Oneindig Noord-HollandBeleef de geschiedenis van jouw provincie
NL | EN

Dorus Rijkers: ‘Koning der Mensenredders’

De man aan wie het Reddingmuseum haar naam dankt, Dorus Rijkers, was schipper op verschillende reddingboten in Den Helder en leefde van 1847 tot 1928. Voordat hij schipper van een roeireddingboot werd, heeft hij diverse baantjes gehad, onder meer als verkoper van koffie en thee.

Schipper van roeireddingboot

Zijn eerste redding verrichtte hij in 1872 met een eigen boot, waarmee hij 25 mensen van het schip ‘Australia’ redde. Hierna werd hij aangesteld als schipper van de roeireddingboot in Den Helder, waarvoor hij een klein salaris ontving. In die tijd werd de roeireddingboot met een stoomsleepboot buitengaats gesleept, waarna het voor de opvarende redders roeien geblazen was. In de hoge golven was het dikwijls moeizaam manoeuvreren en soms was het door de woeste zee onmogelijk het in nood verkerende schip te bereiken.

Jong getrouwd

Dorus trouwde op 23-jarige leeftijd met een weduwe, die al zes kinderen had. Zijn oudste stiefzoon was een paar jaar jonger dan hijzelf. Samen kregen ze nog een dochter, Doortje. Zijn vrouw zou hem pas na dertig jaar huwelijk ontvallen. In de laatste jaren van zijn leven woonde hij bij zijn dochter en schoonzoon, die hem liefdevol verzorgden tot hij in 1928 overleed.

Moeilijkste redding

Zijn moeilijkste redding betrof het redden van de bemanningsleden van het Duitse schip ‘Renown’. Tijdens deze redding, die door het slechte weer drie dagen en nachten duurde, redde hij 23 schipbreukelingen. Als dank voor de enorme inspanning die de moeilijke redding had gevergd ontvingen Dorus en zijn bemanning diverse huldeblijken vanuit de burgerij, onder andere een aantal giften. Van de Duitse keizer kreeg Dorus een gouden horloge en koning Willem III benoemde Dorus tot Broeder in de orde van de Nederlandsche Leeuw in januari 1888.

Dorus Rijkers omstreeks 1887 met onderscheidingen.

Helden der Zee-fonds

In 1911 verrichte Dorus (inmiddels 64 jaar oud) zijn laatste redding: zes Duitse bemanningsleden van het schip Elfriede. In totaal redde hij 487 mensen van de verdrinkingsdood. In datzelfde jaar nog ging Dorus Rijkers met pensioen. Ter gelegenheid hiervan werd hij in het zonnetje gezet door de Helderse bevolking. In de jaren hierna raakte hij enigszins in de vergetelheid en leefde in armoedige omstandigheden, omdat hij alleen door zijn familie werd ondersteund. In deze periode bestond de AOW tenslotte nog niet. Toen dit een aantal notabelen ter ore kwam, richtten zij in 1923 het Helden der Zee-fonds ‘Dorus Rijkers’ op, dat geld inzamelde om aanvullende gelden uit te keren aan behoeftige gepensioneerde redders en hun nabestaanden. Ook Dorus ontving een tijdlang wekelijks een bedrag van het fonds.

Eerbetoon

Op vrijdag 28 januari 1927, de dag na zijn tachtigste verjaardag, werd een groot feest gegeven in Den Helder ter ere van Dorus Rijkers. Er werd tevens landelijk bekendheid gegeven aan het Helden der Zee-fonds om zo de hoognodige ondersteuning te krijgen en giften te ontvangen. In 1927 ontvingen honderdenelf oud-redders of nabestaanden van oud-redders van het fonds een pensioen. Op éénentachtigjarige leeftijd, in april 1928, overleed Dorus Rijkers in het huis van zijn dochter in Den Helder.

Publicatiedatum: 17/01/2011

Aanvullingen

Vul deze informatie aan of geef een reactie.

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vereiste velden zijn gemarkeerd met *. Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.