Op 21 augustus 2021 is het 300 jaar geleden dat Lucretia Wilhelmina van Merken (1721-1789) geboren werd, volgens fijnproevers de grootste dichter van de achttiende eeuw. Momenteel zijn in het Allard Pierson haar belangrijkste werken te zien. Op haar verjaardag lanceerden Neerlandica en gastconservator Lieke van Deinsen en Theatermaker Imre Besanger een mini-docu waarin zij op zoek gaan naar de erfenis van Van Merken.
>
2 min
Aan de hand van een fototentoonstelling laat het Amsterdam Museum zien welke rol vrouwen in Amsterdam Nieuw West spelen.
> 1 min
Honderd jaar na de zwaar bevochten invoering van het vrouwenkiesrecht zet Museum Kennemerland de vrouw op een voetstuk. Met honderd portretten van vrouwen uit de streek. Vrouwen uit heden en verleden, betrokken en bevlogen. De tentoonstelling ‘Manse vrouwen van Kennemerland’ is vanaf 8 juni te zien.
> 2 min
De Romeinenweek 2019 staat geheel in het teken van de vrouw. Vrouwen in het Noord-Hollandse kustgebied waren destijds zeer bekwaam in het pottenbakken. In Velsen, waar een Romeins fort stond, zijn diverse van zulke aardewerken potten en scherven gevonden.
>De Romeinenweek 2019 staat geheel in het teken van de vrouw. Bij uitstek het domein van de vrouw was het gezin. Hoewel de pater familias officieel aan het hoofd stond, besliste de vrouw over zaken als gezinsplanning en geboortebeperking.
>Judith Leyster is de bekendste vrouwelijke schilder uit de 17de eeuw. De Haarlemse kunstenares is gezien haar schildertechniek waarschijnlijk in de leer geweest bij Frans Hals (1583-1666). Ze schilderde genrestukken, portretten en stillevens met als onderwerp vaak spelende kinderen of muzikanten. Als een van de weinige vrouwelijke schilders liet Leyster zich als lid inschrijven in het Haarlemse schildersgilde en werd, zover bekend, als eerste vrouw in 1633 vervolgens uitgeroepen tot ‘meester-schilder’.
>Ondanks dat de armoede een geliefd onderwerp was onder kunstenaars, waren zij niet altijd bijzonder betrokken bij de omstandigheden waarin de plaatselijke bevolking verkeerde. Schilderijen over de lagere sociale klassen waren omstreeks 1890 veelal lieflijk en romatisch. Lien Heyting schrijft hierover in haar boek ‘De Wereld in een dop’ (1994) over de kunstenaars die eind negentiende eeuw naar Laren trokken het volgende: ‘Hoe meer de dorpse eenheid tussen mens en natuur bedreigd werd, des te zoetelijker die door de schilders werd weergegeven. Nooit eerder hebben ze in de armoede […] zoveel lieflijks gezien als juist toen’.
>Op de puibalk van het achttiende-eeuwse huis Nieuwvaartje 8 in Edam zijn voorstellingen te zien van het ‘Purmer Zeewijf’. De afbeeldingen zijn zowel in het hout gesneden als erop geschilderd met bijbehorende teksten.
>In Graft is geen kerk te bekennen. Het eeuwenoude raadhuis siert de dorpsstraat en daarnaast is het leeg. Zo lijkt het. De onoplettende voorbijganger loopt of fietst er zo langs. Maar de sporen van de kerk zijn gelukkig behouden gebleven.
>Sinds de datum 8 maart door de Verenigde Naties in 1978 als feestdag werd erkend, wordt deze dag ook in Nederland door veel vrouwengroepen gevierd.
>