Maar bij de Amstel ligt het groene polderbed er als vanouds uitnodigend bij. Hier scharrelen weidevogels rond. Vooral op het bovenland – dat is het hoger gelegen weiland dat als een groene taartpunt achter het gemaal de polder in steekt.
Hoog en laag in de polder
Duidelijk is te zien het verschil tussen het waterniveau van het bovenland en dat van de uitgeveende Middelpolder. Naar het gemaal (op de achtergrond) stroomt het water op het lage peil. Links loopt de Machineweg richting Amstel.Foto Tineke Blok.
Dat de veengrond (turf) van dit bovenland nooit in rook is opgegaan, is te danken aan Amsterdam. Dit bovenland was in handen van het Burgerweeshuis en omdat Amsterdam zich tegen het vervenen van deze polder verzette, bleven de baggeraars hier weg.
Turf
De Middelpolder heeft in de 19-e eeuw veel turf opgeleverd. In het hoogseizoen waren er wel 600 werklieden aan de slag. Ze baggerden de veengrond over 725 ha weg tot op de kleilaag eronder. Het was een rumoerige tijd in deze polder. In 1853 braken er onlusten uit onder het werkvolk. De plaatselijke veldwachters riepen de cavalerie uit Amsterdam te hulp om de rust te herstellen.
Om de uitgeveende (laag gelegen) polder droog te pompen kwam er in 1878 een stoomgemaal aan de Amstel. Later namen elektromotoren met centrifugaalpompen de bemaling over. Het bovenland loost het overtollige water op het lage deel van de polder. Vandaar wordt het in de Amstel gepompt. Bij de Machineweg zie je naast elkaar water op beide polderniveaus.
Publicatiedatum: 18/03/2012
Vul deze informatie aan of geef een reactie.