2 min

Oud, stoer en groot

Het is hier dus oud en dat zal nog blijken. We treffen eigenares Gerda Govers op haar lievelingsplek: het -zonovergoten- ‘kroffie’ bij de oude gierkelder. De stolp zit haar in de genen, dat merk je meteen. Ze is ermee vergroeid en heeft de boerderij met een camping en een concertzaal een nieuw en creatief tweede gebruik gegeven. ‘Noodzakelijkerwijs’, zegt ze, ‘want in mijn hart blijf ik boerin en het is uit respect voor mijn voorouders dat ik het hier voorzet. Dat is niet altijd makkelijk, maar de plek is gewoon een feest’.

De stolp dateert van 1635, vlak na de drooglegging en is er een van het Noord-Hollandse normaaltype. Stoer en groot staat hij onder aan de dijk met buitenmaten van maar liefst 16 x 18 m. Het vierkant is navenant. De zware houtconstructie is hoog en gemaakt van rechtgekante grenen balken. Staanders zowel als dekbalken. Voor en achter een klein overstek. Alles is kaarsrecht. In het tweede gebruik is zowel buiten als binnen het oude boerenleven in het zicht gehouden.

Stolpboerderij in Oterleek. Foto Mart Groentjes.

Concertzaal in de dars

De dars was  tot 2010 een goedklinkende concertzaal. De hooizolder is nog altijd intact. De ingang loopt via de korte regel, waar op de stallen voor de vaarzen en de hokkelingen de spullen van ouders en grootouders liefdevol staan opgesteld. Naaimachine, melkkrukje, eierkist et cetera. ‘De concerten waren altijd vol’, zegt Gerda niet zonder trots, ‘en iedere gast bekeek en passant mijn kleine familiemuseum’.

In het woongedeelte is het net zo. De nieuwe woonruimten zijn vooral verdeeld over de lange regel, die tot 1958 doorliep van achter- tot voorgevel. 20 Koeien, 10 stalramen, 20 bunder land. Voor was er plaats voor twee kleine kamers. Haar vader gebruikte als eerste de kop van de stal voor uitbreiding van de leefruimte voor het groeiende gezin. Boven kwamen er twee slaapkamers bij. ‘De overloop werd mijn domein’, verklaart Gerda.

De woonkamer van stolpboerderij Oterleek. Foto Mart Groentjes.

De sfeer is gebleven

Ze raakt in vervoering als ze vertelt over de geschiedenis en het leven van haar grootouders en ouders. Uit haar verhaal blijkt een warme kijk op het naoorlogse boerenbestaan, dat mooi was en vrij, maar altijd bestond uit hard doorwerken. Uit de huidige indeling is dit boerenleven nog te reconstrueren. Zo zijn stalraampjes gebleven, bedsteedeuren als kastdeuren in de keuken hergebruikt; is het oude houten schot nog aanwezig, een oorspronkelijk bovenkastje nog in gebruik en de plek van een oude deur zichtbaar gebleven. Toch kwam er aan de zijkant een nieuwe ‘voordeur’ en brachten nieuwe en grotere ramen meer licht in keuken en woonkamer. De koeien zijn allang weg, maar de woning ademt nog volop de sfeer van het landleven. Het is deze mix van verleden en heden, van oorspronkelijk en tweede gebruik die het hier zo aangenaam toeven maakt. Een sfeer die past bij gebouw en bewoner.

opm. redactie: De eigenaren zijn inmiddels verhuisd

Publicatiedatum: 12/08/2013