2 min

Het dorp Westmijzen en de Mariakapel

Boeren uit de duinstreek vestigen zich al vóór het jaar 1000 aan het veenstroompje, de Leet. Zij cultiveren de grond door sloten naar het riviertje te graven om het veen te ontwateren. Zij graven ook de brede afwatering de Gouw.
Dit middeleeuwse verkavelingspatroon, in de vorm van een veer, is nog steeds te zien in het landschap.
Het dorpje Westmijzen is in het drassige veen ontstaan. Vóór 1050 is er al een eigen kerkje gesticht gewijd aan Maria. Deze Mariakapel is niet zomaar een kerkje maar een bedevaartsoord dat in de Middeleeuwen door ‘hoog bezoek’ bezocht wordt.

Kapel in de Mijzen, Schermerhorn, Cornelis Pronk (1691-1759). Noord-Hollands Archief

De graaf en gravin van Holland

Op 15 augustus 1398 gaat graaf Albrecht van Holland, Zeeland en Henegouwen vanuit Den Haag op weg naar zijn leger in West-Friesland om het tegen de Friezen op te nemen.
In zijn kielzog volgt echtgenote, gravin Margaretha van Kleef. Zij wordt vergezeld door haar schoondochter, de gravin van Oostervant, en een groot gevolg van edelvrouwen en ridders te paard.
‘Arme monniken, die zij op haren weg ontmoette, werden met aalmoesen beschonken en om den aanstaanden tocht te meer in ’s hemels gunst aan te bevelen, nam zy getrouwelijk hare godsdienstplichten waar.’

Op bedevaart naar de Mariakerk

De gravinnen verblijven een paar dagen in Hoorn en Enkhuizen en zijn daarna, van 24 augustus tot 31 augustus 1398, in Medemblik.
‘Voor hare komst te Medemblik deden zij nog eene bedevaart naar Mijzen, waar zich een kerkje bevond, dat door de Abdij van Egmond werd begeven.’
Dit citaat, uit oude archieven opgediept, bewijst dat het kerkje in De Mijzen in die tijd een heel belangrijk en bekend kerkje is.

De Vrouwenweg in de Mijzen

De Vrouwenweg ontleent haar naam aan de Mariakerk.
Wat ziet u nu, 600 jaar later, als u naar de plaats gaat waar het kerkje heeft gestaan aan het einde van de Vrouwenweg? Louter weiland en natuurschoon.
Het dorp Westmijzen is in de loop der tijd verlaten. Door ingrijpen van de mens werd het land steeds natter. Het kerkje zal steeds minder kerkgangers getrokken hebben en werd in 1745 afgebroken. Niets in het huidige landschap wijst nog op het bestaan van de kapel. Al beweren sommigen dat de magie uit die vervlogen tijd er nog voelbaar is ….

Publicatiedatum: 08/11/2011