur ’s nachts werd vermaakt in oosterse sferen. Restauranthouder De Jong had de volgende dagen niets meer te klagen. Met zijn Indische bedienden trok hij inderdaad heel wat bekijks en het weer was hem over het algemeen goed gezind. Dat bleef, ondanks de oosterse sfeer op het plein, echt Hollands.

Door heel Nederland berichtten kranten over de grootse feesten in Hoorn, zo ook de Nieuwe Utrechtsche Courant. Bron: Nieuwe Utrechtsche Courant.

Auteur: Emmie Snijders

Publicatiedatum: 31/07/2011