De porseleinfabriek van Egbert Estié

In de laatste klas van de basisschool was het verplicht om het Purmerends Museum te bezoeken. In een van de glazen vitrinekasten stond een porseleinen vaasje gemaakt door E. Estié. "Wat grappig, deze meneer heeft dezelfde naam als mijn oma", dacht ik toen en liep door naar de volgende vitrinekast. Nu tien jaar later ben ik er nog steeds niet achter wie de meneer Estié van de porseleinen vaas is. Ergens diep van binnen blijft het nieuwsgierige gevoel aan mij knagen en ik besluit een voorzichtig begin te maken aan mijn zoektocht.

2 min

De porseleinfabriek

Mijn zoektocht begint, hoe kan het ook anders, bij mijn opa en oma. Met een lekker kopje thee en een echte gevulde koek nestel ik mij in de grote leren bank. Mijn opa begint meteen te vertellen. “Egbert Estié was geboren in 1865, ik geloof ergens in Brabant”, begint mijn opa meteen te vertellen. “…Maar ze zijn al vrij snel naar Purmerend verhuisd,”vult mijn oma aan, “Ze woonden in een klein huisje, net buiten Purmerend, richting Neck. Daar stond trouwens ook de fabriek.” Ik probeer voor mijzelf het beeld te vormen. “Bestaat die fabriek nog steeds? En waar staat hij dan?” Eén voor één begin ik al mijn vragen te stellen. “Inmiddels staat de fabriek er niet meer. Weet je waar de nieuwe Karwei staat in Neck? Daar was vroeger de fabriek. En een paar meter verderop was het huisje”, beantwoordt opa mijn vragen. “Zo ontzettend jammer dat we niet meer in het bezit zijn van dat pandje, ” vult oma aan, “Het zou toch leuk zijn geweest als dat altijd in de familie was gebleven.”

Vaas van porceleinfabriek De Kroon.

Oudoom Egbert Estié

Ondertussen heeft opa van alles uit de kast gehaald over Egbert Estié en zijn werk. Eén van de pronkstukken is een handgeschreven briefje van hemzelf. Opa en oma hebben deze gekregen van Loes de Jong, zijn kleindochter. Ik mag het boek lenen dat zij heeft geschreven over Egbert Estié en Porceleinfabriek De Kroon. Uiteindelijk kom ik bij de belangrijkste vraag: “Zijn wij eigenlijk familie van Egbert Estié?” Opa weet het niet zeker, maar wel bijna zeker: “De jongere halfbroer van Egbert is de opa van oma.” “Dus Egbert Estié was oma’s oudoom”, vat ik het verhaal samen. “Ja dat klopt!”

Familie.

Bewijs in het Noord-Hollands Archief

Met deze informatie op zak, ga ik naar het Noord-Hollands Archief in Haarlem. Ik wil nog veel meer te weten komen over Egbert Estié en zijn ondernemingen. Het Noord-Hollands Archief is gevestigd in de Janskerk in Haarlem. Uit de documenten van het archief blijkt dat opa en oma er niet ver naast zaten. In de documenten duikt ene Pieter op, zijn jong overleden halfbroer. “Dat moet oma’s opa zijn geweest”, besef ik terwijl ik verder snuffel in de documenten.

Voldaan gevoel

Meneer Estié is altijd een drukke man geweest. In de tijd dat hij geleefd heeft, is hij in het bezit geweest van verschillende bedrijven. Hij is meerdere malen verhuisd binnen Nederland en waarschijnlijk ook naar het buitenland en heeft verschillende kinderen gekregen. Wanneer ik weer buiten sta heb ik een voldaan gevoel. Twee weken later zit ik heerlijk op de bank met een kop thee. Ik hoor de regen tikken tegen het raam. Ik sla één van de laatste pagina’s van het boek van Loes de Jong om en lees de laatste regels. Eindelijk weet ik wie meneer Estié van die porseleinen vaas is!

Publicatiedatum: 01/08/2011

Aanvullingen

Vul deze informatie aan of geef een reactie.