De ‘wonderwereld’ van het AbcoudermeerKoren op de molens van MondriaanFort aan de Winkel: muur van water zorgt nu voor groene gordel om de hoofdstadFort in de Botshol: aarden wallen zijn nu oase van rustBrug van Holland naar StichtFort bij Abcoude: mysterieus 'Oerfort' van de Stelling van Amsterdam
Eeuwenoud is het Abcoudermeer. Hierover voer de trekschuit van Amsterdam naar Utrecht. Qua natuur ooit een ‘wonderwereld’. Nu kabbelt het midden in de razende Randstad, pal naast de A2. Op de grens van Noord-Holland en Utrecht.
Primaire kleuren, wit, zwart, grijs en geometrische vormen. Dat is de manier waarop het gros van de mensen de kunstwerken van de schilder Piet Mondriaan (1872-1944) zullen kennen. Wat je misschien niet meteen bedenkt is dat deze abstracte werken er aan het begin van de carrière van de Nederlandse kunstenaar nog niet waren. Zelf zei hij dat hij is begonnen ‘zoals iedereen’, een beschrijving die vrij breed opgevat kan worden. Maar wat deed Mondriaan dan precies voordat hij zich ging wijden aan zijn beroemde doeken met lijnen en blokken in primaire kleuren? Alvast een tipje van de sluier: de stad Amsterdam en molens zijn een terugkerende factor.
De meeste passanten zullen zich niet realiseren dat zij bij Fort in de Botshol werelderfgoed passeren. Alleen een groene bult die oprijst vanuit het platte weidelandschap verraadt de aanwezigheid van een ‘fort’.
De herkomst van de naam Stokkelaarsbrug is onduidelijk. Vroeger noemde men de buurtschap ook wel Stoppelaers brug of Stockelaerbrug. Op een ansichtkaart uit 1910 staat zelfs Stappelaarsbrug. De brug ligt op de vroegere grens tussen het Graafschap Holland en het Sticht.