2 min

De Witte Parel

De Taibah moskee is een moskee voor moslims, uit Suriname, India en Pakistan. Het gebouw wordt gesierd met ronde koepels en grote minaretten. De bouwkunst is geïnspireerd door de moskeeën uit Pakistan en India. Het gebouw is dan ook een combinatie van uitheemse islamitische kenmerken en moderne materialen en vormen. De moskee is ontworpen door de Nederlandse architect Paul Haffmans en kwam in 1985 gereed. Veel bezoekers en bewoners zijn trots en noemen het gebouw dan ook ‘de witte parel van de Bijlmer’.

Ruimtegebrek

Al snel na de opening bleek echter de huidige ruimte, waar ongeveer 500 bezoekers in konden, te klein te zijn. Het aantal bezoekers nam in de jaren negentig flink toe. In 1998 vond daarom een grootscheepse verbouwing plaats. Daarbij werden drie extra koepels geplaatst en de minaretten verbouwd. De extra koepels zorgen voor een betere akoestiek in het gebouw, waardoor de imam een grotere menigte zonder stemverheffing kan toespreken. Na de verbouwing biedt de moskee plaats aan zo’n duizend bezoekers. Op een gemiddelde dag ligt het aantal bezoekers voor het middaggebed op de zevenhonderd, met feestdagen zijn dat er altijd meer.

Taibah moskee

Minaretten

Kenmerkend voor de Taibah-moskee zijn de uivormige koepels en de vier nadrukkelijk aanwezige minaretten. Deze minaretten verwijzen naar de vier metgezellen van de profeet Mohammed: de kaliefen Hazrat Abu Bakr Siddiqui, Hazrat Oemar Faroek, Hazrat Oesman en Hazrat Ali. Zij hebben veel invloed gehad op de culturen van bepaalde landen, zoals Pakistan en India. De Taibah-moskee is één van de weinige moskeeën in Amsterdam met uitgesproken minaretten. De minaret is geen religieuze vereiste, maar puur een architectonische aanvulling op de moskee. De minaret heeft in principe dezelfde functie als een klokkentoren. Op de minaret roept een islamitische geestelijke, een muezzin, vijf maar per dag op tot het rituele gebed. Tegenwoordig wordt bijna altijd luidsprekers gebruikt.

Multicultureel Zuid-Oost

Nergens anders dan in Amsterdam Zuid-Oost wonen de meeste culturen bij elkaar. Ruim 130 etnische achtergronden zijn er vertegenwoordigd. Dat betekent ook een enorme diversiteit aan geloofsrichtingen en kerkgenootschappen. De Taibah-moskee wordt bijvoorbeeld aan beide zijden geflankeerd door Afrikaanse kerkgenootschappen. Op zondagochtend merk je dat het beste: in deze kerken wordt uitbundig gezongen en gebeden. Veel kerkgenootschappen in Zuid-Oost hebben echter geen eigen kerkgebouw. Het zijn vaak relatief kleine gemeenschappen die zich scharen achter een voorganger. Ze komen samen in huiskamers, noodgebouwtjes of zelfs in ruimten in parkeergarages.

In 1993 is er een oplossing gekomen voor dit probleem: in Zuid-Oost werd het eerste kerkverzamelingsgebouw geopend: vijf grote kerkgenootschappen van diverse aard en een aantal kleine migrantenkerken konden terecht in een multifunctioneel gebouw, genaamd De Nieuwe Stad. In de jaren daarna zijn meerdere van dit soort gebouwen verschenen in Nederland.

Publicatiedatum: 28/02/2012