3 min

Zeevaartschool Texel in feesttooi! Op 16 februari 1915 werd het nieuwe gebouw feestelijk geopend. Open dag, feest…uitvoering , bal na! Laat dat maar aan de toenmalige ‘Zeevaarders’ over. De burgerij was vol lof over de inrichting van het nieuwgebouwde pand. Een parel voor Texel! Het gebouw had de uitstraling van de brug van een koopvaardijschip, voorzien van een stuurboord- en bakboordvleugel. Op het dak , in scheepstermen ‘het schavotje’ genoemd, stond een groot scheepskompas. De zeevaarders kregen hier onderricht in astronomische zeevaartkunde, zoals o.a. werken met de sextant. Het uitzicht over het eiland was fenomenaal. In de verte lokte de zee! Foto: Ed Vermeulen

De leerlingen werden in de volksmond ‘Zeevaarders’ genoemd. Door ondermeer de van rijkswege opgelegde bezuinigingen werd de Zeevaartschool gedwongen halverwege het crisisjaar 1933 haar deuren te sluiten. Daarna volgde een lange periode als School voor ULO. Toen ook aan dit tijdperk een einde kwam door de opkomst van de Rijks Scholen Gemeenschap (R.S.G), nu Openbare Scholengemeenschap (OSG) De Hoge Berg, werd het gebouw al snel als Dorpshuis ‘d’ Ouwe ULO’ in gebruik genomen. In deze periode bood het gastvrij onderdak aan allerlei verenigingen. Nu is hier al vele jaren de Artex Kunstenschool Texel (o.a. muziekschool) gevestigd. De ontstaansgeschiedenis van de Zeevaartschool is uitgebreid beschreven in het in 1975 uitgegeven standaardwerk ‘tLant van Texsel’ van J.A. van der Vlis. In 2007 begon ik met het vastleggen van de geschiedenis van deze ooit roemruchte school. Mijn onderwerpen zocht en vond ik in de levens van directeuren, leraren en vooral de leerlingen, ‘de Zeevaarders’. Het eerste van in totaal nu zes verhalen is het in juni 2008 door de Historische Vereniging Texel gepubliceerde verhaal ‘Requiem voor een Zeevaarder’ over het Texelse leven van ‘Zeevaarder’ Frans Tjallingii. Hij stierf in 1930 en werd begraven op de Begraafplaats aan de Kogerstraat. In zijn steen gebeiteld de woorden ‘Leerling Zeevaartschool’. Meer stenen herinneringen aan voorbije nautische tijden: het markante gebouw zelf dat momenteel haar honderdste verjaardag viert en de zwerfstenen bij OSG De Hoge Berg, die ooit voor de ingang van de Zeevaartschool lagen. Een stenen
nalatenschap!

De Zeevaartschool nu! Portret van een Honderdjarige. De uitstraling van het gebouw is redelijk intact gebleven, zij het dat de monumentale ingang niet meer aanwezig is. Het straatbeeld is duidelijk veranderd: geparkeerde auto’s, een soort tuintafel, honden worden verzocht het grasveld niet als toilet te gebruiken. De zee is verder weg dan ooit! Foto: Ed Vermeulen

Frans Tjallingii…leerling Zeevaartschool. Op Texel overleden op 13 april 1930. Zijn langste zeereis was de oversteek over het Marsdiep. Over zijn leven op Texel schreef ik het verhaal ‘Requiem voor een Zeevaarder’. Foto: Ed Vermeulen

Mocht u op enig moment besluiten de jarige te gaan begroeten op het vertrouwde adres Schilderend 39 in Den Burg kan ik u aanraden: kijk omhoog! U ziet boven de voormalige hoofdingang de woorden ‘SCHOOL voor ULO’. Bedenk echter dat hieronder nog steeds het woord ‘ZEEVAARTSCHOOL’ staat en dat al meer dan 100 jaar!

Auteur: Ed Vermeulen

De Zeevaartschool in 2008. Stenen nalatenschap. Gehavend door de tand des tijds. Kijk omhoog! Onder de woorden ‘SCHOOL voor ULO’ kunt u, met een scherpe blik of goede bril het woord ‘ZEEVAARTSCHOOL’ ontwaren. Foto: Ed Vermeulen

Publicatiedatum: 19/03/2015