Wie denkt dat de middeleeuwen een donkere en vieze tijd waren, waarin je met een verkoudheidje al ten dode opgeschreven was, heeft het goed mis. Middeleeuwers hadden zo hun eigen ideeën over gezondheid, ziekte en genezing. Ze dichtten geneeskrachtige eigenschappen toe aan kruiden, parfums en aderlatingen, maar kenden ook al ‘moderne’ maatregelen zoals quarantaine.
>Het Haarlemmerhout, waar onlangs het Theehuis is heropend, heeft een rijke historie.
>Het volksbadhuis aan de Hilversumse Meidoornstraat betekende een grote verbetering op het gebied van hygiëne, in een tijd dat veel huizen nog geen badkamer hadden. Het bijna honderd jaar oude monument is recentelijk herbestemd tot woningen.
>Wassen in een teiltje, één keer per week douchen in het badhuis en uitgejouwd worden buiten de poorten van je eigen wijk. Tot in de jaren zeventig was dit dagelijkse kost voor de Vogeldorpers van Amsterdam-Noord. In de volksmond werden delen van Amsterdam-Noord ook wel ‘de rimboe’ genoemd. Hier zouden de asocialen wonen, dacht men.
>Nu staan we er niet meer bij stil. Maar nog niet eens honderd jaar geleden behoorde het douchen niet tot het dagelijkse ritueel. De huizen hadden geen stromend water, laat staan warm water. Badarts-inspecteur dokter Francken uit Scheveningen trok aan de bel. Hij vond dat een grondig gereinigd lichaam een gunstige invloed op de gezondheid had. Geleidelijk werd het nemen van een bad een wekelijkse aangelegenheid. Was je nog klein, dan ging je thuis in de teil of de tobbe. Werd je al wat ouder, dan ging je vaak met je vader, moeder, oudere broer of zus mee naar het badhuis.
>