Op het slagveld is het mistig van de kruitdampen. In de verte buldert een kanon, maar dichterbij knallen de musketten om je heen. Omdat je door de mist niet veel ziet, ga je op gehoor af om de kogels te ontwijken. Dan boort zich iets in je schouder. Als je naar de pijn grijpt, ziet je hand rood van het bloed. Geen fataal schot, maar vechten gaat niet meer. Op naar de ziekenboeg!
>Op 12 mei vieren we de Internationale Dag van de Verpleging. Op deze dag wordt er aandacht besteed aan verpleegkundigen en hun bijdrage aan de gezondheidszorg. Dat het om een essentieel beroep gaat bleek nogmaals tijdens de coronacrisis. Massaal hingen mensen een wit shirt met daarop een rood hart voor de ramen om hun steun te betuigen. Maar hoe is dit belangrijke beroep eigenlijk ontstaan?
>In het voormalig ziekenhuis Sint Joseph in Heemskerk aan de Kerklaan 1 worden de laatste voorbereidingen getroffen. Een aantal bewoners woont al in hun appartement en vanaf juni is de dagbesteding in de vorm van een lunchroom en winkel voor jongeren met een beperking geopend voor publiek. Veel Heemskerkers hebben aan dit herbestemde en cultuurhistorische gebouw, een gemeentelijk monument, dat door Stadsherstel Amsterdam is gerestaureerd, goede herinneringen en er zullen hopelijk veel nieuwe bijkomen.
>
4 min
In 1918 en 1919 teisterde een griepvirus ons land, dat meer doden teweegbracht dan alle slagvelden van de Eerste Wereldoorlog bij elkaar. De Spaanse Griep begon bij de soldaten in de loopgraven, maar verspreidde zich in hoog tempo onder de rest van de bevolking en maakte miljoenen slachtoffers. Medische kennis ontbrak, overheden wisten zich geen raad met deze wereldwijde pandemie.
>Op nummer 47 staat de poort van het voormalige Sint Elisabeths Gasthuis. Op de steen boven de deur is te zien hoe een zieke wordt vervoerd in een grote draagmand. Het St-Elisabeth Gasthuis was het ziekenhuis voor de armen. De rijke bovenlaag werd thuis verpleegd.
>Vanuit de duinen fungeert deze watertoren als een baken voor het zorgcentrum: die kant op ligt Duin en Bosch. Deze toren is voor de inwoners van Castricum al meer dan honderd jaar een vertrouwd beeldmerk. Met zijn slanke vorm en robuuste bovenstuk is het bovendien een van de goed zichtbare monumenten van Duin en Bosch.
>Wie in Nederland spoedeisende hulp nodig heeft kan rekenen op de komst van een ambulance binnen twintig minuten. Honderd jaar geleden duurde de reis van de Wieringse eilandbewoonster Maartje Pruimboom naar het ziekenhuis in Alkmaar meer dan een halve dag. Maar, Maartje reisde anno 1918 wél met een destijds moderne ambulancekar.
>