1 min

De teerfabriek

“Pappie” Verwoerd liep over de plank die over de sloot lag naar zijn laboratorium van de Teerunie om er weer wat “pappies” te maken. Even tevoren was hij nog in het vliegtuigje van Geysendorfer laag over de Schans gevlogen en daarbij had hij menig Uithoornaar de stuipen op het lijf gejaagd. In zijn lab hing een houten KLM-modelvliegtuigje dat hij van Albert Plesman had gekregen.

In 1860 begonnen Mouthaan en Thomas hier een vitriool (zwavelzuur)fabriek, in 1863 omgezet in een Koninklijke Chemische Fabriek. De fabriek kende een kwakkelend bestaan totdat zij in 1922 overgenomen werd door Frans van Seumeren. Hij besloot in de bestaande gebouwen een teerverwerkingsbedrijf te beginnen, genaamd “Tebu” (Teerbedrijf Uithoorn). Daarvoor had hij contact gelegd met Karel van der Woerd, geschoold in de chemie. Acht man personeel werkte er in het beginjaar. In 1929 vertrok Van der Woerd bij Tebu en werd opgevolgd door Ir. Meuwissen.

1930 – Ingang van de Teerfabriek ter hoogte van de huidige loswal. Collectie SOUDK.

In 1947 werd een afdeling van Tebu omgezet tot NWM (“de wegensproei”) met zwarte sproei- en tankwagens in een helgele belettering. Mannen met witte kappen over het hoofd en de ogen afgedekt met een motorbril teerden bijna alle wegen in heel Nederland. Voor transport over water richtte Van Seumeren de rederij Theodora op. In 1957 ging Tebu samen met het Amerikaanse Neville Chemical Company, in 1968 met Key & Kramer en in 2011 met Koppers. In 2016 viel het doek voor “de teerpoot” van het bedrijf en werden de installaties en kantoren er van gesloopt. De “harscomponent” ging zelfstandig verder.

Bron: Stichting Oud Uithoorn / De Kwakel

Publicatiedatum: 07/08/2013