3 min

Huis van ambachtsheren

Het terrein van het latere “Huis te Bennebroek” was in 1605 eigendom van de bleker Olivier Hubertsz. Trompetter. Na hem verkreeg Pieter Longespee het eigendom van het terrein, noemde het Duinwijk en verkocht het in 1657 aan Adriaan Pauw jr, de ambachtsheer van Bennebroek. Pauw liet zijn hovenier Floris Gerritz Trompert een ontwerp maken in de toen gebruikelijke geometrische stijl. Na kort in eigendom te zijn geweest van Willem Bruin, kwam het buiten in handen van de Amsterdamse koopman Johannes Nutges. Hij gaf landmeter Adriaan Snoek in 1761 opdracht een ontwerp voor de tuinen te maken. Eén ontwerp was in de formele tuinstijl, het andere in een vroeg-landschappelijke stijl, waarbij geometrische lijnen werden gecombineerd met slingerpaden. Het moderne ontwerp had de voorkeur. Uit deze fase zijn onder andere een uitkijkheuvel, de slingervijver en oude eiken in groepen nog te zien.

Door te trouwen met de kleindochter van Johannes Nutges kwam het buiten in bezit van David Willink. Hun zoon liet het huis ingrijpend verbouwen en gaf in 1861 de bekende tuinarchitecten Jan David Zocher en Louis Paul Zocher de opdracht een nieuwe tuin aan te leggen in landschapsstijl. Uit deze fase dateren de beuken en kastanjes op het heuveltje bij de grote vijver, beuken in groepen verspreid over het park en de ronding in de Binnenweg. Begin twintigste eeuw maakte L.A. Springer een ontwerp voor een bloemenparterre voor het huis.

Arnoldine Leonie Willink liet het huis na haar dood in 1950 na aan de hervormde kerk te Bennebroek onder de voorwaarde dat er een “Protestants Christelijk tehuis voor ouden van dagen uit den gegoeden stand” ingericht werd. Uiteindelijk werd het huis in 1973 afgebroken. Het architectenbureau H.N. van der Wijk uit Soest ontwierp een grootschalige nieuwbouw met serviceflats, die de naam “Huis te Bennebroek” kreeg.

Prentbriefkaart van het Huis te Bennebroek, ca. 1900-1905. Collectie Noord-Hollands Archief.

Troepeninspectie met hoog bezoek

In het weiland aan de Glipperweg staat een monumentje. Het monument heeft de vorm van een geknotte naald en op één van de vier zijden van de verdikte voet staat aangegeven waarom dit teken eens werd opgericht: In 1916 werden oefeningen gehouden van de “tot korporaal aangestelde volontairs” van het instructiebataljon uit Kampen, totaal 320 korporaals met hun officieren. De soldaten kwamen onder begeleiding van muziek op 10 augustus 1916 aan op het terrein van het Huis te Bennebroek. Koningin Wilhelmina kwam te paard onder grote publieke belangstelling het bivak binnengereden. Zij werd toegezongen door de manschappen en had een onderhoud met mevrouw Willink, haar dochter Arnoldine en de burgemeester. Mevrouw Willink liet ter nagedachtenis aan het bezoek de gedenknaald maken.Het bos is openbaar toegankelijk.

Landschap Noord-Holland / Cultuur Compagnie

Literatuur:

• Bertram, Christian, Noordholland Arcadia, 2005
• Verkaik, M. Het huis te Bennebroek en z’n bewoners, Bennebroek: Verkaik 1992
• Belonje, Mr. J, Een eenzaam monumentje te Bennebroek, in:Nieuwsbrief 53, Vereniging Oud-Heemstede Bennebroek, 1967
• Oldenburger-Ebbers, Carla S., Anne Mieke Backer en Eric Blok. Gids voor de Nederlandse tuin- en landschapsarchietectuur, Deel West
• Verkaik, M. Bivak in Bennebroek, in Nieuwsbrief 62, Vereniging Oud-Heemstede, 1989

Publicatiedatum: 30/04/2012